🌙 6.8

4.8K 346 59
                                    

Bölüm sonunda kızmayınız, lütfen bana.
Zirâ mecburdum, hikayenin gidişatı gereği soru işaretlerini gidermem gerekli. (:

Satır aralarını sahipsiz, kelimelerimi boynu bükük bırakmayınız...

Beğenmeniz dileğim ile...

🌙

🌙

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🌙

Adını anımsayamadığım bir kitabın sahifelerinin arasından kazınmıştı, zihnime yine.

"Prens ile prenses evlenirler ve masal biter. Peki ya sonrası?"

Küçükken annemin çocuk zihnimden esirgediği masalların çoğunu okul yıllarımda kendi kendime okumuştum. Ve hep merak etmiştim.

Ne olurdu, sonrasında?

Sonsuz mutluluk, aşk yahut huzur mu?

Kamer, benim peri masalımdı.

Ve ben bu masalın bitmesinden, kitabın kapaklarının hüzünle kapanmasından öylesi korkuyordum ki, kâbuslarımın yeni ham maddesi hazırdı.

Banyodaki aynanın önünde nemli saçlarımı tararken üzerimdeki geceliğe kaydı, yanaklarım ısındı. Galip ile olan evliliğim süresince bu tarz aksiyonlara hiç gerek görmemiştim, aksine ona beslediğim öfke sahip olduğum tüm kadınsal dürtüleri keskin yüzeyli bir törpü gibi zımparalamıştı.

Saç fırçasını lavabonun üzerine bırakırken elalarım bir kez daha aynadaki yansımama odaklandı, kendime yeterli özeni ve bakımı gösterdiğim takdirde az buçukta olsa çekici bir kız olabiliyormuşum oysa. Saçlarımı tek elimle sağ omzumun üzerine toparlayıp bıraktım ve ardından derin bir nefes alıp titrek adımlarla banyonun çıkışına yöneldim. Birer buz küpünden farksız cılız parmaklarımı kapının sapına doladım, yavaşça araladım.

Oradaydı.

Pencere önündeki yarı çıplak bedeni, vücudumda sür'atle devir daim eden kan akışımı anlık sekteye uğratmış, hemen sonrasında ise tam aksi yönde seyretmesine neden olmuştu. Bir erkeğe göre ince belinde, her an düşmeye meyilliymiş gibi duran eşofmanın bitiş kısmında ki kavisli bölgede bulunan iki derin gamze odağıma iliştiğinde gözlerimi kaçırdım. Arsız ve doyumsuz bir tavırla parıltısını seyretmek isteyen elalarım yeniden varlığına yönelirken gergin ve kütlelerce kas yığınından ibâret bir görüntüde olan sırtında alelacele turladı, gergince yutkundum.

Güzelliği her daim nefes kesiciydi.

Ahh benim ay ışığım...

Normal bir insana göre hayli heybetli, ancak bir erkeğe oranla oldukça zarif ve etkileyici bedeni varlığımı hissetmişçesine yavaşça ardına döndüğünde ansızın baskın yemiş bir suçlu gibi elalarımı ürkekçe zemine odakladım.

Panzehir 🌙 Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin