18.Bölüm/Düşünme,Sev

1.1K 89 22
                                    

"Ah bu huyum olmasaydı,seni özgürce sevebilirdim."

Yazar'dan

O ve yanında ki hiç kimse farkına varmadan etrafları sarılmış,korku veya telaşı bile yaşamadan çoktan diğer dünyayı boylamışlardı.

Helikoptere bindiğinde kendisini bekleyen iki namlu ucuyla karşılaşınca anında gözlerinde korku belirmiş, hiç bir şey yapamadan elleri ve ayakları Kartal tarafından bağlanmıştı Patron'un.

"Bırakın beni."ağzından telaşla çıkan kelimeleri, ikili duymazlıktan gelmişti.

"Komutan bırak beni,anneni ben öl-"kurtulmak için hemen başvurduğu yöntemi söylemeden Oğuz'un dehşet verici bakışlarıyla karşılaştı.

"Ben öldürmedim."diye fısıldayabildi sadece.Oğuz,tamamen onun yüzüne odaklandı."Olayı baştan sona anlat,"dedi sakin kalmaya çalışarak.

"Behram beni ortadan kaldırmak için seni tuzağa çekti.Sen beni öldürecektin o da seni,",devam et dercesine bakınca nefes verdi Patron."Benim yıllar önce sevmediğim bir ortağım vardı,kolay adam harcardı.Annen'de onun harcadıklarından."başını çevirdi Oğuz,gözlerinin dolduğunu ona göstermeyi hiç istemiyordu.

"Behram'da bunu kullandı,ben öldürmüşüm gibi.Ama merak etme,annen sadece bir olaya şahit öldü.Bende onu öldüren ortağı sevmiyordum.Bir kaç ay önce sıktım kafasına,"Oğuz,ondan bakışkarını kaçırdığı için yanında ki full dikkat Kartal'a döndü.

"Tamam artık bırakın beni,her şeyi anlattım."cümlesi biter bitmez yakasına yapışan Kartal'la, gözlerini kapattı korkudan.

"Lan seni sadece onun için mi aldığımızı sanıyorsun?"yakasını bırakıp ileri doğru iterek geri çekildi.

"Teröre destek verdiğin açık bir şekilde ortada,bana kalsa burada sıkarım kafana ama içeri girip cezanı çekeceksin."komutanına baktı,gözlerinde ki hüzün gitmiş yerini öfkeye bırakmıştı.Eli,belinde ki tabancaya gidince tam da Emre istediğinin gerçekleşmesine sevinmek üzereyken vazgeçti,komutanı böyle bir şeyi yapacak biri değildi.

Ona olumsuz bakışlar atmasını Patron'un çalan telefonu böldü.Hemen üzerinde ne varsa dökmüş, Oğuz'la önce telefona sonra Patron'a bakmışlardı.

"Kim bu?"sert sorusuyla telefona bakmak için ayağı kalktı."Behram'dır belki."eminliğinden anlamak için iyice süzdüler Patron'u,daha sonra Emre,komutanından onay alıp açtı telefonu.

Açar açmaz ses gelmeyip,kapanmıştı telefon.Akıllarına az önce ki timin geri kalanın baskın yaptığı mekanın boş çıkması gelince dehşetle birbirlerini buldu gözleri.

Zaten Oğuz'un zor zaptettiği sabrının sınırı dolmuş, anında çıkarıp ateşlemişti silahı.Acıyla helikopterin açık olan kapısına dayanınca Kartal'da hazır eline böyle bir fırsat geçmişken, kaçırmak istemedi.

Onun da kurşunuyla birlikte Patron,kayarak çığlıklar eşliğinde düştü helikopterden.

Yeri boylayan Patron'a timin geri kalanı şaşkınlıkla sırıtsa da bu o kadar da kolay bir durum olmayacaktı onlar için.Hatta özellikle Oğuz için.

TÜRKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin