Zeke's POV
LUMABAS ang grupo ng mga lalaki, holding with a base ball bat and swiss knife, but I didn't scared even their 10 and we're 3, there's nothing new, this always been happening. I gave them a bored look.
"Hindi ba sila nagsasawa?" Nangungungalot na sabi ni Kairo habang nakatingin sa mga lalaki sa harapan namin kaya nag make face ako sa kababuyan niya. "Paulit ulit nilang ginagawa yan pero talo at talo pa rin naman sila." He continued with a bored tone, I don't blame him because he has a point, this group of languid people always like that, as if naman na may magagawa sila, partida sampu sila tatlo lang kami.
"Wala naman kayong magagawa ganyan talaga kapag makitid ang mga utak nila." Maangas na sabi ni Xian nandiyan pala siya, hindi ko dama palibhasa busy sa pamamakla este paglandi.
"Gagawin natin diyan?" Walang lingunan na tanong ko sa kanila but there's no response as usual mga walang pakialam.
"Kaya mo na yan." Ani Xian habang tutok pa din sa phone niya. Ano na naman kayang pinagkaka-abalahan niya, masyadong tutok eh.
"Yeah." Lumapit sa akin si kairo at tinapik niya pa talaga ang balikat ko saka siya pumunta sa may kalakihan na bato sa gilid at umupo doon habang naglalabas ng yosi, si Xian naman gumaya pero tutok pa din sa phone niya.
Mga adik talaga.
"What the fuck dre! Are you fucking serious!?" Nagugulat na tanong ko sa kanilang dalawa I didn't expect this to happened again!
Kapag mga tinatamad sila ako na lang lagi tsk! Minsan mas masarap pa sila bugbugin eh.
"Ano tutunganga na lang ba kayo diyan? Natatakot na ba kayo?" I glared at the guy in front of me, he looks like the leader but I don't fucking care.
"Hindi ba kayo nagsasawa at nadadala? Kasi ako sawang-sawa na sa mga pagmumukha niyo!" Inis na sabi ko, nang dahil sa kanila hindi tuloy ako makakalandi nakakainis talaga. Kanina may lumapit sa'ming tatlong lalaki at pinapapunta kami dito sa bato, ang lugar sa likod ng University. Wala naman talaga kaming balak pumunta pero kanina habang naglalakad kami bigla kaming hinarang ng mga gangsters na 'to, at dahil nagka tamaran magdala ng sasakyan binalak naming maglakad papunta sa Spencer, pero naharang naman kami, sayang lang sa oras 'to eh.
"Huwag na puro dada!" Sigaw niya at sa isang senyas lang biglang sumugod ang isang kasama niya. May dala pang bat. I raised my right hand to stop the first mobster that supposedly attack me. From this distance I saw the others smirk as if they won a trophy without any move can't do.
Weak.
"Ano? Umurong na ba yang bayag mo? Wala pa kaming ginagawa pero suko ka na agad."
"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!" Tumawa sila ng marinig ang sinabi ng isa.
"Okay! Fine! I will give you a chance to call your friends go on!" Mga gago anong akala nila? Na hindi ko sila kaya? Natawa ako ng kaunting-kaunti dahil sa sinabi niya. Nakita ko ang pagtataka sa mukha nila kaya nagsalita na ako.
"Bakit isa-isa lang? kaya ko kayong patumbahin ng sabay-sabay." Inis pero maangas na sabi ko. "Hindi na kayo nadala ilang beses na namin kayong pinataob ah! Humahanap talaga kayo ng sakit ng katawan." Pagpapatuloy ko saka binalian ng buto ang unang sumugod sa akin, napasigaw siya sa sakit kaya binato ko siya at nakahiga na ngayon sa lupa. I think their students in the other building but I'm sure this isn't the first time that we encountered and every encountered they rant blah blah blah tsh! Nonsense.
