Bilinmeyen Numara: Dizginlerini an olsun bırakmadığın öfkenin seni zehirlemesine daha ne kadar müsaade edeceksin?
(Görüldü.) ✔✔
Kamer: Sanane?
Bilinmeyen Numara: Ben... Bilmem...
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Hayaller, tıpkı; birer gecekondu gibiydi; yıkılmaya meyilli, duvarlarıçürük ve enkazdan hallice...
Ben, hayal kurmaktan her daim korkmuştum.
Bilirdim ki, hayalini kurduğum her şeygün gelir birer enkaza dönüşürve ben moloz yığınlarının altındaçaresizce can çekişirdim.
Hayalini kurduğumhiçbir şeye sahip olamazdım, asla benimle kalmazdı.
Biliyordum.
Ve bunu bile bile, bütün hayallerimi ay ışığımın parıltısıyla aydınlatmış, kaybetme ihtimalimi göz ardı edip göstermelikbir cesaretle zihnimde onunla dolu anlar kurgulamıştım.
Çünkübenaptalın tekiydim.
Gecenin bilmediğimsaatlerinden bu yana, Kamer'i izliyordu, gözlerim. Banyoda yaşadığımız ufak yakınlaşmanın sonrasında daha ileri gitmemiş, yalnızöfkesininkontrolünü ele geçirmesine izin vermemesi için elinden geleni yapacağına dair sözler fısıldanmıştı, beni kucağındayatağataşırken.
Yüzümü ay ışığımın üzerine meyillendirip burnumu yumuşak saç tellerinin arasına gömdüm, sakin nefesler aldım. Sağ elimi yanağına kapadım, usulca. Sakallarının körpe bedenlerinin süslediği kemikli çehresine avucumu mühürleyerek hissettiğimtatlı sızıyı keyifle duyumsadım.
Çok mu güzeldi, ne?
Yüzümüsaçlarınınarasındaki uzaklaştırırken elalarım mavi irislerini perdeleyen gözkapaklarınadüştü, bir nehir kadar berraktı, teni. Gözlerininkapaklarındatıpkıhârelerine renk veren mavinin tatlıbiryansıması gibi saydam görünümlü, ancak parıltılı damarlar vardı.
Parmak uçlarımın istekle sızladığını hissettim. Yutkundum. Alt dudağımı dişlerimle ezerek titrek bir nefes aldım ve sağ elimin işaret parmağını dikkatle yüzüneuzattım. Bir kez daha yutkundum, tenine her dokunuşumda, her hissedişimde aynıheyecanın pençesine düşüyordum.
