𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

42

Third person's P.O.V

Την στιγμή που ο Namjoon και ο Yoongi κανονίζουν την πολυπόθητη - προσωρινή- μετακόμιση στην Ιαπωνία για τις ανάγκες των σπουδών του πρώτου, ο Jin βρίσκεται κλεισμένος στο τρελοκομείο.

Μπήκε εκεί εξαιτίας της επίθεσης εναντίον του Yoongi. Όλοι ξέρουν πως για αυτό που του συμβαίνει ένας είναι ο υπεύθυνος.

Ο Namjoon φυσικά.

Την ίδια στιγμή που ο Jimin (ή να πω καλύτερα ο Senri Shinichi) ετοιμάζεται να μπει στις επιχειρήσεις της μητέρας του.

Ή μάλλον της γυναίκας που προσποιείται ότι είναι μητέρα του.

Η πραγματική του μητέρα δεν έχει ουδεμία ιδέα για το τι έχει συμβεί πραγματικά με τον γιο της. Το μόνο που ξέρει είναι ότι το σώμα του δεν βρίσκεται πλέον μέσα στον τάφο, γεγονός που την έχει κάνει να καταρρεύσει ακόμα πιο πολύ συναισθηματικά.

Εκείνος είναι ευτυχισμένος με την ζωή που κάνει. Δεν νιώθει πως κάτι του λείπει, δεν θυμάται την παλιά του ζωή.

Είναι σαν να γεννήθηκε ξανά. Χωρίς παρελθόν. Χωρίς προβλήματα. Μεγαλώνει σαν πρίγκιπας με προσωπικό δάσκαλο για όλα τα μαθήματα.

Δεν έρχεται σε επαφή με άλλα παιδιά της ηλικίας του. Αυτό είναι βέβαια και καλό και κακό την ίδια στιγμή.

Από την μία είναι καλό γιατί δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνομήλικοι του, ζει ξένοιαστος όμως από την άλλη δεν έχει φίλους ούτε γνωρίζει κάποιο άτομο με το οποίο θα μπορούσε να αναπτύξει μια ερωτική σχέση.

Οπότε τώρα ο Namjoon, o Yoongi και ο Jimin θα μένουν στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη, στην ίδια περιοχή.

Αλλά κανείς από τους τρεις δεν το ξέρει ακόμα. Και ας ο Namjoon ξέρει πως ο Jimin κατά πάσα πιθανότητα δεν ήταν νεκρός από την αρχή.

Δεν είπε όμως ποτέ τίποτα.

Και αυτό επειδή δέχτηκε απειλές. Από ποιον; Ε μα, από τον Jungkook εννοείται.

Την στιγμή που ο ίδιος ο Jungkook είναι πεπεισμένος ότι ο Jimin είναι νεκρός. Και απλά το πτώμα του το πήραν κάποιοι άγνωστοι για λόγο άγνωστο.

Όλοι αυτό πιστεύουν.

Αλλά βαθιά μέσα τους ξέρουν πως ο Jimin ήταν ζωντανός όταν το ασθενοφόρο έφτασε στο σημείο του ατυχήματος.

Και όλοι ξέρουν ότι ο Jungkook χτύπησε τον Yoongi στο κεφάλι εκείνη την ώρα για να μην προλάβει να δει ότι ο Jimin ήταν ζωντανός, ότι ανέπνεε.

Για να μην ακούσει την κραυγή πόνου που έβγαζε.

Ίσως ήταν και καλό που τον χτύπησε. Αν δεν το έκανε, ο Yoongi θα βρισκόταν σε πολύ άσχημη κατάσταση από ότι βρίσκεται και τώρα.

Θα θυμόταν αυτήν την κραυγή που ακούστηκε σε όλη την γύρω περιοχή και τους αναστάτωσε όλους.

Οπότε, καλύτερα που τον χτύπησε ο Jungkook τελικά εκείνο το μεσημέρι.

Το ζευγάρι έκανε τις προετοιμασίες για την μετακόμιση του. Ο Namjoon είναι πολύ ενθουσιασμένος, έως και πάρα πολύ.

Ο Yoongi προσπαθεί να τον ακολουθεί.

Νιώθει πως αυτό το ταξίδι ίσως του βγει σε καλό. Θα γνωρίσει καινούργια μέρη, καινούργιο κόσμο, θα κάνει καινούργια πράγματα.

Αυτό τον χαροποιεί αλλά και τον αγχώνει ταυτόχρονα.

Μέσα του υπάρχει μια αντίθεση συναισθημάτων. Από την μία πλευρά θέλει να πάει εκεί και να είναι μαζί με τον Namjoon, και με αυτόν τον τρόπο να κάνουν μια καινούργια αρχή στην Ιαπωνία.

Από την άλλη όμως, φοβάται. Φοβάται γιατί φοβάται πως κάτι θα γίνει και δεν θα πάνε καλά τα πράγματα.

Και έχει δίκιο. Για μια ακόμη φορά έχει δίκιο.

Αλλά κανείς δεν θέλει να το παραδεχτεί. Θα αναγκαστεί όμως να το κάνει.

Και τότε σε όλους θα συμβεί αυτό που τους αξίζει.