Μαμά λείπεις.

24

Ακόμη τον περιμένω ώστε να έρθει στο αυτοκίνητο για να φύγουμε όμως εκείνος κάθεται πάνω στο καπό και κρατάει στο δεξί χέρι του ένα τσιγάρο. Ο τρόπος που καπνίζει τόσο ελκυστικός σε σημείο να με τρομάζει ο ενθουσιασμός μου για κάτι τόσο καταστρεπτικό για την υγεία. Το θεωρώ τόσο χαζό το να καπνίζεις. Πληρώνεις για να σκοτωθείς και μου φαίνεται τόσο ανόητο. Δεν τον είχα για τόσο αφελή ώστε να υποτιμάει την φυσική του κατάσταση ειδικά απ'αυτόν, ο οποίος έχει ένα πολύ αθλητικό κορμί και φαίνεται πως ασχολείται υπερβολικά με την γυμναστική. 

Σηκώνει το χέρι του και πλησιάζει το τσιγάρο στα χείλη του όμως κάτι τον τραβάει προς την μεριά μου και γυρίζει να με κοιτάξει. Βγάζει αργά το καπνό από τα χείλη του και με παρατηρεί προσεχτικά λες και ψάχνει καινούργια σημάδια στο δέρμα μου. Εγώ κατακλύζομαι από μια παράξενη αμηχανία και στρέφω απότομα το βλέμμα μου στην άσφαλτο, από την οποία περνάνε αρκετά αυτοκίνητα. Εμείς πάλι είμαστε σταματημένοι σε μια χωματερή με πολλά δέντρα και γενικώς η φύση κάνει αισθητή την παρουσία της. Δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο που δεν με αφήνει σπίτι μου. Είναι τόσο περίεργος αυτός ο άνθρωπος που αντί να με απωθεί, με ελκύει όλο και πιο πολύ. Όσες φορές τον βλέπω νιώθω τόσο ασφάλεια που απορώ με τον εαυτό μου.

Ξαφνικά ακούω το άνοιγμα της πόρτας μου και ανασηκώνω το βλέμμα μου ώστε να δω τι συμβαίνει. Τα μελί του μάτια διασταυρώνονται με τα δικά μου και τότε είναι που παρατηρώ πως έχει πετάξει το τσιγάρο του, χωρίς να το έχει τελειώσει. Τον κοιτάζω σαστισμένη κι εκείνος ανοίγει την πόρτα μου ως το τέρμα. Μου κάνει νόημα να αποχωρήσω από το αμάξι κι εγώ δίχως δεύτερη σκέψη ξεγλιστράω από το αυτοκίνητο με το κεφάλι κατεβασμένο. Μπαίνει μπροστά μου και εμποδίζει τον δρόμο μου με το γνωστό γελάκι του. Θα τον χτυπήσω εγώ αυτόν. 

Κλείνω ελάχιστα τα μάτια μου και τον ξανά κοιτάζω με ειρωνεία. Με πλησιάζει όλο και πιο πολύ καθώς εγώ πηγαίνω όλο και πιο πίσω προσπαθώντας να μεγαλώσω την μηδαμινή απόσταση μας. Δεν αντέχω να τον έχω τόσο κοντά μου, με επηρεάζει υπερβολικά πολύ και δεν μ'αρέσει. 

"Γιατί παραβίασες την εταιρεία του μπαμπά σου;" το χαμόγελο εξαφανίζεται από τα χείλη του και μια σοβαρή μάσκα έχει καλύψει το πρόσωπο του. Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορούν μερικοί άνθρωποι να αλλάζουν τόσο γρήγορα τα προσωπεία τους. Τα μάτια του αποκαλύπτουν την σοβαρότητα της κατάστασης δίνοντας μου την εντύπωση πως γνωρίζει πολλά περισσότερα από μένα. Τελείως ασυναίσθητα έρχεται στο μυαλό μου το όνειρο του προηγούμενου βραδιού, στο οποίο εκείνος με δολοφόνησε.