Παρελθόν
"Γνώρισα έναν άγγελο που δεν μπορούσε να πετάξει πια.....", σιγοτραγουδάω ένα παλιό τραγούδι καθώς τυλίγω τις γεμιστές κρέπες. Σηκώνω το κεφάλι μου και το στρέφω στα δεξιά έτσι ώστε να κοιτάξω την ώρα. Με τους δείκτες να δείχνουν δώδεκα η ώρα το μεσημέρι χαμογελάω και ύστερα παίρνω το μπρίκι του εσπρέσο. Γεμίζοντας το με το αρωματικό καφέ και νερό το τοποθετώ πάνω στη φωτιά. Καθώς ο καφές ετοιμάζεται βγάζω μέσα από τα ντουλάπια της κουζίνας δύο μικρά φλιτζάνια. Καθώς περιμένω να ετοιμαστεί παίρνω τη πιατέλα με τις κρέπες και τη τοποθετώ πάνω στο κεντρικό πάγκο που βρίσκεται στη μέση του χώρου.
Ξαναγυρίσω πίσω στη αρχική μου θέση και αφού ο καφές ετοιμάστηκε κατεβάζω το μπρίκι πάνω από τη φωτιά. Καθώς γεμίζω τα δύο φλιτζάνια με το σκουρόχρωμο καφέ νιώθω δύο αρρενωπά χέρια να τυλίγονται γύρω από τη μέση μου. Οι άκρες των χειλιών μου τραβιούνται στη άκρη από ευτυχία. "Καλημέρα!"ακούω τη βραχνή φωνή του μέσα στο αυτί μου. Τα σαρκώδη χείλη του με φιλάνε στο λαιμό κάνοντας με να μισοκλείσω τα μάτια μου.
"Τι καλημέρα! Μεσημέρι έφτασε."γουργουρίζω πλημμυρισμένη από ευφορίας.
"Για έμενα είναι πρωί. Και συγκεκριμένα χαράματα."ψιθυρίζει καθώς αφήνει ένα μονοπάτι από πεταχτά φιλιά πάνω στο λαιμό μου.
"Χμμμμ.... ". καταφέρνω να πω απολαμβάνοντας τα υγρά φιλιά του. "Ετοίμασα κρέπες και καφέ". πρόσθεσα ζαλισμένη.
"Ωραία! "ψιθυρίζει πονηρά καθώς νιώθω να τοποθετεί το χέρι του πάνω στη πλάτη μου, να χαϊδεύει τη ραχοκοκαλιά μου και ύστερα να καταλήγει λίγο πιο πάνω από τους γοφούς μου. "Θα τα δοκιμάσω αργότερα. Τώρα... "ψέλλισε και με πιάνει από τη μέση γυρίζοντας με προς το μέρος του. "θα δοκιμάσω εσένα. "συμπλήρωσε και σκύβει απειροελάχιστα προς τα χείλη μου.
Σηκώνω το χέρι μου και το τοποθετώ πάνω στα χείλη του κόβοντας το να με φιλήσει. "Θα κρυώσουν! "είπα ανασηκώνοντας τα φρύδια μου.
Ανταποδίδει και εκείνος στην έκφραση μου "Ας κρυώσουν! ". είπε παιχνιδιάρικα και απομακρύνει το χέρι του πάνω από το στόμα μου.
"Μα τα έφτιαξα με τόσο κόπο! "είπα με ένα παράπονο καθώς παρατηρώ τη πονηρή έκφραση του προσώπου του. Κοιτάζω έκθαμβη τα βρεγμένα μαύρα μαλλιά του τα οποία είναι όλα τραβηγμένα προς τα πίσω. Μπορώ να μυρίσω το άρωμα του σαμπουάν του και το άρωμα του αφρόλουτρο το όποιο με συνδυασμό της αρρενωπής μυρωδιάς του κορμιού του κάνουν την κοιλιά μου να σφίγγεται από επιθυμία. Με κοιτάζει με δυο μπλε πέτρες όλο πόθο ενώ τα τραχιά ακροδάχτυλα του χαϊδεύουν αργά το λαιμό μου και ένιωσα ένα κάψιμο χαμηλά στη κοιλιά μου. "Ματεο! "φώναξα, προσπαθώντας να κρατήσω σταθερή τη φωνή μου.
