TÜRK

22.Bölüm/Operasyon

İyi Okumalar!

Yazar'dan

"Hadi oğlum, hızlı olun biraz."bana kitlenen dosya cezasını tabii ki tek başıma çekmeyecektim.Son anda Fatih ve Kartal'ı yakalamış ve ikna etmiştim.

"Yazılar çok uzun Hazal,oku oku bitmiyor."bu yazı okuma işinde Fatih bile zorlanmışsa,işimiz yaş.

"Yalnız Boz,onu geç de.Şu Demet yengemi önce öpüp geri çekilme olayını anlat sen."sırıtarak Fatih'e baktık.Boz,soy ismiydi değil mi?Söylememekten çıkmış aklımdan.

"O iş öyle değil."tekrar dosyaya döndüm.Fatih'de iyice nazlı çıktı,anlat işte.

Kartal,dosyayı masaya hızla bırakıp geriye yaslandı."Oğlum yakışır mı bize öyle hareketler?Ayrıca zaten istesen de affettiremezsin kendini, çünkü belli yani Demet yenge öyle şeyleri affedecek bir tip değil."

Doğru aslanım, hiç bize yakışmaz öyle hareketler.Çıkacaksın,adam dövüyor gibi sevdiğini söyleyeceksin kıza.

Acaba bende mi tuhaflık var,yoksa bu şekilde itiraf etmesine neden düşeyim ki?"Hem yeter artık,naz yapma.Anlat işte."bende dosyayı bırakıp geriye yaslandım.

İkimizin bakışlarından rahatsız olup kolunu koltuğun başlığına dayayıp derin bir nefes aldı.

"Tam 15 yaşında,ben askeri liseyi kazanmışım.Ankara'ya gittim okumaya,"bakışlarını sehpaya kitledi."Bir gün bizimkilerin yanına izine geldiğimde kız kardeşim çok heyecanlıydı.Çıktı birden caddeye,"sertçe yutkunduğu ilişti gözüme."Sonra olanlar oldu işte."kıyamam ben sana ama.

Çenesini eline dayayıp tekrar derin bir nefes aldı."Demet'in bakışı falan çok benziyor kardeşime,ona her baktığımda geliyor aklıma.Bu yüzden her üzüldüğümde onu da üzmek istemiyorum ama yaptım bir hata, şimdi de telafi edemiyorum."pişman olduğu ses tonundan bile anlaşılmıştı.

Sesi sakin çıksa da, yüz ifadesi üzgündü.Bakışları hüzünlüydü mesela,o an gözlerinin önüne gelmiş gibi.

Biliyordum bir sebebi olduğunu,Fatih'in mantıksız tek bir işi yoktu çünkü.Kendimi toparlayıp koluna destek olurcasına dokundum.

"Acı paylaştıkça azalır Fatih.Sen anlat Demet'e,eminim ki seni anlayacaktır."ikna edercesine çıkan sesime ben bile ikna oldum şuan.

Hayat işte,illa bir zorluk çıkacak karşımıza.

"Hoşgeldin!"bir süre sonra Alçin'in sesini bu kadar neşeli duymak iyi gelmişti.

"Ne var Alçin,ne güzel uyuyacaktım ben?"odaya geçince koltuklara yayılmış olan Demet,Duru ve Naz'la karşılaştım.

"Hoşgeldin."hepsinin aynı anda söylemesiyle kaşlarımı çatıp tekli koltuğa oturdum.

"Niye bu kadar mutlusunuz?"ben uykumdan uyanıp kendimi burada buluyorum ve alışık olmadığım bir şekilde bunları bu kadar mutlu görüyorum.Kesin rüyadayım.

"Çünkü senin kadar agresif değiliz Hazalcığım,"dedi Duru bütün neşesiyle.Ben agresif biri değilim ki!

"Ya,benim uykum var uykum."isyanıma göz devirdi.

"Şunu ye ve sus."masada ki pizza kutularından bir paket kucağıma bırakıp hemen çaprazımda ki koltuğa oturdu Alçin.

"Off Hazal,bende operasyondan gelmiştim.Niye abartıyorsun?"bu Demet de iyice salaklaştı."Ben dosya derdiyle uğraşırken sen dinleniyordun ama."sinirle pizza kutusunu açıp içinden bir dilim aldım.