Ματέο
Παρόν
«Έπρεπε να φέρεις και αυτή εδώ;»ακούω την Κλαούντια να με ρωτάει έξαλλη.
«Κλαούντια!»αναφώνησα κάνοντας το κεφάλι μου στο πλάι.
«Τι;»απόρησε. «Δεν φτάνει που την ξανά έβαλες στη ζωή σου την φέρνεις και εδώ πέρα»συμπλήρωσε και παίρνει ένα τσιγάρο μέσα από το πακέτο που βρίσκεται πάνω στο γραφείο.
«Δεν την ξανά έβαλα στη ζωή μου»λέω και σβήνω το τσιγάρο μου μέσα στο τασάκι.
«Πως δεν την ξανά έβαλες; Με τον αδελφό σου δεν μιλάς για εκείνη αλλά αυτήν, που σας έκανε άνω κάτω, την σπίτωσες και μάλιστα θα της δώσεις και το όνομα σου».είπε και σηκώνεται πάνω από τη καρέκλα περπατώντας πάνω –κάτω το γραφείο.
«Το κάνω για τη κόρη μου»είπα απότομα.
«Σίγουρα για τη κόρη σου το κάνεις; Μήπως το κάνεις για εσένα επειδή δεν αντέχεις μακριά της;».φώναξε και τα μάτια της είναι γεμάτα από θυμό.
«Κλαούντια, το ξέρεις ότι σε αγαπάω σαν αδελφή μου αλλά το θέμα δεν σε αφορά».λέω κοφτά και την κοιτάζω σταθερά μέσα στα μάτια της.
«Δεν με αφορά το θέμα;»φώναξε πληγωμένη.
Ανασηκώνω τα φρύδια μου επιβεβαιώνοντας της «Ναι, δεν σε αφορά!».
«Αυτό είναι το ευχαριστώ σου για όσα έχω κάνει για εσένα.».λέει θυμωμένη.
«Είμαι ευγνώμων για αυτά που έχεις κάνει για εμένα και που είσαι στη ζωή μου αλλά ότι έχει σχέση με την Εύα και την κόρη μου δεν σε αφορά. Είσαι ερωτευμένη με τον αδελφό μου και τα έχεις βάλει με την Εύα που δεν έχει ανταπόκριση αυτός ο έρωτας επειδή ο αδελφός μου είναι ερωτευμένος με εκείνη».
«Αυτό πιστεύεις για εμένα; Πιστεύεις ότι για αυτό είμαι θυμωμένη μαζί της επειδή ο Τζιάκομο δεν με θέλει;».με ρωτάει και εγώ νεύω καταφατικά το κεφάλι μου. Για μια στιγμή με κοιτάζει θλιμμένη και γελώντας ειρωνικά μου απαντάει «Κάνεις λάθος, Ματέο. Είμαι θυμωμένη μαζί της επειδή σε πλήγωσε και σε πρόδωσε».
«Κλαούντια;»αναφώνησα το όνομα της τρυφερά.
«Εγώ φταίω που ήμουν δίπλα σου μέρα νύχτα για να σε παρηγορώ»φώναξε και τα μάτια της υγραίνουν.
Ξεφυσάω αγανακτισμένος επειδή είναι το τελευταίο άτομο που θέλω να πληγώνω και αφού σηκώθηκα πάνω από τη μαύρη δερμάτινη πολυθρόνα την πλησίασα. Χαϊδεύοντας τους ώμους της την κοιτάζω τρυφερά «Σ' ευχαριστώ πολύ που ήσουν και πάντα είσαι δίπλα μου αλλά θα σε παρακαλέσω όταν μιλάς για την μάνα του παιδιού μου θα μιλάς με σεβασμό»είπα και εκείνη ανοιγόκλεισε τα μάτια της και σκύβω αφήνοντας ένα φιλί πάνω στο μέτωπο της.
