𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

23

Taehyung's P.O.V

Έμαθα από τον Nam πως ο Yoongi έκοψε τις φλέβες του αλλά ευτυχώς τον πρόλαβε και δεν έγινε τίποτα χειρότερο.

Πήγε στο νοσοκομείο απλά για να του βάλουν γάζα και ξαναγύρισε σπίτι. Όμως οι γονείς του Nam δεν θέλουν να ασχολείται συνέχεια με τον Yoongi.

Πρέπει να διαβάζεις κιόλας, του λένε συνέχεια.

Σπαστικοί. Εδώ ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς του Yoongi δεν νοιάζονται για εκείνον. Αν δεν ήταν ο Nam τώρα θα ήταν νεκρός ο Yoongi.

Ευτυχώς που ήταν εκεί, γιατί δεν θα αντέχαμε και άλλο θάνατο μέσα σε τόσους λίγους μήνες.

Όλων μας η ψυχολογία έχει πέσει. Και ας δείχνουν μερικοί ότι δεν τους νοιάζει. Όπως ο Jungkook. Ποτέ δεν παραδέχτηκε πως έχει λυπηθεί πολύ με την απώλεια του Jimin, και ποτέ δεν πρόκειται να το κάνει.

Πήρα τηλέφωνο τον Yoongi για να δω τι κάνει, όμως δεν το σήκωσε. Πήρα ξανά αργότερα και το είχε κλειστό. Δεν ξέρω τι συμβαίνει.

Είπαμε με τον Jin να περάσουμε από το σπίτι του να δούμε τι κάνει, μιας που o Namjoon ήταν κλεισμένος μέσα για να διαβάσει.

Μπήκαμε μέσα με τα κλειδιά. Ο Yoongi καθόταν μόνος στο σαλόνι και κοιμόταν. Ο Jin πήγε στην κουζίνα και έβγαλε λίγα πορτοκάλια από το ψυγείο.

Εγώ καθόμουν και κοιτούσα τον Yoongi. Φαινόταν σαν να έβλεπε ένα όνειρο που δεν του άρεσε.

Ξεκίνησε να κουνιέται πέρα δώθε και έλεγε κάτι που δεν μπορούσα να καταλάβω. Δεν πρέπει να ήταν καν Κορεάτικα αυτή η γλώσσα.

Ξύπνησε απότομα και με κοίταξε. Σηκώθηκε λίγο για να πάρει αέρα, όμως έπεσε ξανά πίσω.

"Yoongi" είπα. Ο Jin έτρεξε στο σαλόνι. "Τι συμβαίνει;" με ρώτησε. "ΌΧΙ!" φώναξε ο Yoongi.

Φοβήθηκα. Ο Jin έπεσε σχεδόν επάνω του και τον έπιασε με δύναμη. Εκείνος δεν αντιδρούσε. Άρχισε απλά να κλαίει.

"Πού είναι ο Namjoon όταν τον χρειάζεσαι;" ρώτησε ο Jin κοιτώντας με. Ανασήκωσα τους ώμους μου ενώ καθόμουν απλά και κοιτούσα.

Ο Jin σηκώθηκε και έτρεξε στο μπάνιο ενώ ο Yoongi έκλαιγε ακόμα, σχεδόν δεν μπορούσε να πάρει αναπνοή. Έπιανε το μέτωπο του και έκλαιγε.

Ο Jin επέστρεψε κρατώντας ένα μπουκάλι γεμάτο χάπια. "Τι είναι αυτό;" ρώτησα. Ο Jin άνοιξε το μπουκάλι και έβαλε μερικά χάπια στο χέρι του.

"Ο γιατρός είπε πως ο Yoongi όταν παθαίνει κρίση πρέπει να παίρνει αυτά" μου εξήγησε και με λίγη δικιά μου βοήθεια, έβαλε τον Yoongi να κάτσει στον καναπέ.

Του έδωσε τα χάπια και εκείνος τα κατάπιε όλα χωρίς δυσκολία.

Δεν ήξερα πως ο γιατρός έδωσε χάπια στον Yoongi. Ούτε ότι παθαίνει κρίσεις. Πρώτη φορά τον είδα να παθαίνει κάτι τέτοιο.

Εκτός και αν στην κηδεία του Jimin ήταν κρίση αυτό που έπαθε. Έκλαιγε έντονα και δεν μπορούσε καν να περπατήσει. Είχε πέσει κάτω και έκλαιγε, εμείς καθόμασταν και τον κοιτούσαμε.

Δεν μπορούσαμε να κάνουμε ή να πούμε κάτι. Απλά καθόμασταν και τον κοιτούσαμε. Και εμείς κλαίγαμε, αλλά όχι τόσο δυνατά όσο έκλαιγε εκείνος.

Ο Yoongi ηρέμησε και έπεσε πάλι πίσω και κοιμήθηκε. Ο Jin με έπιασε από τον καρπό και με έβαλε μέσα στην κουζίνα.

"Πρέπει να σου πω κάτι" μου είπε. "Τι είναι;" ρώτησα. Πήρε μια βαθιά ανάσα ενώ με κοιτούσε.

"Ο Yoongi τελευταία παθαίνει κρίσεις. Και πρέπει να τον δένουμε όταν κοιμάται". "Γιατί; Μα δεν είναι τρελός. Απλά έχει προβλήματα, σωστά;" ρώτησα.

Δεν ήθελα να πιστέψω αυτό που μου είπε. Δεν έχει γίνει τόσο χάλια ο Yoongi μας. Τον αγαπώ. Δεν θα αντέξω να τον δω έτσι.

"Έγινε κάτι που τον έκανε πολύ άσχημα. Υπάρχει κάποιος που θέλει το κακό του. Δεν ξέρουμε ποιος είναι. Αλλά πρέπει να μάθουμε. Θέλει ο Yoongi να νομίζει πως ο Jimin ζει ακόμα. Πήρε το κινητό του Jimin και έστειλε μήνυμα στον Yoongi, αυτός ο κάποιος" ψιθύρισε.

Τα μάτια μου γούρλωσαν.

Ποιος είναι τόσο βλάκας που να θέλει το κακό του; Υπάρχουν τόσο κακοί άνθρωποι, που εκμεταλλεύονται καταστάσεις.

Οποίος και να είναι όμως, ξέρει για τον Yoongi και για τον Jimin. Και ξέρει επίσης πως το κινητό του Jimin ισχύει ακόμα.

Αλλά πού βρήκε το νούμερο του;

Αυτό είναι ένα μυστήριο.