𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

39

Hoseok's P.O.V

Με την Nayeon μου είμαστε πολύ καλά. Κάθε μέρα περνάμε τα απογεύματα αγκαλιασμένοι κοιτώντας το ηλιοβασίλεμα.

Όμως μέσα μου γίνεται ένας καθημερινός πόλεμος που δεν με αφήνει να κοιμάμαι σωστά τα βράδια.

Δεν μπορώ να καταλάβω πού είναι το λάθος. Δεν μπορώ να διαλέξω. Δεν είναι ακριβώς ότι είμαι μπερδεμένος.

Απλά την μία στιγμή μισώ τον Yoongi και την άλλη στιγμή θέλω να πάω να τον βρω και να τον κάνω δικό μου χωρίς να σκέφτομαι τίποτα και κανέναν.

Είναι λάθος. Όμως μέσα μου πραγματικά γίνεται ένας πόλεμος. Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Και δεν ξέρω ποια πλευρά του εαυτού μου θα υπερνικήσει την άλλη.

Η Nayeon ήταν ξαπλωμένη στην αγκαλιά μου και κοιμόταν. Κοιτούσα τον τοίχο απέναντι από το κρεβάτι μας. Είδα την κοιλιά της και μου φάνηκε πως είχε πρηστεί λιγάκι.

Ευτυχώς η εγκυμοσύνη της πάει πολύ καλά.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο για να πλυθώ και να ηρεμήσω. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και έδωσα μια δυνατή μπουνιά επάνω στο τζάμι.

Μισώ τον εαυτό μου.

Μισώ τον εαυτό μου όσο τίποτα. Με σιχαίνομαι. Ειλικρινά με μισώ. Μακάρι να μπορούσα να με αλλάξω, αλλά δεν μπορώ.

Μισώ και εκείνον. Αν δεν υπήρχε, δεν θα γινόταν τίποτα στην ζωή μου. Θα ήταν όλα καλά, δεν θα έρχονταν τα πάνω κάτω.

Αυτός φταίει για όλα.

Καθώς κοιτούσα τον εαυτό μου στον καθρέφτη, παρατήρησα πως δάκρυα είχαν φτάσει στα μάτια μου.

Γιατί έκλαιγα;

Έκλαιγα σαν να είμαι γυναίκα. Και χωρίς να ξέρω τον λόγο για τον οποίο έκλαιγα. Έδωσα ένα χαστούκι στον εαυτό μου για να συνέλθω.

Έπεσα στο πάτωμα και ακούμπησα την πλάτη μου στην μπανιέρα. Στην μπανιέρα που έχω περάσει τόσο όμορφες στιγμές μαζί με την γυναίκα μου.

Προσπάθησα να παραμείνω σιωπηλός για να μην ξυπνήσει από τα κλάματα και τις φωνές μου. Έκλεισα το στόμα μου με το χέρι μου και σηκώθηκα όρθιος.

Έπλυνα το πρόσωπο μου και το σκούπισα με μια πετσέτα που βρισκόταν εκεί πέρα κρεμασμένη. Βγήκα από το μπάνιο και είδα την Nayeon που είχε ξυπνήσει.

"Τι κάνεις;" με ρώτησε. Την κοίταξα στα μάτια και φόρεσα ένα ψεύτικο χαμόγελο. "Καλά είμαι" απάντησα και της έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.

Δεν αντέχω άλλο. Πρέπει να της μιλήσω. Τώρα που προσποιούμαι ότι και καλά δεν τρέχει τίποτα είναι χειρότερο.

Και ύστερα πρέπει να είμαι ειλικρινής και με εκείνη και με εκείνον αλλά και με τον εαυτό μου. Φοβάμαι.

Αλλά πρέπει να σταματήσει αυτό. Δεν οδηγεί πουθενά.

Πρέπει να κάνω κάτι για αυτό. Και θα το κάνω.