Princess In Disguise(Royalty Series 1)

CHAPTER 65

Napapikit ako sa simoy ng hangin. Mamaya na ang flight ko para pumunta ng Pilipinas. I decided to go to my brother. I really miss him a lot. Kanina lang ako nakarating galing sa states. I look at my front only to see the persons I wanna see before I leave.

"Hi mom. How are you there?" I closed my eyes. Stopping my tears.

I promised to take care of my little brother. No matter what. Siya nalang ang pamilya ko. I will never lose him. I promise that to you, mom, dad.

Napatingin ako kabilang tombstone.

"Kuya..."

Hinahapo akong bumangon. Unang bumungad sakin ang puting kisame. Napatingin ako sa paligid. Amoy gamot ang buong paligid. May IV sa pulsuhan ko. May puting gauze na nakalagay sa leeg ko.

Pinilit kong bumangon pero napatulala parin ako. Naisip ko ang panaginip ko kanina lang. Matagal nang nangyari yun. Bakit ko yun napanaginipan? Nasa kalagitnaan ako ng paghilot sa sentido ng biglang bumukas ang pintuan.

My eyes met his blue ones. The calmness in its deep. Feeling ko nakatingin lang ako sa sarili kong mga mata.

"Ikaw?" hindi makapaniwala kong tanong.

"Yes," ngumuti siya kaya lumabas ang dimples niya sa pisngi.

Siya yung lalaking nakita ko noon kasama si Celine. Boses niya rin ang narinig ko sa kabilang linya, the one who threatened me.

"Ikaw ba ang lumi—

The door opened. Iniluwa nun ang taong hindi ko inaakalang makikita ko ngayon. Nakapamulsa siyang kumapit sa akin.

"How are you?" Xin cold voice.

"Still alive amd breathing." kibit balikat ko bago bumaling sa dalawa.

"Who saved me?" walang paligoy ligoy kong tanong habang inaalis ang IV sa pulsuhan.

Hindi naman ako pinigilan ng dalawa.

"Me." ani Xin.

Napaangat ako ng tingin sa kanya.

"Really? Thanks then." napatingin ako kay...

"Who are you?" tanong ko sa kanya.

He smirk."My bestfriend told me you're looking for me."

I can't help but to feel the coldness of his voice.

"Looking?" tigalgal kong tanong.

He shrugged.

"Feel free to leave. The sooner the better. Your wound is not that deep. Just don't move your neck too much so it won't bleed." he said then leave.

That scumbag...

Nakatanga akong humarap kay Xin.

"Why did saved me?" I looked at him, brows up. "Our hostage who escape is infront of me... What should I do?"

Biglang gumalaw ang kamay niya at sa isang kisap mata may hawak na siyang baril.

"Should I say what would you do?" aniya habang nakatutok ang baril sa akin.

"Tsked!"

Umalis ako sa kinahihigaan at tumayo.

"I bought you some clothes." aniya at tinuro ang mga damit sa sofa sa gilid ng kama.

"Thanks."

Nawala na ang baril niyang hawak.

"Dadaong ang yacht in fifteen minutes and Diamond wants you out of here."