Παρελθόν
Μια εβδομάδα έχει περάσει από εκείνη τη νύχτα. Μια νύχτα γεμάτη από έρωτα και πάθος. Δεν έχω ξανανιώσει τόσο ολοκληρωμένη. Ήταν σαν να έκανα πρώτη φορά έρωτα. Στο παρελθόν δεν είχα νιώσει τετοια ηδονή και τέτοια κορύφωση που μπορεί να αισθανθεί μια γυναίκα. Όσες φορές έκανα έρωτα με τους πελάτες μου αυτό που ένιωθα ήταν αηδία. Αηδία με τον εαυτό μου που επέτρεπα να με κακομεταχειρίζονται με αυτό το τρόπο. Ενώ με εκείνον αισθάνθηκα όλα αυτά που μπορεί να νιώσει μια ερωτευμένη γυναίκα. Χαμογελάω, ευτυχισμένη που τουλάχιστον για μια φορά στη ζωή μου ένιωσα τη υπεροχή του έρωτα.
Οι άκρες των χειλιών μου τραβιούνται και σχηματίζουν ένα αχνό χαμόγελο καθώς σκέφτομαι ότι άμα μάθει το ποια είμαι στη πραγματικότητα θα με μισήσει. Μέσα από το νου μου περνάει ο αστυφύλακας που με πιέζει να βρω τρόπο να μπορέσω να μπω μέσα όπου φυλάγονται τα πολυτελής διαμάντια.
Καθώς μισοκλεινω τα μάτια μου ένας βαρύς αναστεναγμός βγαίνει μέσα από το στόμα μου και η φωνή της Κλαούντια με βγάζει μέσα από το καταγαισμο των σκέψεων που έχει πλημμυρίσει το νου μου. "Που ταξιδεύεις, Εύα; "αναρωτιέται και απομακρύνοντας όλες τις αρνητικές σκέψεις τα χείλη μου σχηματίζουν ένα διάπλατο χαμόγελο.
"Σκέφτομαι τι μενού να ετοιμάσω για αύριο"της απαντώ στη απορία της.
Ανασηκώνει τα φρύδια της και με ένα χαμόγελο μου απαντάει "Να σου πω την αλήθεια δεν ήξερα ότι σου αρέσει η μαγειρική και μάλιστα ότι μαγειρεύεις πολύ καλά",χαμογελάει καλοδιάθετα και της ανταποδίδω. "Πάντως ο Ματέο είναι ξετρελαμένος με τη μαγειρική σου" πρόσθεσε και ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίζουν τα χείλη μου. Καθώς στέκομαι σιωπηλή κρατώντας στο χέρι μου ένα ποτήρι με κρασί το βλέμμα μου περιπλανιέται γύρω από τους θαμώνες που βρίσκονται μέσα στο καζίνο ώσπου η ματιά μου περνάει και σταματάει σε μια γνώριμη γυναικεία φιγούρα. Ζαρώνω τα φρύδια μου και στενεύω τα μάτια μου μόλις αντικρίζω την Μίριαμ να εισχωρεί μέσα στο καζίνο και να κατευθύνεται προς το γραφείο του Ματέο.
"Έχεις τελειώσει κάποια σχολή μαγειρικής;"ακούω την Κλαούντια να με ρωτάει γεμάτη περιέργεια.
Για μια στιγμή παίρνω το βλέμμα μου πάνω από τη Μίριαμ έτσι ώστε να κοιτάξω την Κλαούντια "Ότι έμαθα το έμαθα από τη μαμά μου". είπα με ειλικρίνεια και ξαναγυρίζω προς το μέρος της γυναίκας που δεν χάνει ευκαιρίες να διεκδικήσει τον Ματεο.
