Μαμά λείπεις.

41

ΝΙΚΟΣ

Ανοίγω διάπλατα την εξωτερική διάφανη πόρτα του νοσοκομείου, εκτεθειμένος στον ζεστό άνεμο του Απρίλη. Επιτέλους έφτασε η άνοιξη και μπορώ να βγαίνω δίχως μπουφάν. Το ξέρω πως αυτή την στιγμή προσπαθώ να απασχολήσω με τελείως άσχετα πράγματα το μυαλό μου, προκειμένου να μην την σκέφτομαι. Το σκληρό της βλέμμα με σκοτώνει. Με έδιωξε χωρίς να με ακούσει. Τόσο πολύ με μισεί.

Δεν μου έδωσε μια ευκαιρία να της εξηγήσω. Φυσικά και δεν το έκανα εγώ. Ούτε τα 'φιλαράκια' μου όπως τους αποκάλεσε. Όμως μπορεί να το έκανε αυτό το τέρας. Αυτός ο αδίστακτος. Εντούτοις δεν θα του περάσει. Θα τον βρω και θα του φυτέψω παρόμοια σφαίρα στο κεφάλι του. Τελείωσαν τα παιχνιδάκια.

Σπρώχνω δυο χαμογελαστές κοπέλες, οι οποίες μου γνέφουν και με κοιτάζουν λάγνα και αποστρέφω το βλέμμα μου αποδοκιμαστικά. Έχω εκνευριστεί τόσο πολύ από τον τρόπο της. Με ποιο δικαίωμα με έδιωξε από κοντά της;

Εμένα με ρώτησε αν θέλω να την αφήσω;

Χωρίς να το καταλάβω ένα χέρι αιχμαλωτίζει τον καρπό μου κάνοντας με να στραφώ προς τα πίσω για να αντικρίσω αυτόν που έχει μπλέξει τα δάχτυλα του στο χέρι μου. Το βλέμμα μου βλοσυρό όμως μόλις διακρίνω τον κολλητό της τα μάτια μου γουρλώνουν. Να πάρει ξέρει ποιος είμαι. Είχα εμφανιστεί και μπροστά του.

"Γιατί την παρατάς;" γουρλώνω τα μάτια μου από την άξαφνη ερώτηση του και τότε αφήνει τον καρπό μου. Τα μάτια του είναι κατακόκκινα από το πολύωρο κλάμα και οι μαύρες σακούλες καλύπτουν την επιδερμίδα από τα βλέφαρα του. Όλη η στάση του κορμιού του μαρτυράει τις τέσσερις νύχτες που στέκει άγρυπνος φρουρός στο πλευρό της. Δεν την έχει αφήσει λεπτό από τα μάτια του. Μονάχα την στιγμή που ξύπνησε, αυτός είχε φύγει για λίγο στο σπίτι του. Έτσι βρήκα την ευκαιρία για να εισβάλλω στα κρυφά. Αλλά η τύχη δεν είναι με το μέρος μου. Πρώτα με είδε εκείνη και τώρα αυτός. Ποτέ δεν μπορώ να παραμείνω αόρατος δίπλα της. Κάτι μου προκαλεί και θέλω σαν τρελός να εμφανιστώ, δίχως να νοιάζομαι για τις συνέπειες.

"Δεν την παρατάω." ποτέ δεν μου άρεσε να δίνω αναφορά σε κάποιον, παρόλα αυτά στον συγκεκριμένο δεν με πειράζει. Θέλω να του πω ότι εκείνη με έδιωξε. Πως εκείνη δεν με θέλει στο πλευρό της.

"Τότε γιατί φεύγεις;"

"Εκείνη με έδιωξε." χαμηλώνω το βλέμμα μου και τοποθετώ τα χέρια μου στις τσέπες της φόρμας μου. Αρχίζω να παίζω με τον αναπτήρα μου κρύβοντας τον μέσα στο βαμβακερό ύφασμα του ρούχου μου.