𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

29

Hoseok's P.O.V

Μου τηλεφώνησε ο Yoongi. Ζήτησε να βρεθούμε έξω. Είπε πως είχε ένα πρόβλημα και ήθελε βοήθεια.

Ανησύχησα για να είμαι ειλικρινής. Είναι μικρός και φοβάμαι. Μπορεί να κάνει καμία βλακεία χωρίς να προσέχει. Δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο. Είναι σαν ναρκομανής.

Τον συνάντησα έξω από το πάρκο που είχαμε πάει την τελευταία φορά. Εκεί που είχα θυμώσει μαζί του και του φώναξα. Θα ήθελα να του ζητήσω συγγνώμη. Ελπίζω να του το πω, να το καταφέρω.

Φαινόταν κουρασμένος και φοβισμένος. Όταν με είδε ήρθε προς το μέρος μου και με αγκάλιασε. Ακούμπησα το χέρι μου στο κεφάλι του και τον χάιδεψα λίγο.

Με κοίταξε με τα πρησμένα μάτια του. "Τι έγινε;" τον ρώτησα ενώ ακόμα βρισκόταν χωμένος στην αγκαλιά μου σαν μικρό παιδί που φοβόταν και κρυβόταν μέσα στο φουστάνι της μητέρας του.

"Συμβαίνει κάτι σχετικά με τους φίλους μου". "Δηλαδή;" του ζήτησα να μου εξηγήσει. Με κοίταξε στα μάτια και έφυγε από την αγκαλιά μου.

"Τα έφτιαξα με τον κολλητό μου ενώ ήμουν μεθυσμένος. Και κάναμε έρωτα ενώ ήμουν επίσης μεθυσμένος".

"Γιατί πίνεις;" του φώναξα. Ανασήκωσε τους ώμους του. Είναι 17 χρονών, δεν πρέπει να πίνει και να μεθάει.

Ορίστε, τώρα έκανε σεξ με τον κολλητό του ενώ ήταν μεθυσμένος. Την επόμενη φορά θα είναι με κάποιον άγνωστο και θα μισήσει τον εαυτό του αν φτάσει σε σημείο να κάνει σεξ με έναν άγνωστο, ίσως μέσα σε κάποιες τουαλέτες, ή σε κάποιο ξενοδοχείο.

"Δεν θα πιεις ξανά. Για το καλό σου, Yoongi. Είσαι μικρό παιδί. Αν πίνεις τώρα, θα φτάσεις σε σημείο να κάνεις πολύ άσχημα πράγματα χωρίς να το καταλάβεις καν και μετά θα μισείς τον εαυτό σου".

"Ξέρω" απάντησε. Κούνησα το κεφάλι μου και τον τράβηξα προς το μέρος μου. "Πώς αισθάνεσαι τώρα; Μετά από αυτό που έγινε με τον κολλητό σου;" τον ρώτησα.

Με κοίταξε και σκέφτηκε λίγο. Τα μάτια μου βρισκόταν στα μάτια του, προσπαθούσα να καταλάβω αν ήταν έτοιμος να πει ψέματα ή αλήθεια.

"Δεν αισθάνομαι άσχημα. Τον αγαπάω... Αλλά όχι και τόσο ερωτικά".
"Μάλιστα" απάντησα, "Και γιατί όχι τόσο ερωτικά; Πώς τον αγαπάς δηλαδή;".

"Είναι ο μόνος που μου στάθηκε όταν πέθανε ο Jimin. Θα του το χρωστάω μια ζωή" ψιθύρισε. Ίσως έχει δίκιο. Αλλά το ότι του έχει σταθεί ως φίλος δεν σημαίνει ότι έπρεπε να του κάτσει κιόλας.

Προς θεού, δεν γνωρίζω το παιδί και δεν ξέρω τι χαρακτήρας είναι, αλλά τα παιδιά στην ηλικία του Yoongi σχετικά με το σεξ είναι λίγο πολύ περίεργα και εγώ είμαι της άποψης πως η περιέργεια σκότωσε την γάτα.

"Χώρισε το αγόρι του για εμένα. Είπε πως με αγαπάει περισσότερο από εκείνον αλλά εγώ δεν ήθελα να μπω ανάμεσα τους. Ποτέ δεν ήθελα να τους χωρίσω. Εγώ τους τα έφτιαξα, ήθελα το καλύτερο για εκείνους. Αλλά o Namjoon χώρισε τον Jin για χάρη μου και τώρα δεν ξέρω πώς να αντιδράσω" είπε.

Με τον Namjoon; Ποτέ μου δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ο Namjoon θα έκανε σεξ με τον κολλητό του. Ούτε ήξερα ότι του αρέσουν τα αγόρια.

Τον πήρα ξανά στην αγκαλιά μου. "Εσύ δεν φταις για τίποτα. Εκείνος είναι αναποφάσιστος και δεν ξέρει τι θέλει. Έπρεπε να είχε ήδη καταλάβει πως θέλει εσένα γιατί τώρα εκτός ότι σε μπερδεύει και σε πιέζει, πλήγωσε και τον πρώην φίλο του".

Ρούφηξε την μύτη του ενώ τύλιξε τα χέρια του γύρω μου. Ήθελα να τον χαϊδέψω στα μαλλιά, και το έκανα. Ίσως να ήταν λάθος, δεν ξέρω.

Όμως νιώθω αυτό το παιδί να είναι πολύ κοντά μου. Επικίνδυνα κοντά μου. Και το θέμα είναι πως δεν ξέρω αν μου αρέσει αυτό ή όχι.

"Τελικά παίζει να είσαι ο μόνος άνθρωπος που ξέρει κανονικά πως να με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα. Σπάνιος άνθρωπος. Είμαι τυχερός που σε έχω γνωρίσει" μου είπε.

Ένιωσα τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν και χαμογέλασα. Με κοιτούσε στα μάτια, τον κοιτούσα και εγώ.

Έφερε το πρόσωπό μου κοντά στο δικό του. Ένιωθα την αναπνοή του να χτυπάει επάνω στο πρόσωπο μου. Τον κοίταξα στα μάτια.

Θα με φιλούσε ξανά;

Έπιασε το κεφάλι μου από τον λαιμό και με τράβηξε να σκύψω για να τον φτάσω. Ένιωσα δύο χείλη να ταξιδεύουν επάνω στα δικά μου.

Ήταν λες και η καρδιά μου σταμάτησε.

"Τι κάνεις;" τον ρώτησα όταν τον έσπρωξα. Με κοίταξε μπερδεμένος. Ξέρω πως ήταν πολύ μπερδεμένος. Δεν πρέπει και εγώ να αντιδρώ έτσι.

Αλλά είπαμε. Δεν θα του κάνω και όλα τα χατίρια για να αισθάνεται εκείνος ωραία και όλα υπέροχα.

"Συγγνώμη" ψιθύρισε.

"Θέλω να κάνεις μια κουβέντα με τον εαυτό σου πρώτα και μετά να τα πούμε ξανά. Πάρε τον χρόνο σου, χρειάζεσαι ένα διάλειμμα. Ασχολείσου και λίγο με το σχολείο, το χρειάζεσαι το άτιμο. Και εμείς τα ξαναλέμε. Τώρα σπίτι".

Του μίλησα με ήρεμο τόνο, όχι όπως την προηγούμενη φορά που συναντηθήκαμε έξω και του φώναξα λες και ήμουν το αφεντικό του.

Μετάνιωσα πολύ για εκείνο το βράδυ. Και δεν βρήκα και το θάρρος να του ζητήσω συγγνώμη.