Bilinmeyen Numara: Dizginlerini an olsun bırakmadığın öfkenin seni zehirlemesine daha ne kadar müsaade edeceksin?
(Görüldü.) ✔✔
Kamer: Sanane?
Bilinmeyen Numara: Ben... Bilmem...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Her geceninni yerine kâbuslarının hırıltılarıyla, öfkeden gıcırdattığı dişlerinin melodileriyle uykuya dalan küçük bir kız çocuğuydum.
Ve benim kurmaya cür'et edebildiğim en kudretli ve parıltılıdüşüm...
"Hadi son bir lokma daha ay parçam." diyerek elindeki çatalın ucunda asılı kalan yoğurda bulanmış patates kızartmasını ağzımadoğruuzattı.
Yüzümüburuşturupbaşımı geri çekerken huysuzca homurdandım. "Bir lokma daha diye diyebütüntabağı yedirdin ama ay ışığım."
Etli dudakları muzipçe kıvrıldı. "Kadındediğin etine dolgun olacak ama birtanem." dedi, sağgözünü çapkınca kırparken.
Kaşlarımı çattım. "Ne o öyle pazardan kurbanlık küçükbaş alır gibi?" Ellerimi göğsümünüzerindebağladım. "Beğenmiyorsanız diğerseçenekleri bir gözden geçirin Kamer bey."
Çatalınucunda hâlâ beni bekleyen patatesi ağzınaattıktan sonra birkaç kez çiğneyipyuttu, ardından bacaklarımınüzerinebıraktığı tepsiyi aldıve odadaki sehpaya bıraktı. Uzun bedenini yeniden yatağabıraktığında ellerini başımın iki yanındanyatağa sabitleyip kollarınınarasında haps olmamısağladı. Yakınlığınınverdiği adrenalin soluklarımın hızını cilalarken tavırlı ifademden ödün vermeme çabamla bakışlarımıkaçırdım.
Yüzü yüzüme meyillendi, dudakları bir nefeslik mesafeye değin yanaştı. "Hangi diğer seçeneklermiş onlar ay parçam?" Fısıldadı, dolgun dudaklarını yumuşak ve nemli etlerinin kıpırtısı, yüreğimi gıdıkladı.
Elalarımı anlık mavilerine dokundurup yeniden kaçırdım, güzelliğine ağzısulanmış arzular besleyen, adını anımsayamadığım tuhaf bur dürtü boğazımda titreyen küçük çıkıntının tepesine tünedi ve yutkunmam için tepinmeye başladı. Direndim. "Bilmem." dedim, omuzlarımı silktim. "Başka adaylar olabilir, belki."
