𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

62

Still Yoongi's P.O.V

Ο Hoseok μπήκε μέσα στο δωμάτιο που καθόμουν και είχε πολύ σοβαρό ύφος. Μπορώ να πω πως ήταν και κάπως στεναχωρημένος.

"Yoongi... Πρέπει να σου πω κάτι" μου είπε.

Τον κοίταξα. Πήρε μια βαθιά ανάσα ενώ με κοιτούσε στα μάτια. "Ο Namjoon..." ψιθύρισε.

"Τι έκανε; Πες μου ότι ήρθε εδώ! Σε παρακαλώ, πες του να φύγει! Φοβάμαι, δεν μπορώ να τον δω" τον παρακάλεσα.

Κούνησε αρνητικά το κεφάλι του και ήρθε να κάτσει δίπλα μου. Το χέρι του ενώθηκε με το δικό μου και με κοιτούσε μέσα στα μάτια.

"Ο Namjoon αυτοκτόνησε" μου είπε.

Δεν αισθάνθηκα τίποτα εκείνη την ώρα. Μπορεί να ακούγεται πολύ σκληρό και κακό, αλλά πραγματικά δεν ένιωσα κάτι.

Ούτε λύπη.

Ούτε θυμό.

Ούτε ήθελα να κλάψω.

Κούνησα απλά το κεφάλι μου και πήρα λίγο χρόνο για να το επεξεργαστώ και να το συνειδητοποιήσω.

"Τον βρήκαν πριν λίγες ώρες. Η κηδεία του είναι αύριο το μεσημέρι. Να φανταστώ θέλεις να πάμε, σωστά;".

"Δεν με πειράζει και να μην πάμε" απάντησα.

"Εντάξει, Yoongi μου. Όπως θες, αγάπη μου" είπε και άνοιξε τα χέρια του για να με πάρει αγκαλιά.

Καθώς ακουμπούσα στον ώμο του, σκεφτόμουν τον Namjoon. Αυτό το γλυκό χαμόγελο που τώρα έσβησε.

Μπορεί να μου έκανε πολλά, αλλά ήταν φίλος μου. Μου στάθηκε, και ας το έκανε στα ψέματα.

Με έκανε να αισθανθώ χαρούμενος και αγαπητός. Και ας το έκανε αυτό με σκοπό, δεν με πειράζει.

Όμως είναι άδικο που αυτοκτόνησε. Φαινόταν να ήταν καλά. Λες να φταίω εγώ που πέθανε;

Όχι, όχι. Δεν φταίω εγώ. Αυτός δεν άντεχε άλλο τον εαυτό του. Για αυτό αυτοκτόνησε. Ήταν δικιά του επιλογή.

Εγώ δεν φταίω σε τίποτα.

Δεν φταίω εγώ είπα!!! Το άκουσες;

Εγώ δεν έκανα τίποτα κακό. Αντίθετα, αυτός έκανε κακά πράγματα σε εμένα.

Δεν πειράζει όμως. Τώρα που έφυγε θα χαλαρώσω και θα ηρεμήσω. Τουλάχιστον, έτσι θέλω να ελπίζω.

Τα μάγουλα μου ήταν υγρά. Ένιωσα ένα χέρι να μου χαϊδεύει το πρόσωπο. Έπιασα το χέρι που με χάιδευε.