Bilinmeyen Numara: Dizginlerini an olsun bırakmadığın öfkenin seni zehirlemesine daha ne kadar müsaade edeceksin?
(Görüldü.) ✔✔
Kamer: Sanane?
Bilinmeyen Numara: Ben... Bilmem...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Kamer'in anlatımından...
Bir Kamer'in parçası...
Varlığını anlamlı kılan tek detay, bütününü var eden en kıymetliparçası...
Kızgın güneşin parıltısından karaltısına muhafaza eden bir gül fidanının enkörpe tomurcuğunun rengine bürülü dolgun dudaklarışefkatlekıvrıldı. Adımları evinin bulunduğusokağınköşesindendönerken mavi irisleri apartman dairesinin bulunduğu kata uzandı. Uzun kirpiklerinin ipeksi perdesindeki hâreleri hasretin en ulu tonunda perdenin aralığında yolunu gözlediğini umduğu ay parçasını görme umuduyla dikkat kesildi. Kemikliparmaklarının mengenesinde hışırdayan poşetleri tek eline toplayıp deri ceketinin cebine attığı telefonuna uzandı. Kilidini açmadan telefonun arka kısmındaki düğmeyehafifçe dokunup ekranıaydınlattı, hiçcevapsızçağrı yada mesaj yoktu. Oysa birmüddet gecikmişti. Müdavimiolduğu pastanenin mamüllerini bayat bulduğu için ay parçasına yaraşır umuduyla iki mahalleaşağıdakibüyükfırınadeğingitmişti. Ateştenhenüzçıkan taze simit ve poğaçalardan almış, sonrasında manav vemarketi de ziyaret ettikten sonra, hasretin elem yüklü bulutlarının çöreklendiğiyüreğindekiözlemi dindirmek adınarotasını evine çevirmişti.
Sokağındiğer köşesinden dönen ambulansın acı siren seslerini işittiğinde çehresihüzünle buruştu; oldum olasısevmemişti, bu tuhaf sesi. Ardından hep acı haberler getirdiğini bilmenin yanısıraçocukluğundan kalan kötü bir travmadan ibâretti.
Annesini o soğuk asfaltta kanlar içinde yatarken bulduğunda da aynı sesi işitmişti, kulakları. Hiçbir zaman, sevmemiş ve sevmeyecekti.
