𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

52

Jimin's P.O.V. (Senri Shinichi)

"Κύριε Shinichi, ξυπνήστε παρακαλώ. Ώρα να πάρετε το πρωινό σας" άκουσα την φωνή της υπηρέτριας.

Ακούμπησα την πλάτη μου στην κορυφή του κρεβατιού και πήρα τον δίσκο με το πλούσιο πρωινό μου από τα χέρια της.

Αφού έφαγα, πήγα στο μπάνιο και έκανα την καθημερινή μου πρωινή ρουτίνα. Έπλυνα το πρόσωπο μου, τα δόντια μου και ύστερα σκουπίστηκα με την πετσέτα που έχει αγοράσει η μητέρα μου για εμένα.

Γύρισα στο δωμάτιο μου και φόρεσα το άσπρο πουκάμισο μου και ένα μαύρο παντελόνι. Σήμερα είναι η πρώτη μου μέρα στην εταιρία της μητέρας μου.

Φόρεσα επίσης και μια μαύρη γραβάτα, την οποία έσφιξα στον λαιμό μου. Κοίταξα το πρόσωπο μου στον καθρέφτη.

Φαίνομαι πολύ όμορφος με αυτά τα ρούχα, αν και πιστεύω επίσης πως με κάνουν να δείχνω πιο μεγάλος από την πραγματική μου ηλικία.

Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα κακό.

Μερικές φορές μου αρέσει πολύ να δείχνω μεγαλύτερος.

Η μητέρα μου μπήκε στο δωμάτιο κοιτώντας με στα μάτια με καμάρι. "Είσαι πολύ όμορφος σήμερα" μου είπε.

"Το ξέρω" της απάντησα.

"Θα βγούμε για δείπνο απόψε, σε ενημερώνω. Ο κύριος και η κυρία Domen μαζί με την κόρη τους" μου είπε.

"Ωραία" απάντησα και πήγα προς την πόρτα για να βγω από το δωμάτιο. Κατέβηκα τα πεντακάθαρα μαρμάρινα σκαλιά και βρέθηκα στο σαλόνι.

Βγήκα από το σπίτι μόνος μου, και στην αυλή συνάντησα τον σοφέρ. Τον χαιρέτησα και με χαιρέτησε και εκείνος.

Μπήκα πίσω δεξιά στο αμάξι και περίμενα να καθαρίσει το αμάξι και να φύγουμε. Καθώς περίμενα και κοιτούσα έξω από το παράθυρο, άκουσα φωνές από πίσω.

Γύρισα το κεφάλι μου και είδα ένα αγόρι να τρέχει προς το μέρος μου. Φοβήθηκα και μετά σκέφτηκα πως ήμουν μέσα στο αμάξι οπότε αποκλείεται να με πειράξει.

"Τι συμβαίνει;" ρώτησα τον σοφέρ. Με κοίταξε απορημένος και ύστερα κοίταξε το αγόρι. Φοβόταν να τον πλησιάσει.

Φαινόταν κουρασμένος και βρώμικος. Ούτε εγώ θα τον πλησίαζα στην θέση του.

"Βοήθεια" είπε στα αγγλικά. Τον κοιτούσα μέσα από το παράθυρο. Πρόλαβε να ρίξει το βλέμμα του επάνω μου πριν σωριαστεί κάτω.