Beğenmeniz dileğim ile... ❦
🌙
🌙Sızmıştık.
Bir ayyaş gibi, acının sarhoşluğundan kapı ardında, koynumda zifiri düşlerimin parıltılı ay ışığımın varlığı ile sızıp kalmıştık.
Göz kapaklarımı araladığımda, göğsümdeki ılık baskının soluksuz bıraktığı ciğerlerimin hissettiği yoksunluktan dudaklarımı araladım ve ardarda birkaç nefes aldım. Parmak aralarıma sıkışmış saçlarının yumuşak dokusu yüzümde mayhoş bir tebessüme neden oldu, başımı dikkatle eğerek burnumu saçlarının arasına gömdüm.
And olsun ki, ben bu zamana değin an olsun nefes almamıştım...
Kontrolsüz bir sızlanma koptu, dudaklarımdan. "Ahh benim güzel Adam'ım."
Kahve kokusunun bir insanı sarhoş edebileceğini işitmiş miydiniz, hiç?
Varlığının her zerresine buram buram sinmiş kesif bir kahve kokusu vardı ve bu koku, sek alkoldü.
Verdiği sarhoşluk öyle bârizdi ki, bir ayyaşa dönüştürüyordu, beni.
Başım dönüyordu, akli dengemi yitiriyordum ve adımlarım yalpalıyor, şirâzemi şaşırıyordum.
Göğsümdeki başı belli belirsiz kıpırdandı, saçlarının arasına gömülü burnuma sürtünerek yüzünü yukarı doğru çevirdi. Burnumun ucu, burnunun ucuna denk düştü.
Tebessümlendim. "Günaydın." diye fısıldadım, uykunun verdiği mahmurluktan çatallı sesimle.
Dudakları hafifçe kavislendi. "Günaydın ay parçam." Mavi irislerinin şefkâtli beşiğinde pışpışladığı zehirli sarmaşıkların dikenleri boynunu bükmüştü, tuhaf bir mahsunluk çöreklenmişti.
Aralarından ayırmadığım parmaklarımla saç tellerini nârince okşarken koynumdaki başını boynuma doğru çekti. Köprücük kemiğimden çeneme doğru sık ancak derin soluklarla adımladı, dudaklarının kurumuş gövdeleri nefeslerinin ayak izlerini takip ederek buselerini ardarda dizedi.
Yutkundum. Yüreğim, göğsümün kemik kafesinin duvarlarına titeyen bedenini çığlık çığlığa çarptı, ciğerlerim; tıpkı hâr aleve tutulmuş bir naylon gibi büzüştü. Hissettiğim mayışmışlıkla göz kapaklarım kapandı. Soluk borumdaki tuhaf tıkanıklık duygusunun verdiği rahatsızlık ikinci kez yutkunmama neden olduğunda yutkunuşum ile boynumda belli belirsiz varlığını gösteren çıkıntıya indi, dudakları. Bulunduğu konumdan gram kıpırdamadan olduğu yerde kalakaldı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Panzehir 🌙 Texting
JugendliteraturBilinmeyen Numara: Dizginlerini an olsun bırakmadığın öfkenin seni zehirlemesine daha ne kadar müsaade edeceksin? (Görüldü.) ✔✔ Kamer: Sanane? Bilinmeyen Numara: Ben... Bilmem... ...