Chapter 39:Weird?

36 6 0
                                        

Hiling
Blyth's POV

"Yes...yes I will"and that moment,all we feel is love and happiness.

He leaned forward for him to reach my lips.At isang iglap lang,naramdaman ko ang pagdampi ng kanyang malalambot na labi sa akin.

He was passionately kissing me and I can't help myself to kiss back.And in this moment,I realize one thing.

I really love this man.I am deeply and madly in love with Justin Paul.

"I love you"sambit niya sa gitna ng aming paghahalikan.

Napahinto ako.I cupped his face at tinitigan ang kanyang nagsusumaong mga mata.Sa tuwing tinititigan ko iyon ay mas lalo akong nalulunod sakanya.

"I love you too"napangiti siya nang marinig ang tatlong salita na iyon.

"Tatlong salita lamang 'yan ngunit hindi ko na maipalawanag ang sobrang kasiyahang bumabalot sa akin ngayon.Ikaw lang ang nakakagawa sa akin nito,alam mo ba yun?"sabi niya habang hinahaplos ng kanyang hintuturo ang pisngi ko.

"Noong una hindi pero ngayon,alam ko na.Sinabi mo na eh"we can't help ourselves to laugh.Kahit wala namang nakakatawa doon ay tumawa parin kami.Nakakabaliw nga ang pag-ibig.

"So,Septemer 6,2030 is our first day as a couple—"

"Oops"pagsingit ko sakanyang sinasabi."I don't want to rush things."nakita ko ang pagkunot ng kanyang noo.

"What do you mean?Akala ko ba tayo na?"inosenteng tanong nito.Halata sakanyang boses na naiiyak na siya.Pfft.Ang cute.

"You're right.Tayo na nga.Pero.."

"Pero ano?"

"Gusto kong bukas ang first day natin as a couple"napahinto siya tsaka napaayos ng upo.

"Why?Bakit hindi na lang ngayon?"

"Gusto ko na pagsapit ng hatinggabi ang first day natin.12:00 am of the 7th day of September."hindi naman sa nagpapakipot ako noh.Mas gusto ko lang talaga yan.Para maiba HAHAHHA

"Ahh okay I understand.Gusto mong sundin natin ang kasabihan ng mga matatanda?"

"Anong kasabihan?"

"Na maswerte ang dalawang taong nag-iibigan kapag naging sila sa pagsapit ng hatinggabi"napatawa ako sa sinabi niyang iyon.

"At sinong loko-loko naman ang maniniwala jan?"he pouted.

"So it's not your reason?"umiling ako.

"Nope"

"Eh bakit nga?"

"Kasi gusto kong simulan natin ang lahat sa eksaktong pagpatak ng oras."

"Does it give us luck?"

"We don't need luck Justin.We're already lucky because we have each other.And we're even luckier because we share the same love."he gives me a smack kiss.

"You're right!Then I'll wait until 12 midnight."

"Kaya mo 'yun?"tanong ko na tila bang hinahamon siya.

HilingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon