TÜRK

55.Bölüm

Bazen, bazı kararlar kendimiz için verilmez.Sevdiğimizin mutluluğu için verilen o kararlar, büyük bir fedakarlık gerektirir.

"Yine de bu kararı vermen doğru değil,sen sadece merhametinden bu sonuca vardın."elimdeki yastığa iyice sarıldım.Demet haklı olabilir miydi?

Ben sırf o mutlu olsun diye mi evlenme konusunu nihayet ciddiye almıştım?Ama neden öyle olsun ki? Sonuçta,bu kötü bir şey değildi ve ben bunu gayet iyi anlamıştım.

"Ama,"ona yönelince bir anda durdum.Karşı çıkacaktım ama çıkamazdım,beni durduran şey bu değildi.Şu son zamanlarda aklıma yeni gelen,eskiden pek umursamadığım durum şimdi önüme bir engel olarak takılmıştı.

Beni anlıyormuşcasına bakmasına sevindim, çünkü buna gerçekten ihtiyacım vardı."Sanırım haklısın."umutsuzca çenemi yastığa yasladım.Bu kararıma vardığım gibi vazgeçmeliydim.

Hatta bunları düşünmeyi de bırakmalıydım, hiç bir şey yokmuşcasına bugüne dönüp toparlanmalıydım.Kendime verdiğim zaman artık bitmeliydi,o hüzünlü zamanlar bitmeliydi.

Şimdiye kadar harekete geçmeyip toparlanma iyi olmuştu, savaşmak için güç toplamadan önce üzüntüyü ve her duyguyu atlatıp daha güçlü çıkmalıydım.

"Ee sende durumlar nasıl?"tekrar ona döndüm, gülümsedi."Güzel, sanırım hiç bir ilişkiyi ciddiye almayıp bunu aldığım için."gülümsedim, arkadaşlarımın mutlu olması bana ayrı bir mutluluk katmıştı.

"Ama Fatih pek öyle sanmıyor."kaşlarım çatıldı,Fatih'de iyice alıngan bir çocuk oldu ha."Niye?"yüzünü bir umursamazlık aldı.

"Ben Tuna'yla buluştum."ulan Demet,sen hiç uslanmazsın."Mal."bakışlarımı cama çevirdim,masmavi bulutlara.Biz Mardin'e dönmeden önce Tuna'nın benden Demet'in numarasını istemesi üzerine gelişen bu olay hiç hoşuma gitmemişti.

Fatihciğimin üzülmesini istemezdim ama kızımız mal."Ne yapayım Hazal?Merak ettim ne söyleyeceğini."aslında Fatih'de kıskanç biri değildi,kesin işin içinde başka bir şey sezmiştir o.

"Ne söyledi peki?"göz ucuyla baktım, oflayıp arkasına yaslandı.Bende merak ettim ve sanırım ben olsam bende giderdim, kızımız mal değil arkadaşlar kesin bilgi yayalım.

"Klasik işte,yok hoşlanıyormuş birbirimizi tanıyalım falan."evet,tam şuan Tuna'yı ilk gördüğümde anladığım o his gerçek çıkmıştı.Ermişim oğlum ben.

"Yalnız Fatih haklı."konu sardığı için tamamen ona yöneldim."Ne haklı Hazal?Tabii ki kabul etmedim, çocuk da anlayışla karşıladı."bak işte,bunu seviyorum.Her şekilde birbirlerine olan saygıdan ödün vermeyip,hayır cevabını gerçekten hayır anlamak bu devirde az bulunurdu maalesef.

Konu, bayağı anlayışla kapatılmış herkes yoluna bakmıştı.Reddedilen taraf,bunun normal olduğunun bilincinde yoluna devam etmişti.Olması gerektiği gibi.

Demet'le sohbet ve bulutların o kusursuzluğu eşliğinde uçak yolculuğunu bitirmiş, başladığımız yere dönmüştük.Benim bu güzel timle,Kartal'la tanıştığım,bana iyi gelen şehre gelmiştik.

Ankara'yı sevmiştim fakat bana hiç iyi gelmemişti,bana yaşattığı kötü duygular ve bunun suçlusu o şehir değildi.Aslında suçlusu yoktu ama illa bir suçlu arayacaksak;bu kesinlikle Dede olurdu.Benden babamı almıştı,bende onun canını alacağım.

"Hızlı yürü Işık,bak acımam basarım ayağına."nefret ediyordum ben hızlı yürürken önümdekilerin yavaş yürümesinden.

Tabura da minibüsle girecekken timin özleminden dolayı yürüyerek girmesi üzerine bu kısacık yolu muhabbet yüzünden iki saatte bitirebilmiştik.