Princess In Disguise(Royalty Series 1)

CHAPTER 42

HALOS magiisang linggo na ako sa bahay na to pero same parin naman ang ganap. Isa lang naman ang ginagawa ko sa pang araw araw at yun ang alagaan ang mahal na senyora.

Minsan masungit pero minsan. MINSAN! Mabait naman kaso mas madalas talaga siyang may saltik lalo na kapag nakikiusyo ako sa mga bagay bagay tungkol sa kanya.

Problema ba na masyado lang akong curious? Wala namang masama magtanong diba?finifilter ko naman minsan ang bibig ko pero minsan talaga hindi makatiis eh.

Minsan talaga kailangan mo ring ilabas at huwag pigilan...

Hmm...

Bakit parang may doble meaning yata yun?

Nahhh!

"So, Senyora magtititigan na naman ba tayo?" eto yung time na sinasabi kong mabait siya e. Kapag hindi nagsasalita.

I gave her my cutie face pero malabo namang makita niya ng mabuti since malabo ang mga mata niya.

"Tigilan mo akong bata ka." may pagbabanta sa boses niya pero lihim ko nalang yung pinagtawanan. I'm scared. Huhuhu!

Pinilit ko nga siya kahapon na magsuot ng glasses niya para makita ang kagandahan ko. And as usual sinabihan ba naman akong hindi niya na kailangan na salamin dahil nakikinita niya nang mukha akong paa. The heck?!

Grabe rin ang bibig niya walang filter.

So ayun na nga.

Pinapainom ko siya ng gamot niya at buti naman hindi na nagmatigas. Pinapaalis na rin ako dahil gusto niyang magpahinga.

Sa totoo lang. Hindi naman ako galit e. Sang ayon ako sa lahat ng sinabi nila mapintas talaga ang pag uugali ng donya dahil hindi lilipas ang isang araw na hindi siya nagsusungit. But I know better.

Behind those eyes hiden the sadness and loneliness in their very depths.

Napagkaalaman ko rin na sobrang close niya sa nag iisang apo niya na si Mr. Elevator kaso madalang na namamg bumisita dito at kapag bumibisita naman halos isa lang sa isang taon.

Nakakasad namam yun. Parehas lang pala kami ang pinagkaiba lang may chance pa silang magkaayos. Wala naman akong alam na naging dahilan dahil mukhang walang balak magsalita ang mga maid na nakakasama ko dito. Tulad ko rin mukha din silang walang alam.

Hindi namam siguro sila O.A sa seguridad noh? Halos lahat ng parte ng mansyon may makikota kang bantay. Hindi lang basta-bastang mga bantay.

Nakikita niyo yung mga nasa t.v na mapotmang mga bantay tapos may hawak na mga baril. Tapos feeling astig kung kumilos? Tangina. Tulad rin nila to e.

Gusto ko sanang tanungin kung may shooting kaso wag nalang baka mapagkamalan pa akong nababaliw.

"Ang gwapo niya talaga, noh!"Isang tilo ang nagpaayos sa aking tayo.

Anu bayan. Kung makatili naman parang baboy na kinakatay.

Sumilip ako para makita kung anong ginagawa nila.

Yung dalawang maid na nakausap ko kaso mga maldita naman.

"Ang gwapo talaga ni Sir Xavier, noh!"

"Gwapo nga napakasuplado naman." hirit naman nang isa.

Nakita ko silang nagpupunas malapit malaking  frame sa tapat ng hagdan.

Picture yun na nakabusiness suit siya. Salubong ang mga kilay.

Anu ba yan. Gwapo na sana pero parang pinagsakluban naman ng langit ang mukha. Tylad rin sa picture walang pinagkaiba ng nakita ko siya sa elevator. Feeling ko tuloy pasan niya lahat ng problema sa mundo.