Παρόν
"Εύα; "φωνάξα πανικόβλητος το όνομα της μόλις μπηκα μέσα στο μαγαζί που έχει γίνει στη κυριολεξία γυαλιά -καρφιά. Τα μάτια μου την ψάχνουν καθώς διασχίζω κατά μήκος το μικρό μαγαζί ώσπου την αντικρίζω μέσα στην κουζίνα. Με μια δρασκελιά βρεθηκα δίπλα της και την τραβάω μέσα στην αγκαλιά μου. "Δόξα τη Παρθένο Μαρία, είσαι καλά"σιγομουρμουρισα αφήνοντας μικρά φιλιά πάνω στα μαλλιά της. Έκλεισα τα μάτια μου και την εσφιξα πιο σφιχτά μέσα στην αγκαλιά καθώς εκείνη τραντάζεται ολόκληρη. "Σςς... ηρέμησε, carino. Εγώ είμαι εδώ τώρα! ". ψιθύρισα πάνω στα μαλλιά της καθώς ανοιγοκλείνω τα βλέφαρα μου προσπαθώντας να ηρεμήσω τους δυνατούς χτύπους της καρδιάς μου.
"Είδες πως έκαναν το μαγαζί; "ρώτησε μέσα στα αναφιλητά της.
"Το είδα"ψέλλισα και χαϊδεύω τα μαλλιά της.
"Μου το κατέστρεψαν! "αποκρίθηκε με ένα παράπονο.
"Το πιο σημαντικό είναι ότι εσύ είσαι καλά. Τα άλλα θα τα ξανά φτιάξουμε!"την καθησύχασα.
"Τραυματίστηκε η Λουτσία. Ήρθε το ασθενοφόρο και την πήραν. Πρέπει να πάμε και εμείς στο νοσοκομείο να δούμε τη κατάσταση της."είπε και βγαίνει μέσα από την αγκαλιά μου.
Την ξανατραβαω πάνω μου "Αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή είναι να πας στο σπίτι και να ηρεμήσεις ". είπα και χαϊδεύω τη πλάτη της.
"Πρέπει να πάω". επιμένει και προσπαθεί να αποτραβηχτεί μέσα από τη αγκαλιά μου αλλά εγώ δεν την αφήνω
"Carino, σε παρακαλώ πολύ! ". ψέλλισα καθώς σκέφτομαι την επίθεση η οποία προκάλεσε το χαμό μέσα στο μαγαζί.
"Δεσποινίς Τζερινι, θα μπορούσα να σας απασχολήσω για λίγο; ". ακούγεται μια φωνή πίσω μας κάνοντας μας να γυρίσουμε προς τη φωνή που μας διακόπτει.
Με το βλέμμα μου αντίκρισα έναν αστυνομικό να στέκεται πίσω μας και αφού η Εύα έγνεψε το κεφάλι της μας πλησίασε"Δεσποινίς Τζερινι, μήπως έχετε.... ".