Panzehir 🌙 Texting

🌙 4.1

Lütfen satır aralarını sahipsiz, kelimelerimi boynu bükük bırakmayınız...

Beğenmeniz dileğim ile... ❦

🌙

Barutu henüz tutuşturulmamış birer kibrit çöpünü anımsatan cılız parmaklarımı soluk tenli avucuma yuvarlarken sıklaşan soluklarımın sıkça havalandırdığı göğsümün umarsız deparını kontrol altına almaya çalışıyordum. Parmaklarımın kemikli eklem bölümlerini çelik kapının metalik yüzeyine ardarda indirirken olayın sıradanlığını laf dinlemez bedenime yineledim.

Bir iğne yapıp çıkacaktım?..

Kamer'in annesi olması, elbette ki müstakbel kayınvalidemin yanına geliyormuşum gibi giyim kuşamımdaki özenimi etkilememişti. Sağlık ocağı açılmadan öncesi iğne için gelmem gerektiğini bildiğimden aceleci davranmış, yoksa hani akşamın ilk saatlerinden bu yana hangi eşarp, hangi elbise yahut hangi ceket ve pantolon diye sabahın nasıl olduğunu anlamamazlık falan yaşamamıştım.

Kapının soğuk yüzeyinden kopardığım elimi kiremit renkli kabanımın cebine sokuştururken ard arda birkaç derin nefes aldım. Kapının diğer tarafından gelen adım sesleri ve ardından ağırca açılması ile ciğerlerime doldurduğum nefesi vermeyi unuttuğumu fark etmedim. Dudaklarımı birbirine sıkıca bastırıp uyku mahmuru ifâdesinden silkinmeden beni karşılayan Kamer'in parıltısından elalarımı zoraki kopardım.

"Erken geleceğimi söylemeyi unutmuş muydum?" dedim, beyaz spor ayakabılarımı ayağımdan çıkarırken.

"Unutmamıştın. Ben geceleri uyumadığımdan bu saatlerde henüz uykuya dalmış oluyorum." dedi, yaptığı açıklamanın kulaklarıma bahşettiği sesindeki tatlı tını yüreğimin başını okşadı.

Kamer'in açtığı kapının aralığında buyur beklemeden içeri süzüldüğümde pişkinliğimin beni ele vermemesini ümit ettim. Geçenki telefon konuşması zihnimde canlanırken sesim yüzünden ele verilmesi ihtimalini yok saymak için boğazımı seslice temizledim. Sesimi birkaç desibel farklı kullansam belki aşinalık hissetmezdi.

İçeri girişimin akabinde dış kapıyı kapattı ve sonrasında kapı girişinde öylece bekleyen bana yol gösterir edayla geniş hol boyu etrafı çevreleyen kapılardan en soldakine yöneldi. Heybetli bedeninin önümde ilerleyişini fırsat bilip üzerine geçirdiği siyah eşorfman altının ve gri tişörtün ne denli etkileyici durduğunu izleyebildim.

Çok ayıp Katre!..

Yöneldiği kapıyı önümüzde araladığında elimdeki çantanın saplarına daha sıkı sarınıp derin bir nefes aldım. Eşikten ilk adımı atarken odanın ferah ambiansı bir an ruhumu kucakladı, sandım. Geniş odanın iç açıcı perdeleri, sakin dekorasyonu ve huzur verici renklerden özenle seçilmiş eşyalar dudaklarımın kıvrılmasına yetti.

Kamer yüreği çok güzel bir adamdı.

Yaşadıklarına rağmen...

Yaşatılanlara rağmen...

Dün bütün akşam yakarışlarımın neticesinde Kamer'in annesinin annemin eski arkadaşlarından biri olduğunu öğrenebilmiştim. Kamer'in babasının O, henüz çocukken kumar batağına bile isteye saplanmasından sonra eve gelen hacizler, bitmek bilmeyen borçlar yüzünde annesini çalıştırdığını da söylemişti. Zavallı kadının gündelik temizliklerden kazandığı paraların borçlara yetersiz gelmesi ile Kamer'in babası olacak pislik herif bir gün Gülbahar teyzeyi borçlarına karşın satmaya kalmış ve kadıncağız itiraz ettiğinde onu dövmüştü. Sonrasında yaptığı zulüm yeterli gelmemiş olsa gerek, onu evlerinin bulunduğu ikinci katın penceresinden aşağı atmış ve maruz kaldığı işkenceler neticesinde toparlanamayan narin vücudu yatalak hâle gelmişti. Kamer yaşı hayli küçük olmasına rağmen o günden bu zamana değin annesinin bütün bakım yükünü üstlenmişti.