Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Παρόν
Μετά από μισό μπουκάλι ουίσκι που κατέβασα σ' ένα από τα νυχτερινά κέντρα μου και με το κεφάλι μου να πάει να σπάσει από όλα αυτά παίρνω τη απόφαση να φύγω αλλά να μη πάω στο σπίτι που κανονικά αυτό θα έπρεπε να κάνω.
Με τα χέρια μου να ακουμπάνε δεξιά και αριστερά βλέπω τη πόρτα του δωματίου να ανοίγει. Χαμογελάω μόλις αντικρίζω το σαστισμένο ύφος της μελαχρινής γυναίκας.
«Σε περίμενα!»είπε αισθησιακά και συνάμα νυσταγμένα.
Παραμένω σιωπηλός στη θέση μου και τη κοιτάζω από πάνω έως κάτω. Το μεταξωτό νυχτικό που φοράει το οποίο είναι διάφανο και με τα μακριά μαλλιά της να είναι χυτά πάνω στους ώμους της μου με αναστατώνουν. Χαμογελάω πονηρά και εκείνη αμέσως τυλίγει τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου και κολλάει το σώμα της πάνω μου.
«Το ήξερα ότι θα έρθεις. Πάντα γυρίζεις σε εμένα»ψιθυρίζει και κολλάει το στόμα της πάνω στο δικό μου. Για κάμποσα δευτερόλεπτα χάνομαι στη μαγεία του φιλιού της το οποίο με κάνει να ξεχνάω τα πάντα και καθώς με τραβάει πιο μέσα στο δωμάτιο της αποτραβιέμαι. Εκείνη με πρησμένα χείλη με κοιτάζει σαστισμένη «Δεν ήρθα για αυτό, Μαριάμ»είπα σιγανά και τρίβω τρυφερά τους ώμους της.
Σμίγει τα φρύδια της «Σου συνέβη κάτι;»απόρησε.
«Και τι δεν μου έχει συμβεί»ανταποδίδω με έναν αναστεναγμό.
Πιάνει τρυφερά το χέρι μου και με τραβάει στο βάθος της σουίτας. Μόλις κάθομαι πάνω στο καναπέ και την ακούω να με ρωτάει «Να σου βάλω κάτι να πιεις;».και νεύω αρνητικά. Εκείνη κάθεται δίπλα μου και παίρνει το χέρι μου μέσα στο δικό της «Μπορείς να μου μιλήσεις για αυτά που σε απασχολούν»είπε με ένα χαμόγελο.
Με έναν βαθύ αναστεναγμό αποστρέφω το βλέμμα μου μέσα από το δικό της για να κοιτάξω μπροστά μου «Άμα θυμάσαι δεν είμαι και πολύ ομιλητικός τύπος».ψιθυρίζω.
