Princess In Disguise(Royalty Series 1)

CHAPTER 48

Ilang oras na akong nakatitig sa maamo niyang mukha pero hindi parin ako makaramdam na antok.

Hindi ako makapaniwalang nahahawakan ko siya ngayon. Na nahahaplos ko ang pisngi niya. Na nakikita ko ang maganda niyang mukha.

Its so unreal. Parang hindi totoo. Parang panaginip. Natatakot ako na panahinip lang lahat ng to at kapag nagising ako maiiwan na naman akong mag isa.

"Isabella." paulit ulit kong hinalikan ang pisngi niya.

Hindi parin nagbabago abg nararamdaman ko kapag hinahalikan ko siya.

"Gising na. Nandito na ako." idinikit ko ang nuo naming dalawa. Habang patuloy parin na hinahaplos ang pisngi niya.

"Hindi na kita pakakawalan." wala akong pakialam kahit mukha akong tanga'ng kinakausap ang tulog.

I'm just too happy. Parang sasabog ang puso ko sa sobrang saya.

Sa sobrang saya ko di ko namalayan naiiyak na pala ako. I'm so dramatic right now.

Para akong batang iyak ng iyak.

Sinubsob ko ang mukha sa leeg niya. She didn't react. Tulog na tulog. Kanina pa siya inaapoy ng lagnat. Mabuti naman at bumaba na.

I stared at her hanggang sa nakatulugan ko na. Nang magising ako at nasa mga bisig ko siya naiyak na naman ako sa sobrang saya. Akala ko kasi panaginip lang pero hindi. Nandun siya. Yakap Yakap ko parin.

Ilang minuto nilaan ko sa pagtitig sa kanya bago napagdesisyunan na maliho muna para malutuan ko siya ng breakfast.

Pakanta kanta pa ako habang nagsho-shower. Para na akong baliw pero wal akong pakealam. Walang makakatalo sa sayang nararamdaman ko. Nag uumapaw.

Nagbihis ako sa walk in closet na konektado sa bathroom ko. Pero ganun nalang ang gulat at takot ko nang makitang walang taong nakahiga dun.

I only saw a pair of brown contact lens.

Agad akong kumaripas ng takbo pero napahinto sa isang kwarto ng may narinig na ingay.

Nakabukas ang TV doon na ginagamit ko sa pagcompile ng videos naming dalawa. Naka on yun at nakaplay ang isang video. Napangiti ako sa pagkakaalam na baka nakita niya yun.

Nagsimula naman akong maghanap kung saan siya nagpunta. Parang pinagsisihan kong malaki ang mansyong pinagawa ko. Tuloy prang hindi kami magkikita kahit nasa isang bahay lang naman kami.

I stopped midway in the living room kung saan nilagay ko lahat ng pictures namin sa frame at ikinalat sa buong lugar. Eto ang pinakagusto kong lugar sa lahat ng sulok ng bahay ko. Punong puno ng mukha niya.

There. I sae her standing in front og a certain photo. It was her in the flower fields. Nilagyan ko pa ng caption sa ilalim. Pinaukit ko pa yun.

Para akong maluluha habang nakatitig sa leeg niya. She's wearing my shirt and boxer.

Nakalugay rin ang hindi kahabaan niyang buhok. Ang ganda niya kahit wala pang suklay at hilamos.

I laughed at my own view.

Napansin ko na parang hinahawan niya ang sentido niya kaya dahan dahan akong lumapit.

Nagulat ako ng muntik na siyang mabuwal kaya agad kong niyakap ang beywang niya.

She's closing her eyes tightly as if she's feeling pain at the moment. The scene broke my heart seing her painful face.

Agad akong nagpanic ng makita abg dugong lumalabas sa ilong niya. Hindinako nagdalawang isip na buhatin siya para dalhin hospital.