23 Eylül 2016...
Kütüphanede matematik testi çözerken aynı zamanda matematiğin bulucularına saydırıyordum. Ulan Yunan alfabesi gibi sembolleri vardı! Hoca tahtaya yazdığı zaman nereden başlasam diye düşünüyordum.
"Selam," diye gelen fısıltıyla kafamı kaldırıp gelene baktım. Soner gelmişti. Gülümseyerek karşılık verdim.
"Selam."
Başını uzatıp kitaba baktıktan sonra, "Matematik mi?" Diye sordu.
"Evet. Ama keşke olmasaydı." Diyerek yüzümü düşürüp yakındım.
Güldükten sonra karşımdaki sandalyeden kalkıp yanıma oturdu.
"İstersen yardım edeyim?" Dediğinde zaten erimiştim.
"Olur." Dedim, istekli olduğumu fazla belli etmemeye çalışarak.
Bir soruyu anlatmaya başladığı sırada ona bakmamaya çalışıyordum. Anlattığı şeye odaklanamıyordum.
"Anladın mı?" Demesiyle her şeyi kaçırdığımı anladım. Elimi saçlarıma atarak utançla kaşımaya başladım.
"Şey, tekrar anlatır mısın?" Dedim.
"Tabii," demesine şaşırarak gülümsedim ve bu sefer dikkatli dinlemeye başladım.
Anlatmayı bitirdikten sonra anladığımı fark ettim.
"Bu sefer anladın mı?" Diye sorunca, onu başımla onayladım.
"Soner gel hadi." Başımı arkaya çevirip bunu söyleyen kişiye baktım. Barış işte.
"İşim var." Dedi Soner, beni ima ederek.
Barış kaşlarını çatıp bana baktı.
"Gel diyorum." Dedi.
Soner bıkkın bir nefes vererek ayağa kalktı.
"Anlamadığın bir soru olursa bana getirebilirsin, tamam mı?" Diyerek gülümsedi bana. Ben de ona gülümseyerek onu onayladım ve teşekkür ettim.
Ben de ardından kütüphaneden çıkıp sınıfa gittim. Gizem telefonundan oyun oynuyordu ve dili dışarıya çıkmıştı.
"Gizem," diyerek dikkatini çektim ve sonra yanına oturdum. "Sanırım ben Soner'den hoşlanıyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şerefsiz || Anonim (TAMAMLANDI)
Humor☢️YOĞUN ERGENLİK DÖNEMİNDE YAZILMIŞTIR.☢️ 0531...: Pardon? Bir şey soracaktım da. Kübra: Buyur. 0531...: Kalbinize giden yolu tarif edebilir misiniz? Kübra: Yanlış yazdın herhalde kardeş. 0531...: Kardeş deme, lazım olur :q Kübra: Ne? Kübra: Haaa...
