Princess In Disguise(Royalty Series 1)

CHAPTER 34

Hindi ko kayang lumingon. Naduduwag akong makita ang magiging reaksyon niya.

Habang nag-iisip ng maaaring gawin narinig ko ang boses galing kay Felicio.

"Shoot her!"

Dahil sa narinig. Mabilis akong pumihit paharap at mabilis pa sa kisap mata na dinis-armahan siya. The gun feel from the floor as I slowly move my head upward to see his reaction.

I felt him stilled and stiffed as if he can't believe what his seeing. evident shock and unknown emotion plastered in his face.

Kahit labag sa loob ko, I took that moment to runaway.

Malalakas na putok ng baril ang narinig ko bago lumiko sa hallway.

Ipinagpasalamat kong walang kalaban na nakaabang kaya't mabilis akong nakagalaw. Pero dahil hindi memoryado sa kapaligiran, feeling ko naliligaw na ako. Sa laki ba naman at dami ng pasikot-sikot sa mansyong ito. Tignan lang natin kung di ka maligaw.

Malalakas na tunog ng baril sa likuran ko ang maririnig sa buong paligid.

Another turn...

Hallway...

Gunshots!

Nagulat nalang ako ng

Turn,

Dead bodies!

Maliban ba sa akin, may ibang tao pa bang nandito?

And as of que!

"Your highness!" someone shout.

"Jane?!" gulantang kong tanong.

"Let's go,"

I nodded and follow her.

We fight back to back as allies and partners.

Nanlalabo na talaga ang paningin ko dahil sa dugong nawala sa katawan ko.

"Princess," agad niyang hinawakan ang braso ko ng bigla nalang akong nabuwal sa pagkakatayo.

I'm slowly losing my consciousness. Hindi na madipina ang paningin ko pero bago pa ako mawalan ng malay-tao, ramdam ko ang paglutang sa kung ano at ang paghilig ko sa matigas na bagay.

"UGH!" I SLOWLY twiched when I felt the pain throbbing in my arm.

Matagal-tagal pa bago maproseso sa isip ko kung anong nangyari hanggang sa maging malinaw ang lahat.

Uupo na sana ako ng biglang napigil ang kamay ko. I look decent in my clothes while im in a very familiar room.

Of course, its Xavier's room!

Sa table sa gilid ay may mga gamot at mga kung ano-ano na para sa sugat. Hahawakan ko sana ang sugat ko ng napatingin ako sa kabilang kamay kong nakatali sa bedpost ng kama!

Umawang ang labi ko at pilit na binabawi ang aking kamay.

Its a cuff!

Babaga lang ang kamay ko kapag sumubok pa ako.

I sighed and rest again.

After I closed my eyes, a minute so, the door opened at hindi ko na kailangan pang idilat ang aking mata para makita kung sino ang pumasok.

Mabibigat na buntong hininga ang aking narinig at naramdaman ko ang paghaplos ng isang bagay, malambot na bagay, sa aking pisngi at aking nuo bago tuluyang lumabas ang taong pumasok.

Kasabay ng pagdilat ko, ang pagtulo ng luhang matagal kong pinigilan. Humihikbi ako habang nakatingin sa kisame. Kahit anong pigil ko parang gripong umaagos ang luha sa aking pisngi kahit na wala namang ingay na lumalabas sa aking bibig.