Μαμά λείπεις.

26

Η τεράστια έπαυλη των παππούδων μου φαίνεται παραμελημένη λες και δεν υπάρχει ψυχή σ'αυτή την αχανή έκταση. Η περίφραξη περιβάλλει το χορτάρι, το οποίο για έναν παράξενο λόγο είναι αρκετά προσεγμένο με τα λουλούδια να το περικυκλώνουν σε άψογη θέση. Το συντριβάνι λίγα μέτρα πιο μακρυά με το νερό άφαντο. Δυστυχώς είναι άδεια πλακάκια και δεν κυλάει ίχνος υγρού. Ο φύλακας τους μου ανοίγει την τεράστια καγκελόπορτα και εισέρχομαι στην αυλή, με τα πολλά φυτά. Οι θάμνοι στην δεξιά μεριά με κάνουν να θυμάμαι τα παιχνίδια με τα ξαδέρφια μου, τα οποία παρεμπιπτόντως έχω να δω πολλά χρόνια. Οι τεράστιες πέτρες, οι οποίες σχηματίζουν ένα μονοπάτι προς το σπίτι τόσο γερασμένες και ταλαιπωρημένες. Σε όλα τα πράγματα εδώ είναι ξεκάθαρα τα χρόνια που έχουν περάσει. Δεν τα θυμόμουν έτσι, γεγονός που με κάνει να αναπολήσω τις παλιές καλές εποχές. Τότε που η μαμά ζούσε, τότε που ήμασταν μια ενωμένη οικογένεια. 

Κατεβάζω το κεφάλι μου και συνεχίζω ακάθεκτη την διαδρομή μου. Το άσπρο κτίριο με τους δυο ορόφους θυμίζει κάστρο. Οι μεγάλες αρχαιοελληνικές κολόνες που το στηρίζουν του προσδίδουν ένα κλασσικό ύφος. Ψηλά στην ταράτσα υπάρχουν αρκετά αγάλματα, τα οποία τα έχει ακριβοπληρώσει ο παππούς διότι είναι η λατρεία του. Τρελαίνεται για έργα τέχνης, πίνακες, αγάλματα, αρχαίες πέτρες και ότι άλλο υπάρχει. Ανεβαίνω τα σκαλιά της εξωτερικής βεράντας και φτάνω μπροστά από την μαρμαρένια πόρτα με ένα χερούλι για κουδούνι. Πιάνω αυτό το μεταλλικό υλικό και αμέσως η κρυάδα του γραπώνει το ζεστό μου χέρι. Ξεροκαταπίνω και το μαζεύω προς την μεριά μου ώστε να το αφήσω και να ακουστεί. Στέκομαι στην ίδια ακριβώς θέση και ακόμη δεν τολμώ να το κουνήσω. Δεν νιώθω έτοιμη να τους αντικρίσω μετά από τόσα χρόνια. Μπορεί να μην με θυμούνται καν. Τότε ήμουν εννιά χρονών και η αλήθεια είναι πως έχω αλλάξει αρκετά αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Θέλω να τους μιλήσω, θέλω να μάθω κάποια πράγματα. Μπορεί εκείνοι να γνωρίζουν. 

Μια μεγάλη ποσότητα οξυγόνου εισέρχεται εκούσια στα πνευμόνια μου και τότε αφήνω με δύναμη το πιαστράκι αντηχώντας σε όλο το σπίτι. Οι γροθιές μου σφιχτά κλεισμένες στα πλάγια του κορμιού μου κάνοντας με πιο ήρεμη. Βαριανασαίνω νιώθοντας πως έχω να γράψω κάποιες σημαντικές εξετάσεις. Έχω τόσο καιρό να τους δω που και μόνο η σκέψη της παρουσίας τους με αγχώνει απίστευτα. 

Καθώς σκέφτομαι η πόρτα ανοίγει και φανερώνεται μια ηλικιωμένη γυναίκα με γκρίζα κοντά μαλλιά, λεπτοκαμωμένη κορμοστασιά με ελαφρώς καμπουριασμένη πλάτη. Τα ρούχα της μαρτυρούν την πλούσια καταγωγή της καθώς είναι ντυμένη με μια καφέ κομψή φούστα, η οποία φτάνει ως τα γόνατα και ένα ταγιέρ στο ίδιο χρώμα. Κάτι μαύρα παπούτσια με μικρό τακούνι συμπληρώνουν το σύνολο σε συνδυασμό με τα χρυσά βραχιόλια της.