The Pretender (Under Revision)

𝐂𝗁𝖺𝗉𝗍𝖾𝗋 23

Aya's pov.

Nagising ako dahil sa sakit na nadarama– I thought I'm still there kaya tila nakaramdam ako ng takot at pangamba, but a sudden nagtaka rin ng mapalibot ang aking tingin sa buong paligid at bumungad sakin ang puting silid.

"Are you ok?" Napabaling ang aking tingin sa taong nagsalita saking gilid, at bumungad sakin si Eaze na tila bagong gising.

"A-asan–ako?.." halos pabulong ko ng sambit, wala pa kung lakas dahil sa panghihina na rin ng aking katawan sa labis na pambubogbog na natamo.

"Sa hospital" he said before he stood up at inalalayan akung makaupo.

Napatitig ako sa kanya ng husto, ng muli syang maupo. "Want some fruits? Ipagbabalat kita" wika nito sakin, hindi ako umimik kaya naman nagkusa na ito.

I can't help thinking what happened, tapos yung dahilan ng lahat ng sakit na aking dinadama ngayon ay ng dahil ngayon sa taong nasa harap ko. 

Dapat ba kung mainis or magalit sa kanya? Ngunit ng dahil sa kanyang pinapakita nilalamon na naman ako ng karupukan ko– halos hindi ko magawang magalit or mainis man lang sa kanya ngayon, mas nangunguna kasi sakit yung feeling ng saya at pagpapasalamat dahil nandito ngayon sya.

Kagat labi akung napa baling ng tingin sa iba, hindi kaya tuluyan na kung nahulog sa kanya?

___

Days have been past, ang mga pasa't sugat na aking natamo noon ay unti-unti na ring gumagaling, yung iba halos hindi na masyadong halata kaya naman nakapagdecide ako noon na lisanin na ang hospital at sa bahay nalang mag pagaling.

Eaze offered me a private doctor and nurse pero tumanggi ako– bukod sa isiping gastos noon ay mas iniisip ko rin na kisa sakin ilaan yung mga ganong bagay na alam kung ako rin ang gagastos mas mabuti pang ako nalang ang mag intindi saking sarili at ipunin ang pera upang mas makatulong pa sa operation ni maya.

Bukod don, Ilang araw na rin akung binabagabag ng aking pag-iisip tungkol sa trahedyang ngyare sakin na halos si Eaze din ang dahilan– I'm just wondering kung bakit nila ito ginagawa? At bakit ako nadadamay?

Lumabas rin sa publiko ang usapin tungkol sa trahedyang iyon, since hindi ako makaharap sa camera nanatili nalang akung tahimik sa mga usapin , si Eaze ang humarap at sumagot ng lahat ng katanungan.

Aside from that? Napahinto rin ang programang ginawa ng BCE– dahil hanggang ngayon binabatikos parin sila dahil sa kaluwagan ng security kaya ngyare ang trahedyang ito.

Napabaling ako ng tingin kay Eaze– I'm still wondering lot's of things about his personality and attitude also, para syang may dalawang mukha, Bumabait bago sa isang iglap biglang nagiging anak ng dyablo sa ugali nya, pabago-bago.

To be honest nakakapagtaka yun, dapat ko pa bang malaman ang mga dahilan sa likod nito? Una palang kasi nakakapagtaka na kung bakit ako yung pinili nila sa dami ng tao noon sa park o baka hibang lang ako? Walang maisip kaya kung ano-ano nalang rin ang iniisip? Seguro nga ganon lang talaga.

"Little idiot."

"Huh?"

"Kumain kana?"

"Hindi pa"

He sudden glares at me, kaya napakunot noo ako kaso bigla ring naglaho ng pitikin ng kutong lupa na ito ang noo ko dahilan upang mapangiwi ako.

"Problema mo?"

"May lakad tayo tapos hindi ka pa kumakain?"

"Saan? Wala ka namang sinabi at busog pa din ako" Napataas ako ng isang kilay, ng bigla syang lumapit at agaran hinawakan ang aking kamay– kikiligin na sana ako kaso kakaladkarin lang pala ako ng demonyo.