Zümrüdüanka ile Albatros

[bölüm 20 - yeni bir başlangıç]

Sanem dolu gözlerle Can'a bakıyordu. Onun yüreğine dokunduğu için, güzel sözleriyle kalbini tekrardan kazandığı için, şu an yaşanan her şey için ağlayabilirdi. "Can..." dedi, belki de sesinin en içten tonuyla.

"Eğer hazır hissetmiyorsan..."

"Can kabul edemem, onca yaşanandan sonra hiçbir şey olmamış gibi seninle evlenme kararı alamam."

Can pür dikkat Sanem'e bakıyordu. Diyecek bir şey bulamıyordu, sadece bakmakla yetindi. "Ben.. Yani sen kabul etme şu an, bu anı yaşanmamış sayalım keyfimiz bozulmasın."

Sanem gülümsedi. "Şaka yapıyorum, tabii ki evet! Evlenirim seninle."

Can derin bir nefes aldı ve Sanem'e baktı. "Korktum, gerçekten kabul etmeyeceksin sandım."

Sanem Can'a sıkı sıkı sarıldı. "Böyle bir ihtimal bile yok. Her şey yolunda ve biz beraberiz. Ben tamamıyla hazırım seninle beraber uyumaya, seninle beraber uyanmaya."

"O zaman uzat parmağını bakalım."

Sanem parmağını Can'a uzattı. "Bu yüzüğü çıkartmanı gerektirecek hiçbir şey yapmayacağım, bundan sonra hep mutlu olacağız. Söz." dedi Can, yüzüğü Sanem'in parmağına takarken.

"Bunu kutlamalıyız." dedi Sanem heyecan içinde.

"Benim bir fikrim var aslında."

"Ne?" 

Can Sanem'e bakıp güldü ve ardından kendi üstündeki tişörtü çıkardı.

"N'apıyorsun?"

Can cevap vermeden denize atladı, ardından saçlarını düzeltti. "Gelsene."

"Hayatta olmaz."

"Beni kıracak mısın? Doğum günü çocuğuyum ben."

Sanem güldü ve denize atladı. "Sen delisin biliyorsun değil mi?"

"Evet, sana deliyim."

Can güldü ve yüzmeye başladı ancak bir terslik var gibi geliyordu. Sanem suya batıp çıkıyordu. Boğuluyor gibiydi. Can yüreği korkuyla dolarken hızla Sanem'in yanında geldi. "Sanem!" Sanem'i kucağına aldı. "İyi misin Sanem?"

Sanem aniden Can'ı öptü ve gülmeye başladı. Can korkuyla Sanem'e baktı. "Komik mi şimdi bu?"

"Evet, komik. Baya baya baya komik."

Can gülümsemesine engel olamadı. "Baya baya komik?"

"Öyle." Can'ın kucağından indi.

"Sen görürsün şimdi komiği." Can Sanem'i kovalamaya başladı. Gülüyorlardı ve gerçekten çok eğleniyorlardı. Beraber olduklarında hayat sadece iki kişilik oluyor ve adeta onlara rezerve ediliyordu.

-

Can ve Sanem evlilik kararı aldıktan sonra geri dönüp aileleriyle beraber bunu kutlamaları gerektiğini düşünmüşlerdi. Saatler sonra karaya ulaşmışlardı ve çiftliğe yürüyorlardı. 

"Bugün söyleyelim, sonra ben yarın akşama yemek yaparım çiftlikte oturur yeriz, hep beraber kutlarız. Olur mu?"

"Olur tabii, baya iyi olur." Sanem'in eline öpücük kondurdu. "Düğün hazırlıklarına da çabucak başlayalım, sana bir an önce kavuşmak istiyorum." Sanem sadece gülümsedi.