•°NJIPZNTP°•

629 36 16
                                    

                       ROZDZIAŁ 5

- Nadal uważam to za chorobę psychiczną - powiedział Niemcy, Japonia zrobiła się wkurzo- nawet wkurwiona. Po chwili się uspokoiła.

- Jesteś taaaki uparty.. Po prostu mi zaufaj okej? - powiedziała Japonia.

- Dobra, ale później i tak okaże się że mam racje.. - Japonia się uśmiechnęła i zarzuciła ramię na kark Niemca.

- Powinniśmy się jakoś nazwać może... NJIPZNTP! - powiedziała podekscytowana Japonia.

- Czekaj was? - spytał azjatkę Niemcy.

- Niemcy, Japonia i Polska zawsze na tropie paranormali! - odpowiedziała mu skacząca z jednej nogi na drugą podekscytowana Japonia. Ja zaczęłam się śmiać jak pojebana. Niemcy się na mnie gapił.

- Nie gap się na mnie jebany Nazisto! - powiedziałam do tego skurwysyna Naziego. Zignorował mnie. Umieram w środku po raz któryś tam.

- Wracamy do nich? - spytał Niemcy.

- Spoczko! - powiedziała Japonia i pobiegła w stronę sali gdzie się wszyscy podziali.

Gdy oni szli, a ja sobie lewitowałam to Japonia postanowiła po zadawać mi i Niemcu pytania.

- Heej Doitsu.. Widzisz, slyszysz albo wyczuwasz Polskę i inne byty?

- Wszystko - odpowiedział jej znudzony Niemiec.

- Porandoo.. - powiedziała i włączyła dyktafon. - Jak się czujesz będąc martwa.

Chwilę byłam cicho ale w końcu skumałam czemu włączyła dyktafon.

- Nic nie czuję, znaczy zaczynam co dopiero czuć przy Węgrach, a tak to nic pustka. - odpowiedziałam, a Niemcy kiwnął Japoni że skończyłam gadać. Po chwili to odtworzyła na słuchawkach, po kilku sekundach szybko je zdjęła.

- Co się stało? Wszystko okej? - spytał ją szybko Niemcy.

- Wszystko okej, po prostu dyktafon to taki niezbyt dobry sprzęt do rzeczy tego typu i po prostu dyktafon zaczął głośno szumieć. - Niemcy kiwnął głową w stronę Japoni że rozumie i w końcu ruszyliśmy do sali.

- O! DEUTSCHLAND! Pomożesz mi i Ungarn w remoncie pokoju Polen? - Spytała Austria swojego brata. - Przenocujesz u nas!  Zrobimy to szybko! Bitte! 

- Dobra, i tak byś mnie później o to truła dupę Schwester!

Czekaj, czy oni chcą zrobić z mojego pokoju, pokój dla tego bachora? Nie zgadzam się na to!  Odkryją mój jebany sekret!

- A czemu chcecie remontować pokój Polen? - do pytał się Niemcy.

- Zrobimy z niego pokój dla małej - powiedziała Austria.

Mogłam odpukać.

•°time skip°•

Byłam pod moim domem, jechałam autem razem z Niemcami. Niestety ale Japonia nie mogła im pomóc, bo sama ma remont i znając Austrię nie zgodziłaby się na to.

Niemcy wyjął walizkę z cichami i lekami, przez które musiał on przedłużyć drogę. Podeszliśmy do drzwi Niemcy zapukał, a ja przez nie poprostu przeszłam. Gdy przeszłam przez drzwi Austria już wstawała z kanapy i szła otworzyć Niemcom drzwi. Gdy byłam już w salonie zauważyłam Węgry płaczące na kanapie z moim zdjęciem. Zrobiło mi się odrazu smutno i usiadłam obok niego i nałożyłam na jego kark moją rękę. Nie przenikłam ale poczułam się trochę słabiej. On to poczuł i się wzdrygnął i zaczął bardziej płakać.

- Nie no, ja tu się staram a ty dalej płaczesz - uśmiechnęłam się lekko i spróbowałam zetrzeć jego łzy, gdy tylko je dotknęłam zaczęły one parować. Po chwili do pokoju weszło rodzeństwo. Ja się ogarnęłam, bo jeszcze Nazi Skurwysyn to zauważy. Wstałam z kanapy i spojrzałam na mojego zrozpaczonego brata i mocno zrzuciłam z jego rąk moje zdjęcie.

- Gdy będziesz się tak na nie gapił będziesz czuł się coraz gorzej - powiedzialam i ruszyłam w kierunku Niemiec. - Co się lampisz?

Niemcy starał się mnie ignorować, ale chyba mu nie wyszło bo odwrócił wzrok ode mnie.

- Ah! Deutschland!  Będziesz spał w salonie na kanapie, mam nadzieję że nie jesteś zły.. - powiedziała Austra

- Nein, nein mi pasuje - powiedział i uśmiechnął się Niemcy.

Rozdział taki sobie, nic ciekawego nie ma

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Rozdział taki sobie, nic ciekawego nie ma..

Ale jest.. Chyba..

Paranormal Problem || Countryhumans || ZAKOŃCZONEOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz