𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

4

Namjoon's P.O.V.

Τον λυπάμαι. Πραγματικά τον λυπάμαι. Δεν του αξίζει αυτό που περνάει. Σε κανέναν δεν αξίζει να χάσει τον άνθρωπο που αγαπάει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Εγώ δεν ξέρω αν θα είχα το θάρρος και την δύναμη να συνεχίσω να αναπνέω σε περίπτωση που έχανα τον Jin από δίπλα μου.

Έφυγα από το σπίτι του Yoongi μόλις γύρισε η μητέρα του από την δουλειά της. Δεν ξέρω τι με έπιασε και έλεγα αυτές τις χαζομάρες. Σίγουρα τον μπέρδεψα με τα λόγια μου. Μπορεί όμως να μην με άκουσε κιόλας. Ελπίζω ειλικρινά να μην με άκουσε.

Εγώ μόνο τον Jin αγαπώ.

Τον Yoongi τον βλέπω σαν φίλο, σαν αδερφό και θέλω να τον στηρίζω στις δύσκολες στιγμές. Από την στιγμή που οι γονείς του δεν το κάνουν, έχουμε χρέος σαν φίλοι του να τον στηρίζουμε εμείς.

Τόσο εγώ, τόσο ο Jin, τόσο και ο Taehyung. Αν και ο τελευταίος είναι στον κόσμο του. Αν δεν έβλεπε το χάλι του Yoongi στο σχολείο, δεν ενδιαφερόταν να ερωτήσει τι έπαθε και είναι έτσι το παιδί.

Ο Jungkook δεν ασχολείται καν.

Αν κατά την γνώμη μου, δεν ήταν ο θάνατος του Jimin αυτό που κατέστρεψε ψυχολογικά τον Yoongi. Αλλά η αδυναμία του να αντιδράσει στην μετέπειτα κατάσταση, και η έλλειψη ψυχολογικής στήριξης. Αργήσαμε να καταλάβουμε πως πραγματικά αισθανόταν.

Μας ελέγε πως ήταν καλά και εμείς τον πιστεύαμε. Τον βλέπαμε να κλαίει, και δεν πηγαίναμε να τον αγκαλιάσουμε.

Πήγα στο σπίτι του Jin σχεδόν κλαίγοντας μετά από αυτό. Ο Jin μένει μόνος του, οι γονείς του λείπουν συνέχεια σε επαγγελματικά ταξίδια στην Ευρώπη και δεν υπάρχει κανείς να είναι συνέχεια μαζί του. Πάλι καλά που υπάρχω και εγώ.

Χτύπησα την πόρτα του και δεν άργησε να την ανοίξει και να βρεθεί μπροστά μου. Έπεσα στην αγκαλιά του κλαίγοντας.

"Namjoon, τι έγινε; Γιατί κλαις;". "Δεν θέλω να σε χάσω, Seokjin. Υποσχέσου ότι θα προσέχεις και δεν θα σε χάσω ποτέ..." είπα ενώ ήμουν χωμένος στην αγκαλιά του.

Με φίλησε στο κεφάλι. "Δεν θα με χάσεις, Namjoon. Μην κλαις άδικα" ψιθύρισε. Σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα στα μάτια.

"Αλήθεια;"." Αλήθεια, μωρό μου" απάντησε και ένωσε τα χείλη μας σε ένα τρυφερό φιλί. Ύστερα με φίλησε ξανά στο μέτωπο.

Τον λατρεύω όταν με φιλάει στο μέτωπο.

Έκλεισε την πόρτα και με οδήγησε στον διθέσιο καναπέ. Καθίσαμε αγκαλιασμένοι και σιωπηλοί. Είμαι σίγουρος ότι θα κοιμόμουν στην ζεστασιά της αγκαλιάς του και μυρίζοντας το άρωμα του, αν δεν μιλούσε λίγο πριν προλάβει να με πάρει ο ύπνος.

Συνήθως οι θέσεις μας είναι το αντίθετο. Δεν συνηθίζω να είμαι τόσο ευαίσθητος. Αλλά όταν είμαι, ο Jin μου προσφέρει την αγκαλιά του, όπως κάνω και εγώ στις ανάλογες περιπτώσεις, που είναι συνήθως οι περισσότερες.

"Μην στεναχωριέσαι άδικα και χαλάς τα δάκρυα σου. Εντάξει;" με ρώτησε. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και τον κοίταξα στα μάτια. "Σε αγαπώ, Joonie" ψιθύρισε.

"Και εγώ με αγαπώ" απάντησα γελώντας. Με κοίταξε παραπονεμένος. Δεν αντέχω να τον βλέπω να με κοιτάει έτσι. Είναι τόσο γλυκός. "Εντάξει, και εσένα σε αγαπώ". "Τώρα είσαι σωστός" απάντησε. Έσκυψα και τον φίλησα.

Οι γονείς του δεν ξέρουν για εμάς. Βασικά, δεν τον ρωτάνε κιόλας για να μάθουν. Να είμαι ειλικρινής, ούτε και οι δικοί μου δεν ξέρουν ακριβώς τι παίζει με εμάς.

Έκανα την βλακεία να τους πω ότι έχω κορίτσι. Εκείνο τον καιρό, νόμιζα ότι δεν έχει και τόσο διαφορά. Αλλά προς Θεού, ο Jin μου κορίτσι; Είμαι τόσο χαζός που το είπα αυτό.

Έκανα την βλακεια να πω και σε εκείνον ότι μίλησα στους γονείς μου για εκείνον. Ευτυχώς όμως δεν ρώτησε να μάθει τι ακριβώς τους είπα, και έτσι δεν χρειάστηκε να του πω ψέμματα.

Δεν τους το είπα με την θέληση μου. Βρήκαν το πακέτο προφυλακτικά που είχα κρυμμένα στο κρεβάτι μου. Και με ρώτησαν τι δουλειά έχουν στο δωμάτιο μου τα προϊόντα αυτά. Αναγκάστηκα και τους είπα πως δοκιμάζω μερικά πράγματα με κορίτσι.

Χάρηκαν για εμένα. Δεν θέλω να τους πω ότι είμαι ομοφυλόφιλος και στεναχωρηθούν.

Οι γονείς του Jin ξέρουν πως είναι ομοφυλόφιλος. Και αυτό επειδή εκείνος ήταν σίγουρος από πιο πριν. Εγώ άργησα να το καταλάβω.

Νόμιζα πως ήταν απλά ένας ενθουσιασμός. Όταν όμως ο Yoongi μου είπε πως αρέσω ερωτικά στον Jin, τα πράγματα άλλαξαν μέσα μου.

Όταν τον φίλησα αισθάνθηκα τόσο ωραία. Δεν είχα αισθανθεί έτσι πιο μπροστά, ποτέ. Ένιωσα πως είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον.

Ίσως και να ήμαστε.