𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

13

Jungkook's P.O.V

Καθόμουν έξω από το γυμναστήριο που πηγαίνω και περίμενα να βγει από μέσα ο Taehyung. Είχε έρθει να γραφτεί και αυτός στο γυμναστήριο.

Θα κάνουμε μαζί γυμναστική. Τι ωραία. Θα τον βλέπω να ιδρώνει... Αχ. Κόλαση...

Έχει τόσο θαυμάσιο σώμα. Όμως μπορώ να τον αγγίζω μονάχα εγώ και κάνεις άλλος. Αυτό είναι το καλύτερο της υπόθεσης.

Κανείς άλλος δεν μπορεί ούτε καν να τον κοιτάξει. Έτσι και μάθω πως κάποιος τόλμησε να τον αγγίξει ή ακόμα και να τον κοιτάξει ερωτικά, τελείωσε μέσα σε δευτερόλεπτα.

Ο Tata είναι μόνο δικός μου. Το όνομα μου μονάχα έχει δικαίωμα να φωνάζει.

Η γυάλινη πόρτα άνοιξε και ο Taehyung βγήκε έξω κοιτώντας με στα μάτια χαμογελώντας. "Πώς σου φάνηκε;" τον ρώτησα και τον φίλησα στα χείλη με πάθος.

"Ενδιαφέρον" απάντησε και έφτιαξε τα μαλλιά του και τα ρούχα του που ήταν ελαφρώς τσαλακωμενα. Κάτι δεν μου άρεσε εδώ πέρα...

Υποτίθεται πως μπήκε μέσα για να κάνει μονάχα λίγο διάδρομο μετά την εγγραφή του. Εγώ δεν μπήκα επειδή δεν φορούσα φόρμα, αλλά τζιν. Δεν μπορούσα να μπω μέσα με το τζιν να κάνω γυμναστική.

Ίσως έπρεπε να μπω να τον ελέγχω τι κάνει. Λάθος μου.

"Taehyung, τι στον διάολο έγινε εκεί μέσα; Πολύ ιδρωμένος μου φαίνεσαι. Πες μου πως έγινε κάτι όσο ήσουν μέσα" του είπα. Απέφυγε να με κοιτάξει και πήγε να φύγει.

Τον άρπαξα και τον τράβηξα κοντά μου. Πρόσεξα πως τα μάγουλα του ήταν κατακόκκινα. Μάλιστα... Τέλεια. Πολύ καλά.

"Πες μου αμέσως" φώναξα. "Τίποτα δεν έγινε ρε Jungkook" μου απάντησε και έφυγε από την παγίδα του χεριού μου. Αποφάσισα να το ξεχάσω όλο αυτό.

Τον γύρισα σπίτι του και εγώ πήγα στο δικό μου. Μιας που οι γονείς μας ήταν σπίτι, δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο.

Αλλά το βράδυ κανονίσαμε να βγούμε. Θα πηγαίναμε σε ένα καινούριο μπαρ που άνοιξε εδώ κοντά. Φαίνεται πολύ καλό.

Περίμενα στο δωμάτιο μου ακούγοντας μουσική ώσπου να βραδιάσει. Οι γονείς μου κοιμήθηκαν από νωρίς και έτσι έφυγα χωρίς να με καταλάβουν.

Τον περίμενα κάτω από το σπίτι του. Δεν άργησε να κατέβει. Φορούσε ένα κολλητό τζιν παντελόνι και ένα κόκκινο πουκάμισο. Μύριζε πολύ ωραία και τα μαλλιά του ήταν φρεσκολουσμενέ και καλοχτενισμένα.

Τον φίλησα στον λαιμό και τύλιξα το χέρι μου γύρω από την μέση του. Ξεκινήσαμε να προχωράμε και φτάσαμε έξω από το μπαρ. Ο τύπος στην πόρτα μας ρώτησε πόσο χρονών είμαστε.

Μπλέξαμε τώρα, σκέφτηκα.

Δυστυχώς δεν είχα λάβει υπόψη μου ότι πλέον ρωτάνε ηλικία και ζητάνε ταυτότητες πριν μπεις σε ένα μπαρ. Δεν είχα ούτε ταυτότητα ούτε τίποτα, αλλά και να είχα, έχει την αληθινή μου ηλικία επάνω.

Δεν έχω τίποτα πλαστό.

"19" είπα. Ο Taehyung με κοίταξε παράξενα. "Ταυτότητα" είπε ο άλλος τύπος που φορούσε ένα δερμάτινο μπουφάν. Ένιωθα πως είχε όπλο κρυμμένο εκεί μέσα, όμως δεν άφησα τον εαυτό μου να φοβηθεί.

"Δεν έχουμε" απάντησα με λυπημένο ύφος. Ο τύπος μας σκάναρε από την κορφή μέχρι τα νύχια. Ο Taehyung έκανε μερικά βήματα πίσω και έτσι κόλλησε επάνω μου.

"Παιδιά δεν μπορώ να σας βάλω μέσα στο μαγαζί". "Στην τελική, τι σημασία έχει η ηλικία; Λεφτά δεν θα δώσουμε; Οπότε τι σημασία έχει;" ρώτησα.

Ο τύπος σκέφτηκε για λίγο και στην συνέχεια μας κοίταξε και τους δύο. Τράβηξα τον Taehyung προς το μέρος μου και ακούμπησα την μέση του.

Άνοιξε αργά την πόρτα του μαγαζιού ενώ μας κοιτούσε. Χαμογέλασα ελαφρά και έπιασα το χέρι του Taehyung, περνώντας τα δάχτυλα μου ανάμεσα από τα δικά του.

"Περάστε" μας είπε.