TÜRK

42.Bölüm/Bir Takım Duygusallıklar

İyi Okumalar!

Oğuz,daha fazla beklemeden Ertan Yarbay'la konuşup karar verdiler.Ne kadar kısa bir operasyonda olsa,en azından bir şeyler olduğunu anlamıştık.

Oğuz,telefonu kapatıp Burak'a vererek bize döndü."Tim, toparlanın gidiyoruz."tahmin etmiştim,burada yapılacak pek bir şey kalmamıştı.

"Komutanım en azından güvenlik için kalsaydık?"dedi Bulut, oldukça istekli bir şekilde.Tabii dönmeyi istememesi oldukça normal,hatta her an burada bile kalmayı talep edebilir.

"Gelen destek ekibi ve buradaki komandolar halledecek."Oğuz'un sözleri biter bitmez Bulut hemen yanına vardı.

"Komutanım aslında ben burada kalsam iyi olur."Efe'nin yüzünü de bir sırıtma sarmışz o da anında Bulut'a yanaşmıştı.

"Aynen,bende Bulut komutanımın yanında kalırım komutanım."Oğuz, sırıtan time bakıp tekrar ikiliye döndü."Hiç kaçamazsınız beyler, döneceğiz."ikisinin de suratı düşünce beni bir gülme aldı.

Suratları,girdikleri hâller oldukça komikti.İyi ki Duru ve Naz burada değillerdi fakat tabii bu onlara anlatmayacağım anlamına da gelmezdi.

Helikopterden atladığım gibi çantamın kulpunu bir omzumdan çıkarıp hızla cephaneliğin olduğu duvara atıp sıraya geçtim.

Helikopter durmuş, hızıyla salladığı yapraklar da yerini küçük bir esintiye bırakmıştı.

Ertan Yarbay ve yanında ki Demet, gülümseyerek karşılamıştı bizi,hele ki Fatih'le Demet'in kavuşma olarak attıkları bakış ortamı iyice ısıtmıştı.

Ertan Yarbay'la beklemeyip selamlaşınca biraz daha yaklaştı bize,biliyordu çok soru soracağımızı.

"Hiç ne olduğunu sormayın gençler.Çözülecek,sizde şimdilik dinlenip güç toplayacaksınız."hızla hazır ola geçip "Sağ ol!"diye bağırınca bu sefer de hemen yanımda ki Kartal'a yaklaştı.

"Hemen şimdi hastaneye gidiyorsun,seni burada görmeyeceğim anlaşıldı mı?"Ertan Yarbay'ın fazla net çıkan sesini neredeyse ben bile onaylayacaktım.

"Aslında iyiyim komutanım,revirde halledilecek bir şey.Hastaneye gerek yok."Oğuz'un ani bakışıyla hiç kimseye bakmamayı tercih etti Kartal.

"Sana fikrini sormadım Kartal,bu bir emir."al işte, gördün mü?Miss gibi,10 numara cevap.

El mahkûm Emre kabul edince Ertan Yarbay bıyık altından sırıtarak yanımızdan ayrıldı.Hemen Demet,bana "Sonra görüşürüz."anlamında bakış atarak Fatih'in yanına vardı.

Araları iyi de, kötü de olsa operasyon sonrası sağ salim görmek oldukça rahatlatıcı olmalıydı.

"Ohh iyi oldu sana."Kartal oflaya oflaya içeriye girince bende çantamı alıp diğerleri gibi girip tüfeğimi yerine bıraktım."Ya o değil de, bugün günlerden ne?"sahi, günleri bilmediğimi farketmiş oldum.

"Çarşamba komutanım."Efe, Kartal'a cevap verip o da tüfeğini yerleştirdi.

"İyi de, Salı'yı Çarşamba'ya bağlayan gece mi?Yoksa Çarşamba akşamı mı?"bak işte,orada işler karışır.

"Çarşamba gecesi,hatta iki saat sonra sabah ve bizimkilerin kahvaltı saati."yine Fatih'in içeri girerek bizi aydınlatmasıyla konu kapanmıştı.

Hücum yeleğimi çıkarınca bir rahatlık geldi, meğer ne fenalık geçiriyormuşum da farkında değilmişim.

"Hadi ya,tam da saatinde denk gelmişiz."diyip banka çöktü Kartal."Yoo."timin sohbetinden bağımsız bir şekilde söylememle Kartal'ın suratı yine düşmüştü.