Εύα
Στεκόμουν μπερδεμένη στη θέση μου καθώς τον έβλεπα να απομακρύνεται από δίπλα μου. Έσμιξα τα φρύδια μου προσπαθώντας να επεξεργαστώ τη περίεργη στάση του. Τι στο καλό έπαθε; Πρώτη φορά τον έβλεπα έτσι. Η ειρωνεία και τα υπονοούμενα ήταν αυτά που πρωταγωνιστούσαν απόψε.
Πήρα την απόφαση να τον ακολουθήσω και να ζητήσω να μου δώσει εξηγήσεις για αυτή τη περίεργη στάση του. Καθώς προχωρούσα πέρασα δίπλα από τον μεσήλικα άντρα, εκείνον που με κοίταζε επίμονα, τα μάτια μου καρφώθηκαν μέσα στα δικά του και ένα περίεργο συναίσθημα με πλημμύρισε. Σε άλλη περίπτωση θα έμενα να τον ρωτήσω το λόγο που με κοιτάζει όμως βιαζόμουν να προλάβω τον Νίνο. Τον προσπέρασα και άνοιξα το βήμα μου για να φτάσω τον Νίνο.
Είδα την αντρική φιγούρα του να φεύγει μέσα από τη αίθουσα και τον ακολούθησα. Αφού βγήκα και εγώ με σειρά μου έξω από το χώρο συνέχισα να τον ακολουθώ.
"Νίνο; "φώναξα αλλά εκείνος συνέχισε να προχωράει ώσπου σταμάτησε μπροστά στη θάλασσα. Έβγαλα τα πέδιλα μου και κρατώντας τα μέσα στα χέρια μου περπάτησα κατά μήκος την αμμουδιά για να πάω κοντά του. Αφού έφτασα δίπλα του εκείνος γύρισε με κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα σκεπτικός και ύστερα ξανά γύρισε το κεφάλι του μπροστά. "Τι έπαθες, Νίνο; ".τον ρώτησα ανήσυχα. Παρέμεινε σιωπηλός ατενίζοντας την σκουρόχρωμη ακροθαλασσιά. "Σε δυσαρέστησα εγώ; Ο Ματέο; ".τόλμησα να τον ρωτήσω. Δεν μπορεί,για να έχει τέτοια συμπεριφορά σίγουρα έχει συμβεί κάτι. Αλλιώς δεν εξηγείται όλη αυτή η στάση του.
Συνέχιζε να κοιτάζει μπροστά ώσπου έσπασε τη σιωπή του. "Μέσα σε μια νύχτα η οικογένεια μου έχασε τα πάντα", ψιθύρισε και είδα τα μάτια του να στενεύουν. "Και όλα αυτά εξαιτίας του Ματέο"πρόσθεσε και γύρισε απότομα το κεφάλι του. Έκανα ένα βήμα πίσω τρομαγμένη από το τρόπο που με κοίταζε. Ξεροκατάπια και η καρδιά μου ξεκίνησε να χτυπά σαν τρελή. "Το ξέρεις ότι ο πατέρας μου κρεμάστηκε στη φυλακή; "φώναξε έξαλλος. "Και ο υπαίτιος ήταν ο Ματέο."συμπλήρωσε σε ήπιο τόνο.
"Δεν νομίζω ότι.... ", πήγα να υπερασπιστώ τον Ματέο αλλά με διέκοψε.
"Μην τον υπερασπίζεσαι. Έδωσε στεγνά τον άνθρωπο που τον μεγάλωσε, που τον σπούδασε. Άμα δεν ήταν ο Μορέτι και ο πατέρας μου εκείνος τώρα στην καλύτερη περίπτωση θα ήταν ένα βαποράκι.".
"Δεν είχε άλλη επιλογή! ".
"Πάντα έχεις επιλογές! ", φώναξε και έκανε ένα απειλητικό βήμα προς το μέρος μου.
