"Ne?" Dedim kendime gelerek. İnanamıyordum hâlâ. İnanmak istemiyordum.
"Söylesene, en sevdiğim yemek ne?" Dedim. Gerçek Şerefsiz bunu bilirdi. Çünkü en sevdiğim yemeğin mantı olduğunu, ilk konuştuğumuz zaman söylemişti.
"M-mantı?" Diye kekeledi. Sesi sorar gibiydi.
"Peki söylesene, ben seni anonimken ne diye kaydettim?" Bu bilmesi gereken bir şeydi.
"Şey, anonim?" Dedi bu sefer. Yalan söylüyordu yine.
"Haddini aştın artık. Bu sefer seni Barış'a söyleyeceğim. Belli ki benim attığım tokat yetmemiş." Dedim ve arkamı dönüp yürümeye başlamışken kolumu kavradığını hissettim.
"Seni seviyorum, anlasana." Dedi bana.
"Ama ben Barış'ı seviyorum." Dedim ve kolumu kurtarıp tekrar yürüyüp merdivenlerden çıktım. O sırada tekrar Baran'ın sesini duydum.
"Barış senin peşinden, girdiği iddia için koştu. İddiayı kazandı da. Seni tavlayacağına dair iddiaya girmiş birisiyle nasıl sevgili olabiliyorsun ki?"
***
Okulların açılmasına verin. Kısa bölümler yazsam da sonu entrikayla biten bölümler yazmaya çalışıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şerefsiz || Anonim (TAMAMLANDI)
Humor☢️YOĞUN ERGENLİK DÖNEMİNDE YAZILMIŞTIR.☢️ 0531...: Pardon? Bir şey soracaktım da. Kübra: Buyur. 0531...: Kalbinize giden yolu tarif edebilir misiniz? Kübra: Yanlış yazdın herhalde kardeş. 0531...: Kardeş deme, lazım olur :q Kübra: Ne? Kübra: Haaa...
