Μαμά λείπεις.

21

ΛΗΔΑ

Ο Μανώλης παρκάρει το τεράστιο τζιπ του έξω από την σιδερένια καγκελόπορτα του σπιτιού μου και χαμηλώνει την σκάλα των προβολέων του αμαξιού. Αλλά δεν κάνει κάποια κίνηση προκειμένου να βγάλει το κλειδί από την μίζα διότι θα το αφήσει μέσα στο πάρκινγκ του δικού του σπιτιού. Στρέφει όλο του το κορμί προς την μεριά μου και με κοιτάζει με βλέμμα που περιμένει για κάποιες εξηγήσεις. Όμως αυτή τη στιγμή δεν έχω όρεξη για κουβέντες. Αυτό που είδα σε εκείνη την φωτογραφία με έχει κάνει να μην σκέφτομαι καθαρά. Αλήθεια θέλω να μπουκάρω στο σπίτι και να χτυπήσω με όλη μου την δύναμη τον μπαμπά. Χρειάζομαι να μου εξηγήσει ποια ήταν εκείνη η γυναίκα μέσα στον φάκελο και γιατί την έχει φυλαγμένη και μάλιστα κλειδωμένη σε εκείνο το συρτάρι. Αυτή την φωτογραφία την βλέπω πρώτη φορά στην ζωή μου και σίγουρα δεν είναι κάποια από το σόι μας. Όμως δεν μπορώ να βγάλω ένα λογικό συμπέρασμα και πρέπει να τον ρωτήσω. 

Χρειάζεται να διατηρήσω την ψυχραιμία μου γιατί αν εξακολουθώ να είμαι τόσο αναστατωμένη δεν θα καταφέρω να του μιλήσω ήρεμα και θα νευριάσει με αποτέλεσμα να μην μου πει τίποτα απολύτως. Ούτε να μην του πω γίνεται. Το μυαλό μου είναι σαν ένα καζάνι έτοιμο να εκραγεί. 

Αυτή τη στιγμή γνωρίζω πως ο κολλητός μου με καρφώνει με το βλέμμα του όμως εγώ δεν τολμώ να τον κοιτάξω. Δεν ξέρω αν μπορώ να του αποκαλύψω αυτό που βρήκα στο γραφείο του μπαμπά. Επιπλέον δεν του έχω πει τίποτα ακόμα για το τι είπανε στις ειδήσεις σχετικά με τον θάνατο της μητέρας μου. Άρα αυτός δεν ξέρει τίποτα απολύτως κι εγώ δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει να τον μπλέξω σ'αυτή την ιστορία. 

"Λήδα περιμένω." η φωνή του αποσυντονίζει τις πολυάριθμες σκέψεις μου και κάνει τα μάτια μου να ταξιδέψουν στην σκοτεινή αυλή της βίλας μου. Κοιτάζω το τσιμεντένιο πάτωμα, το οποίο φτάνει μέχρι την εξώπορτα μας προκειμένου να μας προφυλάσσει από τα χώματα που περιβάλλουν την υπόλοιπη περιοχή. Τα θαμνάκια γύρω γύρω κάνουν εξαίρετα την δουλειά τους. Προσδίδουν μια γοητεία στο σπίτι κάνοντας σε να νομίζεις πως βρίσκεσαι στο δάσος. 

"Λήδα!" μου ξανά απευθύνει τον λόγο όμως εγώ δεν έχω κατασταλάξει ακόμη. Δεν ξέρω ποια είναι η σωστή απόφαση και με την πίεση του με κάνει ακόμη πιο αναστατωμένη. Βέβαια το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θέλω να το περάσω μόνη μου όλο αυτό. Άρα θα του εξηγήσω. Είναι ο κολλητός μου εξάλλου και του αξίζει να ξέρει πράγματα για την ζωή μου.