အပိုင္း ၈

2.3K 205 14
                                    

Zawgyi

"ဦးေလးစူး.... ေဒၚေလးယီ..."

"သခင္မေလး... ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီလာတယ္... သခင္မေလး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ထဲေတာင္ဝင္လို႔မရေတာ့ဘူး... ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘယ္သြားရပါ့မလဲ...ကြၽန္ေတာ္တို႔....."

"ဦးေလးစူး စိတ္မပူပါနဲ႔ က်န္႔က်န္႔အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးမယ္ ဒီရက္ပိုင္းပဲသည္းခံေပး က်န္႔က်န္႔နည္းလမ္းရွာပါဦးမယ္... လာ အခု ေစာင္ေတြနဲ႔ ရိကၡာေတြပါလာတယ္ ကေလးေတြနဲ႔ မိန္းမေတြကို အဓိကထားေဝေပး... ၿပီးေတာ့ ခဏေစာင့္ဦး ဒီညအတြက္အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးမယ္..."

ဂါဝန္စႀကီးမ,ၿပီး လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔လက္ကို ေရွာင္လံုရွာ အေလာတႀကီး လွမ္းဆြဲရင္း

"ဟမ္... ဘယ္သြားမလို႔လဲ...သခင္မေလး"

"ဒီလူေတြအတြက္ ညအိပ္ဖို႔အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးရမယ္ေလ ယာယီတဲထိုးနိုင္ဖို႔ တစ္ခုခုေပါ့"

"သခင္မေလးၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာေနေပး...ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားလိုက္မယ္.... ေဟးးးးး ဒီထဲက ေယာက္်ားေလးေတြလိုက္ခဲ့ ဝါးသြားခုတ္မယ္"

ေရွာင္းက်န္႔ကိုေျပာရင္း တလက္စတည္း လွမ္းေအာ္လိုက္သည္ ဟုတ္သည္ေလ သူမွဒီလိုမလုပ္ရင္ သခင္မေလးက မိ္န္းကေလးတန္မဲ့ ဂါဝန္စႀကီး တကားကားနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ဦးမည္မလား ေရွာင္လံုရွာ သခင္မေလးကို နည္းနည္းေလးမွ အပင္ပန္းမခံနိုင္ေပ
*စိတ္ခ်ပါသခင္မေလး သခင္မေလးအတြက္ ဒီလူသားက ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ မေဆာင္ယူေပးနိုင္ရင္ေတာင္ သခင္မေလးမ်က္နွာေတာ့ အညိဳမခံနိုင္တာမို႔*

ေရွာင္လံုရွာနဲ႔ ေယာက္်ားပ်ိဳတခ်ိဳ႕ ထြက္သြားေတာ့ ပါလာတဲ့ဆန္ကို ျပဳတ္ၿပီး ကေလးေတြကိုေကြၽးလိုက္သည္ ေရွာင္းက်န္႔ သူတို႔ေလးေတြကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားပင္ဝဲလာရသည္

ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ေရွာင္လံုရွာတို႔ ဝါးေတြသယ္ကာ ေရာက္လာသည္ ဖ်င္စအခ်ိဳ႕ကိုယူကာ ယာယီတဲပံုစံထိုးၾကသည္

"ဦးေလးစူး... လတ္တေလာေတာ့ သည္းခံေပးပါ... က်န္႔က်န္႔ေနရာရွာပါဦးမယ္"

"သခင္မေလး ကြၽန္ေတာ္တို႔ေၾကာင့္ စိတ္ေကာလူေကာပင္ပန္းေနပါၿပီ...မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ရပါတယ္သခင္မေလး.. ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးတို႔ကို အခုလိုေစတနာထားတာကပဲ မိုးနတ္မင္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ နတ္သမီးတစ္ပါးလႊတ္ေပးလိုက္သလိုပါပဲ....ဒါေၾကာင့္ သခင္မေလး....."

ဒဂၤါး၏ခ်စ္ျခင္းမ်က္နွာျပင္ (ဒင်္ဂါး၏ချစ်ခြင်းမျက်နှာပြင်) **ရပ္နား (ရပ်နား)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin