𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

7

Yoongi's P.O.V.

Καθόμουν μόνος στο σπίτι μου, συγκεκριμένα στο σαλόνι. Είχα πάρει αγκαλιά ένα μπουκάλι βότκα μέσα από το ντουλάπι που βρισκόντουσαν τα ποτά που συνήθιζαν να καταναλώνουν οι γονείς μου όταν συνέβαινε κάτι ιδιαίτερο, συνήθως χαρούμενο και επιβαλλόταν να το γλεντήσουμε οικογενειακώς. 

Κοινώς, να το διαλύσουμε οικογενειακώς. Να το κάψουμε δηλαδή. 

Έπινα απευθείας από το μπουκάλι, χωρίς ποτήρι μιας και ήμουν μόνος. Δεν ξέρω πόσο πολύ είχα πιει αλλά σίγουρα ήταν πάρα πολύ, καθώς το μπουκάλι είχε αρχίσει σιγά σιγά να αδειάζει, μέχρι που έμειναν μερικές σταγόνες.

Ο Namjoon χτυπούσε επίμονα την πόρτα φωνάζοντας με να του ανοίξω. Δεν είχα καμία όρεξη να τον ακούω πάλι, τον έχω βαρεθεί. Προσπάθησα να σηκωθώ και να πάω να του πω απλά να σηκωθεί και να φύγει για να με αφήσει ήσυχο.

Βέβαια, δεν ήμουν απόλυτα σίγουρος αν ήταν σίγουρα αυτός έξω από την πόρτα. Έχω πολλές ψευδαισθήσεις τις τελευταίες μέρες και δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για τίποτα.

Νόμιζα πως με φώναξε ο Jimin προχθές ενώ κοιμόμουν. Και αυτό που άκουσα ήταν ο αέρας που άγγιζε τα φύλλα. Πέρασα τον αέρα για τον Jimin, σε τέτοιο σημείο έχω φτάσει.

Σηκώθηκα από τον καναπέ που καθόμουν για να πάω προς την πόρτα, όμως ζαλίστηκα και έπεσα και πάλι πίσω στον καναπέ, αδύναμος.

Συνέχισα να πίνω ώσπου το μπουκάλι βότκα άδειασε εντελώς. Ξάπλωσα στο πλάι κοιτώντας επίμονα τον τοίχο απέναντι μου, λες και μου έφταιξε σε κάτι και έπρεπε να τον τιμωρήσω, κοιτώντας τον με αυτό το βλέμμα.

Μου ήρθε εμετός όμως το αγνόησα. Πριν το καταλάβω είχα αρχίσει και πάλι να κλαίω με λυγμούς. Πήρα μια βαθιά ανάσα και τύλιξα τα χέρια μου γύρω από το σώμα μου για να μην είμαι ξαπλωμένος επάνω τους και μουδιάσουν μετά.

"Jimin έλα να με πάρεις από εδώ. Σε ικετεύω" ψιθύρισα. Δεν ήρθε. Όσο και να τον παρακαλάω δεν έρχεται ποτέ να με σώσει. Με αφήνει εδώ πέρα μόνο να υποφέρω και να πονάω μακριά από εκείνον και την ζεστασιά της αγκαλιάς του.

Ας έρθει τουλάχιστον να μου πει μονάχα πως με αγαπάει. Και αυτό ακόμα, μου αρκεί εμένα λες και μου λέει κάτι ξεχωριστό. Για εμένα είναι ξεχωριστό. Μόνο να τον αντικρίσω για μια τελευταία φορά θέλω. Να είμαι μαζί του για λίγο ακόμα. Έφυγε τόσο απότομα, τόσο άδικα... 

Δεν πρόλαβα να του πω πόσο πολύ τον αγαπούσα. Έφυγε δίχως να με ακούσει να του το υπενθυμίζω.

Σήκω και πιες κι άλλο, μου έλεγε μία φωνή μέσα μου. Έβαλα όλη μου την δύναμη και πήγα και πήρα ένα ακόμη μπουκάλι από εκείνο το ντουλάπι με τα ποτά. Το άνοιξα και ακούμπησα την άκρη του στα χείλη μου. Ήπια λίγο, έκαιγε αρκετά όμως, περισσότερο από την βότκα. 

Κοίταξα το μπουκάλι. Στο χαρτί έγραφε πως ήταν ουίσκι. Χαμογέλασα ενώ προσπαθούσα να διαβάσω τι ακριβώς έγραφε επάνω στο μπουκάλι. Η όραση μου είχε χειροτερέψει για τα καλά. Μισοέκλεισα τα μάτια μου ενώ ήπια λίγο ακόμα. Δεν μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου και έτσι να τον σταματήσω. 

Έβηξα λίγο και άφησα το μπουκάλι επάνω στο τραπέζι. Η πόρτα άνοιξε και η μητέρα μου μπήκε μέσα. Με είδε και έτρεξε αμέσως προς το μέρος μου. "Τι έκανες εκεί, Yoongi;" με ρώτησε ενώ είδε τα άδεια μπουκάλια κοντά μου. Με αγκάλιασε σφιχτά χωρίς να περιμένει να της απαντήσω. 

"Γιατί πίνεις; Θες να κάνεις κακό στον εαυτό σου, αυτό είναι. Σωστά;". Με οδήγησε στο μπάνιο και μου έπλυνε το πρόσωπο. Το κεφάλι μου βούιζε ολόκληρο. Με χαστούκισε.

"Είμαι ηλίθια. Δεν έπρεπε να σε αφήσω μόνο με τόσο αλκοόλ μέσα στο σπίτι. Εγώ φταίω" μονολόγησε καθώς πηγαίναμε προς το δωμάτιο μου.

" Δεν... δεν φταις εσύ, μαμά" είπα. "Μην μιλάς" με διέκοψε και με ξάπλωσε στο κρεβάτι, σκεπάζοντας με με μια κουβέρτα. Άφησε δίπλα μου μια λεκάνη.

"Αν θέλεις να κάνεις εμετό, έχεις λεκάνη δίπλα. Καταλαβαίνεις τι σου λέω;" μου είπε. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου καθώς έπιανα την κοιλιά μου μέσα από το μπλουζάκι, προσπαθώντας να ξεχάσω το αίσθημα ότι όλα ανακατεύονται μέσα μου.

Εξαιτίας σου είμαι μεθυσμένος, Jimin. Επειδή δεν γυρνάς πίσω. Γύρνα πίσω και δεν πρόκειται να κάνω κακό στον εαυτό μου ξανά ποτέ.