Chapter 40:Unexpected Surprise

26 6 0
                                    

Hiling
Blyth's POV

"Yun nga ang gagawin namin.And if you're going to ask kung sino sila,you will know later.For now,sundin mo lang ako.We have to get out of here right away.And don't make any noise."I nodded.Even if his actions are suspicious ay sumunod parin ako.I trust him.At kailangan kong ihanda ang aking sarili para sa mga bagay na posible kong malaman.

Sa tingin ko ay masasagot na ang lahat ng katanungang matagal ng bumabagabag sa aking isipan.

Nilagyan ko ng hotdog pillow ang aking higaan tsaka tinakpan iyon ng makapal na kumot para kung sakaling magpunta si mama dito sa kwarto ko ay hindi siya magtataka kung bakit wala ako sa aking kwarto.I turned off the light pagkatapos kong gawin iyon tsaka dumeretso sa nakabukas na bintana kung saan naghihinay si Justin.Umuna siyang bumaba dito at mabuti nalang ay may bubong sa ibaba ng bintana ko kaya hindi kami mahihirapan dito.

"Faster"Inilalayan niya akong bumaba.Nang mapagtagumpayan namin ang unang hakbang ay dumeretso kami sa garage.Sinigurado naming walang makakarinig sa'min.Inactivate ko ang sound proof mode ng bahay para hindi magising sila Mama sa ingay ng sasakyan.Napagtagumpayan naman naming makalabas ng gate.

Hindi ko alam ngunit kinakabahan talaga ako.Siguro ay dahil first time kong tumakas ng ganito.Pakiramdam ko tuloy isa akong magnanakaw na palihim na lumalabas sa bahay ng biktima.Ganito pala ang feeling maging magnanakaw noh?

"Hindi ko alam kung ano ang mangyayari lalong-lalo na sa ating dalawa kapag narinig mo ang lahat-lahat mamaya.I hope na sana walang magbabago sa'tin kahit anong mangyari.Ginawa ko ang lahat para maangkin ka mula sa hindi mabuting kamay kahit kapalit n'on ay ang buhay ng aking pamilya.Ilang taon akong nagdusa sa pangungulila ko sa'yo Blyth.At ayaw kong maranasan ulit ang bagay na'yon.Kaya sa oras na'to,ipaglalaban kita.Ipaglalaban ka namin.Kagaya nga ng sabi ko,even death can't stop me from falling in love with you."imbes na kiligin ako sa sinabi niya ay kabaligtaran ang naramdaman ko.

Kumirot ang aking puso sa di malamang dahilan.Lalong-lalo nang tinitigan niya ako habang sinasambit ang mga salitang iyon.Nababasa ko sakanyang mga mata ang sinsiredad.

"I love you...my bulldog"napahinto ako.

Nagkataon nga lang ba o sinadya niya 'yon?Walang ibang tumatawag sa'kin ng gan'on kung hindi si Carl lang.Tsaka...hindi naman ako aso eh!(TT-TT)—ay joke.Dapat seryoso pala ako ngayon*ehem*

"Oh?Bakit wala akong reply jan?"nakangusong sabi niya.

"Anong reply pinagsasabi mo?"mas lalo siyang napanguso sa sinagot ko.Hehe sorry inosente lang.

"Tch.Nevermind.By the way,nandito na tayo"pinarada niya ang kotse sa gilid ng daanan.Malalim na ang gabi at iilan nalang ang mga sasakyan na dumadaan.

Bumaba na kaming dalawa sa kotse tsaka naglakad patungo sa isang kulay asul na gate.

Binasa ko ang nakapaskil sa ibabaw ng gate.Iyon ang pangalan ng building na'to.

Aragon University

Pamilyar sa akin 'to.Saan ko nga ba ito nakita?—aha!Dito ako unang dinala ni Justin kasi nandito daw yung first surprise niya kaso nagbago siya ng isip kaya hindi kami natuloy dito.Ano kayang meron?

"Don't tell me we're going to sneak in?"napahugot ako ng hangin ng makompirma ang sagot sakanyang mukha.Mukhang may balak yata siyang gawin akong kriminal ah.Diba masamang mag-tresspass?What if may makakakita sa'min?

HilingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon