Bilinmeyen Numara: Dizginlerini an olsun bırakmadığın öfkenin seni zehirlemesine daha ne kadar müsaade edeceksin?
(Görüldü.) ✔✔
Kamer: Sanane?
Bilinmeyen Numara: Ben... Bilmem...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Parmak uçlarımda yaşamıştım ben, ömrümün her gününü.
Eteği diz kapaklarının hemen aşağısına değin uzanan, minik omuzlarından ince askıları sıkçadüşenbeyaz bir elbisenin giydirildiği küçük bedenini ayak parmaklarının ucunda, buz dolabının en üstrafındakiçikolatalı pastaya erişebilmekiçin sessiz sakin, gizlice mutfağa yürüten bir kız çocuğu gibiydim, 22 yıldır.
Kamer; ömrüm boyu görüp görebileceğim en eşsiz şeydi, tıpkı; o kız çocuğunun ulaşmakiçin çırpındığı pastanınküçük zihnindeki devasa, masalsı hayali gibi.
Galip'in eve gelişinden ve Kamer'in beni alıp kendi evine getirişinden bu yana attığıüçüncü mesajdı ve cevapsızbırakmamonu şüphelendirirse diye öylesi bir korkum vardı ki, az öncesinde koca çenemitutamayıpsöylediğim edepsiz itirafıdâhi unutmak üzereydim. Gönderdiğimesajlarınaltındakiyanıtpanelinetıklayıp bir süre ekran ile boş boş bakıştım.
Gönderilen: Ay Işığım
Ne zamandan beri bir tımarhane kaçkını zırdelinin doktorlukyapmasına izin veriliyor?
Mesajıgönderdiktensonratelefonumusessizealıp cebime koydum. Ardındanodanınkapısını oyalanmadan aralayarak içeri girdim, ilk adımıattığım an durakladım.
Nasıl bir kokuydu bu böyle?
Tarladan henüz hasat edilmiş, dibekte nezâketle zerre hırpalanmadan çekilmiş, şefkatlekavrulmuş taptaze kahveninburam buram aroması...
