𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

56

Nayeon's POV

"Έχασα το παιδί" είπα με μια ανάσα. Η φίλη μου με κοίταξε σαστισμένη. Δεν είχε κάτι να πει, και ούτε χρειαζόταν να πει κάτι.

Όμως ένιωθα την ανάγκη να μιλήσω μαζί της. Είναι η παιδική μου φίλη, της μιλάω για τα προβλήματά μου και μου δίνει τις καλύτερες συμβουλές.

Λίγο πριν τον γάμο μου με τον Hoseok, ήταν δίπλα μου όταν οι γονείς μου δεν τον ήθελαν λόγω της διαφοράς ηλικίας.

Σιγά την μεγάλη διαφορά. Εξάλλου ο Hoseok μου είναι καλύτερος από κάθε άντρα της ηλικίας μου εκεί έξω.

Τον ερωτεύτηκα πραγματικά τον Hoseok. Είναι ο πρώτος και ο τελευταίος άντρας που αγάπησα με αυτόν τον τρόπο.

Ακόμα τον αγαπώ. Και εκείνος με αγαπά και είμαι σίγουρη. Απλά... Απλά δεν μπορούμε να συνεχίσουμε ως ζευγάρι.

Δεν του αξίζω.

Απέτυχα στον γάμο μας. Μακάρι να μην με είχε γνωρίσει ποτέ. Δεν θα καταστρεφόταν η ζωή του με αυτόν τον άσχημο τρόπο.

Ο γλυκός μου βέβαια δεν το βλέπει έτσι. Προσπαθεί να με πείσει πως δεν φταίω εγώ για την αποβολή μου, αλλά αυτός.

Μπαλάκι οι ευθύνες που λένε.

Ίσως φταίει και αυτός. Ίσως αν δεν μου έλεγε για αυτόν τον Yoongi τόσο απότομα, ίσως να μην δεν έχανα το παιδί.

Τώρα όμως τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν.

Το παιδί χάθηκε. Το παιδί χάθηκε και είναι πολύ επικίνδυνο για εμένα να μείνω ξανά έγκυος επειδή η εγκυμοσύνη μου ήταν προχωρημένη.

Δεν με πειράζει. Όμως έκλαιγα επί τρεις μέρες για τον θάνατο αυτού του παιδιού.

Δέθηκα μαζί του αυτούς τους μήνες. Το είχα μέσα μου. Το προστάτευα, το αγάπησα.

Και ξαφνικά, όλα χάθηκαν.

"Και με τον Hoseok; Τι θα κάνεις;" μπήκε αμέσως στο ψητό.

Ήξερα ότι αυτό την έκαιγε. Και εμένα με καίει αυτό το θέμα. Πρέπει να του μιλήσω. Όμως δεν είναι εδώ.

Έφυγε τα ξημερώματα να πάει σε μια κλινική να δει κάποιον μου είπε, λογικά κάποιον πρώην πελάτη του ίσως. Δεν ξέρω.

Δεν με νοιάζει.

Η φίλη μου μού έβαλε να πιω λίγο καφέ. Εξάλλου είμαι άυπνη εδώ και περίπου δύο μέρες. Με το ζόρι περπατώ.

Έτσι πρέπει να πίνω όλη μέρα καφέ.

"Δεν ξέρω. Θέλω να του μιλήσω να το τελειώσουμε". "Ο Hoseok είναι καταπληκτικός άνθρωπος, Nayeon. Μην είσαι χαζή. Γιατί να το διαλύσεις μαζί του και να μην προσπαθήσετε ξανά κάποια στιγμή στο μέλλον, όταν νιώσεις καλύτερα;" μου είπε.

"Το ξέρω ότι είναι καταπληκτικός. Αυτό είναι το θέμα. Ότι δεν του αξίζω. Είμαι μια άχρηστη που δεν κατάφερα να φέρω το παιδί μας στον κόσμο. Αυτός όμως δεν το βλέπει έτσι... ".

"Και καλά κάνει. Γιατί δεν ισχύει αυτό που λες. Το σώμα σου δεν το άντεξε. Είσαι μικρή, Nayeon. Εγώ σου το είχα πει ότι ήταν επικίνδυνο να μείνεις έγκυος τόσο μικρή".

Την κοίταξα στα μάτια. Το βλέμμα της μου έδειχνε πόσο πολύ εννοούσε τα λόγια της και πόσο επίσης εκνευρισμένη ήταν μαζί μου και με τις βλακείες μου.

Έχει δίκιο που είναι εκνευρισμένη μαζί μου. Και εγώ ώρες ώρες συμπεριφέρομαι πολύ ανώριμα, σαν μικρό παιδί.

"Ίσως" ψέλλισα.

"Όχι ίσως. Σίγουρα. Μην αισθάνεσαι υπεύθυνη ρε κορίτσι μου. Οκ, δεν κατάφερες να γεννήσεις το παιδί σας, τον καρπό του έρωτα σας, αλλά και τι με αυτό; Σημαίνει αυτό ότι είσαι άχρηστη; Ή σημαίνει αυτό ότι απέτυχες ως σύζυγος; Nayeon, μωρό μου, ο Hoseok δεν είναι βλάκας. Ξέρει τι τυχερός που είναι που σε έχει δίπλα του και σε εκτιμάει. Δεν θα σε παρατήσει, μην φοβάσαι άδικα και τρως τον χρόνο σου".

"Λες;" ρώτησα.

"Να είσαι σίγουρη πως σε αγαπάει πολύ περισσότερο από όσο νομίζεις" είπε.

Το ελπίζω, σκέφτηκα.