20

233 38 45
                                    

still Namjoon's P.O.V

"Yoongi... Πώς;" ρώτησα. Προσπάθησε να σηκωθεί όρθιος, μόλις στηρίχτηκε στα πόδια του και πήγε να περπατήσει, ζαλίστηκε. Ευτυχώς έπιασε στο κομοδίνο και δεν έπεσε.

Σηκώθηκα και τον έπιασα προσεκτικά. Πήγαμε μαζί στην κουζίνα και του έδωσα να πιει λίγο νερό. Πίεσα τον εαυτό μου να είναι ήρεμος για να μην τον κάνω να αισθανθεί χειρότερα.

Έπρεπε να είμαι ήρεμος. Και αυτό βασικά για να μπορέσω να διαχειριστώ σωστά την κατάσταση που εκείνος δεν μπορεί.

Ήπιε το νερό και με κοίταξε στα μάτια. Φαινόταν από το βλέμμα του πως μέσα του δεν αισθανόταν καθόλου καλά. Και με το δίκιο του βέβαια.

"Ζαλίζομαι..." ψιθύρισε και έπεσε στα χέρια μου. Τον έβαλα να καθίσει σε μια καρέκλα, όμως έχασε γρήγορα τις αισθήσεις του. Άρπαξα το κινητό του που ακόμα είχε επάνω του και κάλεσα ασθενοφόρο.

Δεν άργησαν να έρθουν. Τον πήρα στα χέρια και συνόδευσα και εγώ στο νοσοκομείο τον Yoongi. Ειδοποίησαν οι γιατροί και τους γονείς του, όμως άργησαν πολλή ώρα να φτάσουν.

Είπαν πως παραλίγο θα είχαν τροχαίο καθώς έρχονταν προς το νοσοκομείο. Ο πατέρας του είπε πως ευτυχώς δεν έπαθαν τροχαίο, γιατί αν πάθαιναν θα είχε να ρίξει πολύ στεναχώρια για το αμάξι που προφανώς θα διαλύονταν.

Ήταν και καινούργιο είπε. Και ήταν κρίμα είπε να διαλυθεί καινούριο αμάξι  επειδή "ο γιος μου είναι τρελός".

Δεν μπορώ να καταλάβω καθόλου την λογική των γονιών του. Όσο και να προσπαθώ, ειλικρινά δεν μπορώ. Είναι πάνω από τις δυνάμεις μου.

Έχεις έναν γιο. Έφηβο γιο, με κατάθλιψη. Αυτός ο γιος μόλις λιποθύμησε και τώρα είναι στο νοσοκομείο. Και εσύ νοιάζεσαι για το αμάξι σου ρε; Σοβαρά τώρα;

Βρήκα μέσα στην τσέπη μου το κινητό του Yoongi. Ακόμα ήταν στα μηνύματα με τον Jimin. Αποφάσισα να κάνω κάτι, που υπήρχε μια μικρή περίπτωση αργότερα να το μετανιώσω, αλλά και πάλι το έκανα.

Πήρα το κινητό και έστειλα μήνυμα. Άργησε λίγο να έρθει απάντηση, όμως ήρθε. Και η απάντηση δεν είχε καμία σχέση με αυτό που έγραψα. Καμία απολύτως σχέση.

Είχα γράψει "Γειά σου Jimin".

Και μου απάντησε "Πονάω. Κρυώνω. Έλα".

Ανατρίχιασα. Έκλεισα αμέσως το κινητό και το έκρυψα μέσα στην τσέπη μου και πάλι.

Κάποιος έσκυψε από πάνω μου. Θα φανεί ηλιθιο που θα το πω, αλλά τρόμαξα και ούρλιαξα, καθώς νόμιζα πως ήταν ο Jimin. Καλώς ή κακώς, στα αλήθεια αυτό σκέφτηκα.

Όμως δεν ήταν αυτός. Καλώς ή κακώς.

Ήταν ο Yoongi. Έσκυψε από πάνω μου και με ρώτησε αν μπορούμε να φύγουμε. Είπε πως είναι καλά τώρα και θέλει να γυρίσει σπίτι. Δεν ήξερα που είναι οι γονείς του, μπορεί να είχαν φύγει ήδη.

Σηκώθηκα και τον κοίταξα στα μάτια χαμογελώντας. Χαμογέλασε και εκείνος ελαφρώς. Τα μάγουλα του φαινόταν κατακόκκινα. Ήταν πολύ γλυκός έτσι όμως.

Και με τα ανακατεμένα του μαλλιά...

Του φόρεσα το μπουφάν του και φύγαμε με αργά βήματα. Κατέβηκε τα σκαλιά πιάνοντας προσεκτικά τα κάγκελα. Δεν μου φαινόταν και τόσο καλά. Όμως και πάλι ήταν καλύτερα από πριν.

Ευτυχώς.

Φτάσαμε στο σπίτι του. Επάνω στο ψυγείο υπήρχε ένα σημείωμα που το είχαν αφήσει οι γονείς του. Έλεγε πως θα λείπουν έως αύριο και αν χρειαστεί κάτι να τους πάρει τηλέφωνο.

Εκείνος δεν το πρόσεξε καν. Απλά ανέβηκε επάνω στο δωμάτιο του με αργά βήματα και έκλεισε πίσω του την πόρτα.

Ανέβηκα και εγώ πάνω και χτύπησα την πόρτα του. Δεν απάντησε και έτσι μπήκα. Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι φορώντας μόνο το πουκάμισο του.

"Είσαι καλύτερα τώρα;" ρώτησα και κούνησε το κεφάλι του. "Πεινάς;" συνέχισα τις ερωτήσεις. Ανασηκωσε τους ώμους του.

"Δεν ξέρεις αν πεινάς;". Άλλαξε πλευρό και μου γύρισε την πλάτη. Άνοιξα το παράθυρο για να μπει λίγο καθαρός αέρας.

"Γιατί ασχολείσαι ακόμα μαζί μου;" με ρώτησε με σιγανή φωνή. Κάθισα δίπλα του. "Γιατί νοιάζομαι. Είσαι φίλος μου. Αν δεν ενδιαφερθούν οι φίλοι σου, ποιος θα το κάνει; Οι γονείς σου πάντως όχι" απάντησα.

"Δεν θέλω να ενδιαφέρεται κανείς για μένα" ψιθύρισε και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Τον κοίταξα καθώς έσερνε τα πόδια του προς το μπάνιο.

Μπήκε μέσα και άκουσα την βρύση να τρέχει. Όταν έτρεχε για πολύ ώρα, άρχισα να ανησυχώ. Χτύπησα την πόρτα όμως δεν πήρα απάντηση.

Αποφάσισα να μπω μέσα. Πήρα μια ανάσα και άνοιξα την πόρτα.

Ο τόπος ήταν γεμάτος αίματα. Ο Yoongi ήταν πεσμένος στο πάτωμα με ανοιχτά τα μάτια. Έκλαιγε δυνατά. Έτρεξα δίπλα του και άρπαξα μια πετσέτα.

Ή λίμνη αίματος προερχόταν από το χέρι του. Είχε κόψει τις φλέβες του. Τον σήκωσα και κατάφερα να σταματήσω το αίμα. Ευτυχώς δεν είχε χάσει πολύ.

Δεν είχε το θάρρος να με κοιτάξει στα μάτια. Του σήκωσα το κεφάλι και του έδωσα ένα δυνατό χαστούκι, το οποίο αμέσως μετά μετάνιωσα.

Με έσπρωξε και έτρεξε έξω.

Το έκανα για να τον κάνω να συνέλθει όμως. Δεν ήθελα να τον πονέσω.

Τον... Τον αγαπάω...

𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가Where stories live. Discover now