Παρόν
Νιώθω τα μάτια μου να υγραίνουν μόλις αντικρίζω αυτή τη σκηνή. Τον άντρα που αγαπάω σε τρυφερό τετ-τετ με την Μαριάμ, την πρώην του. Δεν ξέρω άμα υπάρχει χειρότερο από το να σε ξεφτιλίζει αυτός που αγαπάς. Χαμηλώνω για λίγο το βλέμμα μου στο πάτωμα και παίρνω τη απόφαση να φύγω μέσα από τη αίθουσα. Δεν θέλω οι υπάλληλοι και ο κόσμος που βρίσκεται εδώ αλλά ούτε και εκείνος να δει το πόσο αξιολύπητη δείχνω αυτή τη στιγμή. Προχωράω γρήγορα για να πάω προς το μπάνιο. Μπαίνοντας μέσα ο χώρος είναι άδειος και ακουμπώντας τα χέρια μου πάνω στο νιπτήρα αφήνω ελεύθερα τα δάκρυα να τρέξουν πάνω στα μάγουλο μου. Καθώς κοιτάζω το πρόσωπο μου μέσα από το καθρέφτη σκέφτομαι το λόγο που επέμενε να έρθω μαζί του απόψε εδώ. Ήθελε να με ξεφτιλίσει μπροστά σε όλους. Ήθελε να μου δείξει ότι δεν δίνει δεκάρα για εμένα και ότι δεν σημαίνω τίποτα για εκείνον. Χαμηλώνω το κεφάλι μου προς το νιπτήρα και ξεφυσώντας θλιμμένα παίρνω τη απόφαση ότι αυτός ο γάμος δεν πρέπει να γίνει. Δεν υπάρχει περίπτωση να παντρευτώ έναν άντρα που σε κάθε ευκαιρία θα με κάνει να νιώθω σκουπίδι. Όπως επίσης να βρω δουλειά έτσι ώστε να μαζέψω λίγα χρήματα για να μπορέσω να φύγω για Αργεντινή. Άρα πρέπει να βρω μια δικαιολογία για να καθυστερήσω το γάμο και δεν έχω ιδέα τι μπορώ να σκεφτώ για να τον πείσω για αυτή τη μικρή αναβολή.
Σηκώνοντας το κεφάλι μου για να κοιτάξω το πρόσωπο μου για άλλη μια φορά μέσα από το καθρέφτη έπειτα ανοίγω τη βρύση για να βρέξω το πρόσωπο μου. Αφού έριξα λιγάκι από το κρύο νερό στο πρόσωπο μου και παίρνοντας το χαρτί που βρίσκεται δίπλα μου το σκουπίζω από τα νερά. Στο τέλος ανοίγω τη τσάντα μου βγάζω από μέσα τη πούδρα τοποθετώντας το σε όλο το πρόσωπο και η τελευταία πινελιά είναι να περάσω άλλη μια στρώση από το κόκκινο κραγιόν. Με τα δάχτυλα μου χτενίζω τα μαλλιά μου και αφού επιβεβαιώθηκα ότι δεν φαίνομαι κλαμένη φεύγω μέσα από το μπάνιο ευχαριστημένη.
Βγαίνοντας από μέσα προχωράω προς το κεντρικό μπαρ του καζίνου. Αφού βρήκα μια ελεύθερη θέση πάνω στο σκαμπό κάθομαι και έπειτα γυρίζω προς το μπάρμαν παραγγέλλοντας μια σαμπάνια. Ο μπάρμαν αμέσως γεμίζει το ποτήρι με το αφρώδες υγρό και μόλις μου το έδωσε του λέω «Χρεώσετε το στο αφεντικό σου!». Εκείνος με κοιτάζει σοβαρός. «Είμαι η μέλλουσα γυναίκα του»συμπλήρωσα και πήρα μέσα στα χέρια του ποτήρι μου και εκείνος συνέχιζε να με κοιτάζει καχύποπτα. «Μπορείς να του τηλεφωνήσεις και να το επιβεβαιώσεις άμα θέλεις»είπα καθώς πίνω μια γουλιά από τη σαμπάνια μου. Εκείνος πάει να σηκώσει το ακουστικό του αλλά τον σταματάει μια φωνή λέγοντας του «Είναι εντάξει, Πιέτρο». Μόλις στρέφομαι προς τη φωνή που ακούστηκε από πίσω μου αντικρίζω τη Κλαούντια να στέκεται με τα χέρια στη μέση της.
