𝖧𝗈𝗐 𝗍𝗈 𝖲𝖺𝗒 𝖦𝗈𝗈𝖽𝖻𝗒𝖾 || 슈가

54

Yoongi's P.O.V

Ώστε είναι ζωντανός τελικά.

Τον έχω μπροστά μου και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν με ξέρει.

Είμαστε δύο ξένοι. Είναι ο πρίγκιπας και εγώ είμαι ο σκλάβος.

Ούτε ξέρω πώς στο διάολο βρέθηκα στο σπίτι του. Όμως έτρεχα πολύ και ζαλίστηκα. Ο υπηρέτης του με βοήθησε και μου έδωσε νερό.

Μόλις άνοιξα τα μάτια μου τον είδα να στέκεται πάνω από το κεφάλι μου και να με παρατηρεί. Όμως δεν δείχνει να με αναγνωρίζει.

Έχει αλλάξει πολύ εξωτερικά. Ελπίζω όμως να μην έχει αλλάξει και ο χαρακτήρας του για όσο καιρό ήμασταν χώρια.

Ελπίζω να μην έχει γίνει ένας  κακομαθημένος.

Πάντως αισθάνομαι τυχερός που κατάφερα και έφυγα από το σπίτι του Namjoon. Με απείλησε πως θα κλειδώσει την πόρτα για να μην φύγω, όμως κατάφερα και βγήκα από την πίσω πόρτα, που ήταν ανοιχτή.

Μακάρι να μην καταλάβει σύντομα πως λείπω...

Τον έχω ικανό να έχει βάλει άτομο να με παρακολουθεί. Δεν θέλει να φύγω πίσω στην Κορέα, έτσι μου είπε.

Είπε πως, αν φύγω, θα πεθάνω.

Δεν τον φοβάμαι. Αλλά στα αλήθεια θέλω να σηκωθώ και να φύγω από εδώ. Δεν θέλω να εξαρτούμαι από εκείνον άλλο.

Βαρέθηκα. Στην Κορέα μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Εδώ έχω τον Namjoon πάνω από το κεφάλι μου.

Αν φύγω, αυτός θα μείνει εδώ και θα συνεχίσουμε κανονικά τις ζωές μας. Χάρηκα που τον γνώρισα.

Θα τον προτείνω για ένα βραβείο Όσκαρ μιας και όλο αυτόν τον καιρό έπαιξε πολύ καλά τον ρόλο του.

Θα φύγω. Κανείς δεν θα ήθελε να κάνει παρέα μαζί μου τώρα πια. Τώρα πια είμαι άρρωστος, είμαι βρώμικος.

Η ζωή μου τελειώνει εδώ. Το πήρα απόφαση.

Δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ. Θα φύγω να ησυχάσω και εγώ να ησυχάσουν και όλοι.

Προτιμώ να πεθάνω μόνος μου πάρα να με σκοτώσει η αρρώστια ή ο Namjoon.

"Πώς σε λένε;" με ρώτησε. Έτριψα τα μάτια μου με μανία και τον κοίταξα. Με κοιτούσε με ένα ελαφρύ χαμόγελο.

"Min Yoongi" του είπα.

"Senri Shinichi" μου απάντησε.

"Δεν σε λένε έτσι. Σε λένε Park Jimin".

Έμεινε να με κοιτάει. Δεν ξέρω αν κατάλαβε αυτό που του είπα. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να μάθει την αλήθεια.

Αυτή η ηλίθια που αποκαλεί "μητέρα" πρέπει κάποια στιγμή να πληρώσει για αυτό που έκανε.

Αυτή είναι πιο ένοχη από όλους.

Αυτή πήγε στο νοσοκομείο και πήρε τον Jimin στην Ιαπωνία. Εξαιτίας της έγινε όλο αυτό με τα μήνυματα.

Εξαιτίας της κόντεψα να τρελαθώ.

Εξαιτίας της πέρασα κατάθλιψη. Όλα εξαιτίας της.

Αρχίζω και σκέφτομαι μήπως τελικά και οι υπόλοιποι έπεσαν στην παγίδα της. Αν δεν υπήρχε αυτή, τα παιδιά δεν θα έκαναν τίποτα.

Τουλάχιστον έτσι νομίζω.

Αλλά αυτή απήγαγε τον Jimin και εμείς νομίζαμε πως είναι νεκρός ενώ δεν ήταν.

Θα μου πεις, διπλωμάτης άνθρωπος είναι και αυτή, βρήκε τους τρόπους της να πείσει τους γιατρούς ότι είναι η μάνα του Jimin.

Και αυτό επειδή η πραγματική δεν είχε αντέξει να πάει στο νοσοκομείο ενώ ήταν ο Jimin εκεί.

Τέλος πάντων.

Πρέπει να βρω τον κατάλληλο τρόπο για να πείσω τον Jimin ότι ζει σε ένα ψέμα.

Ότι όλα αυτά που νομίζει είναι όλα ψέματα. Η μητέρα του ξαφνικά δεν είναι μητέρα του. Οι αδερφοί του ξαφνικά δεν είναι αδερφοί του.

Απορώ για ένα πράγμα μόνο. Πώς αντέδρασαν αυτοί οι δύο όταν η μάνα τους έφερε τον Jimin στο σπίτι;

Και αυτοί προφανώς είναι μέσα στο σχέδιο της. Το θέμα είναι ότι, γιατί να κάνει κάτι τέτοιο; Τι έχει να κερδίσει μέσα από αυτό;

Έχει ψυχολογικά προφανώς. Για αυτό το κάνει.

Δεν θέλω να μπλέκω με τέτοιους ανθρώπους. Όμως θα το κάνω για αυτόν.

Και να πάθω κάτι, θα το πάθω επειδή προσπάθησα να τον βοηθήσω και να τον σώσω από αυτήν την άρρωστη.

Τον αγαπώ. Ήταν ο πρώτος και ο τελευταίος άνθρωπος που έχω ερωτευτεί πραγματικά στην ζωή μου.

Κανείς δεν μπορεί να τον αντικαταστήσει στην καρδιά μου.

Κανέναν άλλον δεν θα ερωτευτώ όπως ερωτεύτηκα τον Jimin.