𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

10

Hoseok's P.O.V

Είμαι ψυχολόγος. Έχω δικό μου ιατρείο, αλλά να πω την αλήθεια δεν μου αρέσει και τόσο πολύ η δουλειά που μεν επέλεξα και ήταν ένα από τα όνειρα που είχα αλλά από την άλλη χρειάζεται να τρελαίνεται κόσμος για να έχω εγώ λεφτά.

Οπότε νιώθω με λίγα λόγια σαν να εκμεταλλεύομαι τον κόσμο. Αλλά χρειάζεται. Αλλιώς θα πεθάνω της πείνας. Γιατί πλέον οι γονείς μου δεν μου δίνουν ούτε λίγα λεφτά.

Είσαι ανεξάρτητος σου λέει. Έχεις δικιά σου δουλειά τώρα, δεν μας χρειάζεσαι εμάς.

Καθόμουν στο ιατρείο μου, μόλις είχε φύγει ο τελευταίος ασθενής μου για σήμερα, όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Καθάρισα τον λαιμό μου και έφερα το ακουστικό κοντά στο αυτί μου.  

"Καλησπέρα κύριε Jung" η φωνή ακούστηκε γνωστή, όμως δεν κατάλαβα αμέσως ποιος ήταν. "Καλησπέρα σας" είπα με ένα μικρό χαμόγελο. Κοίταξα το ρολόι στον τοίχο απέναντι μου. Ήταν 6 το απόγευμα. 

"Είμαι η κυρία Kim Rose, αν με θυμάσαι. Φίλη της μητέρας σου... Ναι, εμ... Θα ήθελα να σε ρωτήσω, παιδί μου, εγώ γνωρίζω ένα παιδί... 16 χρονών, είχε ένα φίλο και... και εκείνος πέθανε. Μήπως μπορείς να τον αναλάβεις;" με ρώτησε. 

Πήρα μία βαθιά ανάσα. 

Συνήθως μόνο τέτοιες υποθέσεις αναλαμβάνω, οπότε δεν θα προκαλούσε πρόβλημα το γεγονός ότι ήταν ανήλικος. Αν οι γονείς του είχαν γνώση της κατάστασης, όλα καλά. 

"Φυσικά. Θα μπορούσα ίσως να μιλήσω με το ίδιο το παιδί;" ρώτησα ενώ περίμενα την απάντηση της κοιτώντας την ατζέντα μου. Έπιασα το στυλό στα χέρια μου. "Είναι λίγο δύσκολο... Αλλά, θα του μιλήσω εγώ. Εσύ πότε βολεύεσαι για ένα πρώτο ραντεβού;". 

Κοίταξα την ατζέντα που ήταν σχεδόν άδεια την επόμενη εβδομάδα. "Όποτε βολεύει το παιδί...". Χαμογέλασα πλατιά μόλις το είπα αυτό, όμως σοβαρεύτηκα γρήγορα. "Ωραία, θα τα πούμε, Hoseok" απάντησε. 

Έκλεισα το τηλέφωνο και σηκώθηκα από το γραφείο μου. Έβαλα τα απαραίτητα πράγματα μέσα στην τσάντα μου και έφυγα από το ιατρείο γυρνώντας στο σπίτι μου. H Nayeon με περίμενε στο σπίτι. Είχε μαγειρέψει βραδινό και περίμενε να επιστρέψω για να φάμε μαζί. 

Πήγα από πίσω της και την αγκάλιασα από την μέση. Χαμογέλασε και την φίλησα απαλά στα χείλη. Με κάνει να αισθάνομαι τόσο όμορφα αυτή η γυναίκα. Με κάνει να νιώθω όπως δεν νιώθω μαζί με κανέναν άλλον. "Αγάπη μου, άλλαξε να φάμε". "Μπορώ να φάω και με αυτά τα ρούχα" απάντησα και έβγαλα τα ποτήρια από το ντουλάπι. 

Έβαλε το φαγητό στα πιάτα και τα άφησε επάνω στο τραπέζι. Είχε μαγειρέψει βραστό κοτόπουλο με σάλτσα και λαχανικά. Έβαλα λίγο κρασί στα ποτήρια μας και καθίσαμε. Ξαφνικά, εκείνη έσβησε τα φώτα. Απόρησα, όμως δεν είπα τίποτα. Άναψε ένα κεράκι και το ακούμπησε επάνω στο τραπέζι, στην μέση περίπου. 

Κάθισε απέναντι μου και ξεκινήσαμε το γεύμα μας. Την κοιτούσα στα μάτια καθώς τρώγαμε. Αυτά τα μάτια με έχουν μαγέψει από την πρώτη στιγμή που τα κοίταξα. Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν και χαμογελάσαμε. Είναι τόσο γλυκιά. 

Είμαι πολύ χαρούμενος που είναι γυναίκα μου. 

Η ημέρα του γάμου μας ήταν η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου όλης. 

"Αγάπη μου, σου αρέσει το φαγητό;" με ρώτησε. Κατάπια την μπουκιά μου και της χαμογέλασα πλατιά. "Ναι, μωρό μου. Αλλά πιο πολύ μου αρέσει να σε κοιτάω" της ψιθύρισα.

Χαμογέλασε ελαφρώς. Μπόρεσα να δω τα μάγουλα της να παίρνουν ένα ροζ χρώμα, ντράπηκε. Αφού φάγαμε, σηκώθηκα για να μαζέψω εγώ τα πιάτα.

Τα άφησα στον νεροχύτη και την σήκωσα από την καρέκλα της. Έβαλα μουσική και άρχισα να χορεύω. Εκείνη ντρεπόταν να χορέψει.

Της έπιασα το χέρι και την τράβηξα στην αγκαλιά μου και την φίλησα. Χαμογέλασε ενώ είχε τα χέρια της επάνω στους ώμους μου. "Σε αγαπώ πολύ, Nayeon".

"Και εγώ σε αγαπώ πολύ" απάντησε. Κοιτούσα απευθείας τα μάτια της, είναι το πρώτο πράγμα που αγάπησα επάνω της, πριν καν προλάβω να μάθω το όνομα της. 

Την χάιδεψα στο μάγουλο και ύστερα την φίλησα ξανά. "Hoseok... Μου έχουν λείψει πολύ τα αγγίγματα σου" είπε ντροπαλά. Χαμογέλασα και την κοίταξα με πονηρό ύφος. "Και εμένα μου έχει λείψει το αίσθημα του να σε αγγίζω, Nayeon". Τα μάγουλα της κοκκίνισαν. 

Ξεκινήσαμε να φιλιόμαστε και πριν το καταλάβω, βρεθήκαμε καθισμένοι στο κρεβάτι μας. Την έβαλα να καθίσει επάνω μου, ενώ μύριζα το άρωμα της. Τα μαλλιά της βρέθηκαν μπροστά στο πρόσωπο μου, όμως δεν με ενόχλησαν. 

Μου άρεσε η μυρωδιά της. 

Άρχισα να χαϊδεύω το εσωτερικό από το μπούτι της, και εκείνη γραπώθηκε επάνω μου. Ήταν λες και ήταν η πρώτη φορά, αλλά μου άρεσε που ντρεπόταν τόσο. Της χαμογέλασα και εκείνη έγλειψε τα χείλη της. Την δάγκωσα στο λαιμό ενώ το χέρι μου σιγά σιγά ανέβαινε. 

Άνοιξε τα πόδια της και εγώ έσκυψα ανάμεσα τους. Το εσώρουχο της μούσκεψε αμέσως από τα σάλια μου και τα πρώτα υγρά της.  "H-Hoseok" ψιθύρισε. Την κοίταξα στα μάτια. "Τι είναι; Δεν θες;" ρώτησα. 

Γύρισε στο πλάι και κάλυψε το πρόσωπο της με τα χέρια της. Ξάπλωσα πλάι της και το χέρι μου τυλίχτηκε γύρω από την κοιλιά της. "Δ-Δεν μπορώ..." μου είπε και με κοίταξε στα μάτια με τα δακρυσμένα και κόκκινα δικά της. 

"Δεν με αγαπάς;" ρώτησα. "Σε αγαπάω, Hoseok. Πάρα πολύ... Αλλά δεν μπορώ. Πονάω". "Πού πονάς, μωρό μου;". Την φίλησα στο μάγουλο και της σκούπισα μερικά δάκρυα. 

"Χαμηλά..." ψέλλισε.