Παρόν
"Σε ακούω, Μίριαμ". είπα μόλις μπήκαμε μέσα στο γραφείο του καζίνου.
"Δεν θα βάλεις να πιούμε κανένα ποτό; "αναρωτήθηκε και την κοίταξα ανασηκώνοντας τα φρύδια μου.
"Έχω την εντύπωση ότι στο κάτω όροφο το ποτό ρέει άφθονο. ". είπα και κάθισα στην άκρη του ξύλινου γραφείου.
"Εξυπνάκια!".
Εκείνη κάθεται πάνω στη καρέκλα και μόλις τοποθετεί το δεξί πόδι της πάνω στο αριστερό το άνοιγμα του φορέματος που υπάρχει στο πλάι αποκαλύπτει το γυμνό δέρμα της. Παραμενω σοβαρός αδιαφορώντας που προσπαθεί να με προσεγγίσει ερωτικά. "Πες μου. Κάτω έχω κόσμο που με περιμένει".
"Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τέτοια βιασύνη;".
"Μιριαμ, είμαι ο οικοδεσπότης του γκαλά και δεν μπορω να λείπω. Πες μου τι είναι τόσο σημαντικό και με κουβάλησες μέχρι εδώ.", ύψωσα το τόνο της φωνής μου.
"Σου ζήτησα να συνεργαστούμε όμως εσύ δεν μου έχεις δώσει καμιά απάντηση.".
"Και εγώ σου είχα απαντήσει ότι θα μιλήσω με τον Κάρλος .
"Δεν μπορώ να καταλάβω τι τον θες τον Κάρλος;", αναρωτιέται και τα μάτια της είναι καρφωμένα μέσα στα δικά μου.
"Έτσι δουλεύω. Άλλωστε δεν είναι η εταιρία του άντρα σου ή κάνω λάθος; ". απόρησα.
"Όχι δεν κάνεις λάθος."με διαβεβαίωσε.
"Τότε γιατί το συζητάμε;".
"Ο Καρλος έχει πολλές επαγγελματικές υποχρεώσεις και δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα.".
Έκανα το κεφάλι μου στο πλάι και ζαρωντας τα φρύδια μου την κοίταξα εξεταστικά "Δεν είναι παιχνίδι, Μιριαμ. Προτού προβώ σε οποιαδήποτε δοσοληψίες πρέπει πρώτα να μου αποδείξει την αξιοπιστία του. Άμα μας πιάσουν το λιγότερο που θα φάμε είναι είκοσι χρόνια. "την ενημέρωσα προσπαθώντας να την σώσω από το ενδεχόμενο να μπει στη φυλακή. Για κάμποσα δευτερόλεπτα με κοιτούσε σιωπηλή. "Το ξεκαθαρίσαμε;" την ρώτησα καθώς εκείνη συνέχιζε να κάθεται σκεπτική "Μπορούμε τώρα να κατέβουμε κάτω;".