𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

24

Seokjin's P.O.V

Πρέπει να μάθουμε ποιος είναι αυτός ο άχρηστος και άκαρδος άνθρωπος, που δεν μπορεί να λέγεται έτσι βασικά, και κάνει αυτό το πράγμα στον Yoongi μας.

Πήρα τηλέφωνο τον Namjoon και το σήκωσε αμέσως. "Αγάπη μου, θα προσπαθήσω να μάθω ποιος είναι αυτός που τα κάνει αυτά στον Yoongi μας. Είμαι σίγουρος πως είναι κάποιος που μας γνωρίζει όλους καλά. Ποιος όμως;" ρώτησα.

"Jin, εμείς δεν είμαστε και το ξέρεις. Ο Tae αποκλείεται, αφού μου λες πως δεν ήξερε και δεν μας έχει πει ποτέ ψέματα. Εξάλλου τον Yoongi τον αγαπά περισσότερο και από όσο αγαπά το αγόρι του" μου είπε με την ήρεμη και γλυκιά φωνή του.

Εκτός και αν...

"ΜΙΣΌ! Ο Jungkook ποτέ δεν ένιωσε συμπόνια για τον Yoongi. Ποτέ όμως. Λες;".

"Αγάπη μου, αποκλείεται να έχει κάνει κάτι o Jungkook. Με τίποτα. Καλύτερα να το ξεχάσεις" μου απάντησε. Εκνευρίστηκα και έκλεισα το τηλέφωνο και ύστερα το πέταξα στον τοίχο.

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο Jungkook είναι ο ένοχος σε αυτή την υπόθεση. Το μόνο που χρειάζομαι τώρα είναι αποδείξεις. Και θα τις βρω.

Πήρα τηλέφωνο τον Taehyung. Δεν το σήκωσε. Μου έστειλε μήνυμα λίγο αργότερα και μου είπε πως ήταν μαζί με τον Jungkook. Μάλιστα...

Πρέπει να πάω και να μιλήσω στον Jungkook. Να μάθω με κάποιο τρόπο μήπως ξέρει κάτι, να τον ψαρέψω δηλαδή. Και είμαι σίγουρος πως θα μου πει κάτι. Αφού αυτός το έκανε.

Κανείς άλλος δεν θέλει το κακό του Yoongi. Κανείς άλλος δεν ξέρει πως το κινητό του Jimin ισχύει ακόμη. Μόνο εμείς το ξέρουμε. Όπως και τους κωδικούς του.

Και ξέρουμε πως οι γονείς του Jimin δεν κατέστρεψαν το νούμερο για χάρη του Yoongi. Για να μπορεί να συνεχίσει να του στέλνει μηνύματα.

Αυτό τον κάνει να νιώθει καλά. Δεν ήθελαν να σταματήσουν αυτήν την περίεργη συνήθεια.

Πήγα στο σπίτι του Jungkook. Χτύπησα δυνατά την πόρτα, το έκανα για πολύ ώρα, ώσπου να μου ανοίξει. Όταν άνοιξε την πόρτα, το μόνο που φορούσε ήταν μια τυλιγμένη πετσέτα γύρω από την μέση του.

Προσπάθησα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του και να συγκεντρώσω το βλέμμα μου κάπου αλλού. Το γεγονός ότι ήμουν μόνος με τον γυμνό Jungkook μέσα στο σπίτι του δεν με άφηνε να συγκεντρωθώ και τόσο εύκολα.

"Ξέρεις τίποτα για τον Yoongi που θα πρέπει να ξέρω;" ρώτησα. "Δηλαδή; Σαν τι;" απόρησε και με κοίταξε με μπερδεμένο βλέμμα.

Έκανε και τον Κινέζο τώρα. Ότι δεν ξέρει τίποτα.

"Πες μου ό,τι ξέρεις. Ό,τι ξέρεις σχετικά με αυτή την υπόθεση" του είπα. Ήπιε νερό και καθάρισε τον λαιμό του πριν απαντήσει.

"Ότι τον Jimin τον πάτησε αμάξι. Και ότι ο Yoongi ακόμα στέλνει μηνύματα στο τηλέφωνο του. Αυτό είναι τρελό αλλά τέλος πάντων, δεν μπορούμε να του το απαγορέψουμε" είπε. Κούνησα το κεφάλι μου.

"Ξέρεις, κάποιος απάντησε στον Yoongi από τον αριθμό του Jimin. Δεν ήξερα πως ισχύει ακόμα ο αριθμός, εσύ το ήξερες;" του είπα ψέματα.

Ανασήκωσε τους ώμους του. "Για να το λες εσύ, λογικά θα ισχύει. Ο Yoongi ήξερε τον αριθμό του Jimin απέξω, δεν μπορεί κάποιος να του παρουσίασε κάποιο άλλο νούμερο και καλά ότι είναι του Jimin για να στέλνει εκεί μηνύματα" είπε και πέρασε από δίπλα μου. Μύριζε κολόνια, είχε βάλει προφανώς πάρα πολύ.

Μπήκε στο δωμάτιο του και έκλεισε την πόρτα πίσω του. Άκουσα ομιλίες από εκεί μέσα και κατάλαβα πως ο Taehyung ήταν ακόμα εκεί.

Αποφάσισα λοιπόν πως ίσως έπρεπε να φύγω. Όταν κατάλαβα πως μάλλον δεν θα έβγαιναν ξανά από εκεί μέσα, έφυγα διακριτικά.

Προφανώς το να κάνουν σεξ όλη την ώρα σαν τα κουνέλια είναι πιο σημαντικό από το να μιλάμε για τον Yoongi.

Οκ, εγώ τουλάχιστον δεν παρεξηγώ σαν κάποιους άλλους.

Δεν παρεξηγώ λέω. Καθόλου δεν παρεξηγώ.

Γύρισα στο σπίτι μου και φόρεσα τα ακουστικά μου. Άκουγα μουσική ώσπου κοιμήθηκα. Το πρωί που ξύπνησα συνειδητοποίησα πως δεν είχα διαβάσει απολύτως τίποτα για το σχολείο.

Αλλά δεν βαριέσαι. Το έκανε ο Namjoon για εμένα και έτσι φτάνει και για τους δύο μας το διάβασμα που έριξε.

Μπήκαμε μέσα στην τάξη και κάθισα δίπλα του. Φαινόταν ξανά σαν να σκέφτεται κάτι. Δεν είναι καλά τον τελευταίο καιρό, το νιώθω. Δεν είμαι χαζός.

"Τι γίνεται;" τον ρώτησα και τον φίλησα στα χείλη. Δεν με νοιάζει που μας είδαν όλοι. Αν και πιστεύω πως οι περισσότεροι ξέρουν για εμάς, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα.

"Τίποτα" απάντησε. "Σίγουρα;" ρώτησα. Έγνεψε καταφατικά το κεφάλι του.

Για να το λέει, λογικά δεν έγινε τίποτα. Τον πιστεύω. Αν και τον τελευταίο καιρό συμπεριφέρεται περίεργα.

Δεν ήμαστε όπως ήμασταν παλιά.